Για όσους μελετούν την εκλογική συμπεριφορά και την επικοινωνία, οι δημοτικές εκλογές του 2010 στην Αθήνα, θα είναι ένα καλό case study!
Για όσους μελετούν την εκλογική συμπεριφορά και την επικοινωνία, οι δημοτικές εκλογές του 2010 στην Αθήνα, θα είναι ένα καλό case study!
Ο κατ εξοχήν “τηλεοπτικός υποψήφιος” έχασε τη μάχη! Έπαιξε με τα όπλα που με τόση επιτυχία είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν αλλά δεν κατάφερε να επηρεάσει την κρίσιμη μάζα των νεώτερων -και σκεπτόμενων – ψηφοφόρων, που του γύρισαν την πλάτη.
Πέρα από το ψηφοδέλτιο Αμυρά που βασίστηκε σχεδόν αποκλειστικά στο internet και στα social media για να περάσει τα μηνύματα του, και η καμπάνια του Γ. Καμινη “θέριεψε” στο διαδίκτυο και ιδίως στο facebook και στο twitter.
Ειδικά την εβδομάδα ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο γύρο, η αντικακλαμανική ψήφος έγινε το απόλυτο trend!
Δεν είναι τόσο ότι η ομάδα επικοινωνίας του Καμίνη δούλεψε καλά στο διαδίκτυο.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι μεμονωμένα άτομα με επιρροή στον κύκλο των φίλων τους, πήραν το παιγνίδι πάνω τους.
Ανέβαζαν βίντεο, έστελναν μηνύματα, έγραφαν την άποψη τους, έκαναν share εικόνες και κείμενα!
Συνέβαλαν έτσι αποφασιστικά στο να κινητοποιηθεί ο κύκλος των γνωστών τους και να συμμετάσχει στην κοινή προσπάθεια. Αναπτύχθηκε μια συλλογικότητα, που έβαζε καθημερινά κι άλλους στο παιγνίδι.
Οι δημοσκόποι είδαν τις ημέρες αυτές να ανεβαίνει συνεχώς η υποστήριξη προς τον Καμινη, είδαν ότι υπήρχε το “ρεύμα” και ίσως δεν μπορούσαν να καταλάβουν το γιατί.
Η τηλεόραση έπαιζε τα παλιά “κόλπα” κι έβαζε τους υποψήφιους να τσακώνονται ή τους έφερνε αντιμέτωπους με τους “κατοίκους Άγιου Παντελεήμονα”.
Αυτό δεν μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Η αίσθηση της κοινότητας και το θετικό μήνυμα της συμμετοχής, που μετέφερε το facebook όμως έκανε θαύματα.
Η κοινωνία ήταν έτοιμη να εκδηλωθεί προς μια κατεύθυνση. Χρειαζόταν όμως κάποιοι να δώσουν το σύνθημα. Όσοι ένιωθαν ότι θα ήθελαν να αλλάξει κάτι στην πόλη αλλά δεν είχαν ιδιαίτερη διάθεση να ασχοληθούν, ξαφνικά έβλεπαν φίλους τους να τους δείχνουν με ενθουσιασμό μια διέξοδο.
Κι ακολούθησαν, γιατί έτσι έγιναν κι αυτοί μέρος μιας ομαδικής κίνησης, πήγαν με το “ρεύμα”!
Οι εκλογές στην Ελλάδα ποτέ πιά δεν θα είναι ίδιες από εδώ και πέρα.
Αλλά ας μην παρασύρονται κάποιοι στα κομματικά επιτελεία. Το κλειδί είναι ακριβώς η δύναμη των μεμονωμένων ανθρώπων, που επιλέγουν να στρατευτούν σε μια υπόθεση, όχι οι “στημένες” κομματικές εκστρατείες.
Γιατί κι ο Κακλαμάνης είχε σελίδα διαφημιστική στο facebook, αλλά δεν βοήθησε!
