Μια πλούσια κινηματογραφική εβδομάδα, με τις «50 Αποχρώσεις του Γκρι», τον οσκαρικό «Λεβιάθαν» και το «Kingman: Η Μυστική Υπηρεσία» να ξεχωρίζουν.
Σε πρεμιέρα, μία ταινία που τιμά το παγκόσμιο σινεμά: το βραβευμένο με Χρυσή Σφαίρα «Λεβιάθαν» του Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ, ένα ταξίδι στην καρδιά του ρωσικού κοινωνικού ερέβους. Βγαίνει επίσης σε ευρύτατο κύκλωμα αιθουσών η κινηματογραφική διασκευή του πολυδιαβασμένου «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι». Ευχάριστη έκπληξη μία βαμπιρική ιρανική ταινία γυρισμένη στην … Καλιφόρνια και για συμπλήρωμα, μία περιπετειώδης κωμωδία με εντυπωσιακό καστ, από τη Βρετανία.
Λεβιάθαν ****
(Leviathan)
Δραματική – Διάρκεια 141’ – Ρωσία
Σκηνοθεσία: Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ
Παίζουν: Αλεξέι Σερεμπριάκοφ, Έλενα Λιάντοβα, Ρόμαν Μαντιάνοφ, Βλαντιμίρ Βντοβιτσένκοφ, Άννα Ουκόλοβα
Με τον Λεβιάθαν, το βιβλικό κήτος που κατάπιε τον Ιωνά, παρομοιάζει το σύγχρονο ρωσικό κράτος ο Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ, κορυφαίος κινηματογραφικός δημιουργός με αριστουργηματικές ταινίες στο ενεργητικό του, όπως η «Επιστροφή» και η «Έλενα».
Η Ρωσία καταβροχθίζει τα παιδιά της σε αυτή τη βαθιά απαισιόδοξη αλληγορία της διαφθοράς και της κοινωνικής σήψης. Άποψη που στηρίζει το χρονικό της σύγκρουσης ενός απλού ανθρώπου με ένα ανελέητο κατεστημένο. Ο Κόλια, μηχανικός αυτοκινήτων σε μία παραλιακή πόλη, υποχρεώνεται βάσει δικαστικής απόφασης να πουλήσει για λίγα ρούβλια στον δήμαρχο το οικόπεδο όπου στεγάζονται το σπίτι και το συνεργείο του. Από τη δεινή του θέση σπεύδει να τον σώσει ο φίλος του δικηγόρος Ντμίτρι, προσκομίζοντας αδιάσειστα στοιχεία για τις βρωμοδουλειές του τοπικού άρχοντα. Όμως το να επιχειρείς να εκβιάσεις έναν αρχιμαφιόζο είναι σαν να βάζεις το κεφάλι σου στο στόμα του κήτους.
Τα πάντα διακυβεύονται για τον Κόλια σε μία άνιση μάχη. Η ιδιοκτησία του, η σχέση του με τη γυναίκα του και τον γιο του, η φιλία του με τον Ντμίτρι, η ελευθερία του. Ο ασκός του Αιόλου δεν αργεί να ανοίξει. Εξ αιτίας μίας αποκάλυψης που πέφτει σαν κεραυνός στο κεφάλι του ταλαίπωρου ήρωα. Για να αποδειχθεί τελικά ότι η μοίρα είναι εξίσου άδικη με τον άρπαγα που επιβουλεύεται την ακίνητη περιουσία του.
Η πτώση των ντόμινο οδηγεί αναπόφευκτα στον Άδη και η Παλαιά Διαθήκη συναντά την αρχαία τραγωδία σε ένα υπέροχα διαβολικό σενάριο, βραβευμένο στο περσινό φεστιβάλ Καννών. Φως από πουθενά. Κατάμαυρο το τούνελ, σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων, θολωμένα τα μυαλά τους από την αβεβαιότητα και τη βότκα. Ένας λαός εγκαταλειμμένος στο έλεος της απληστίας των ισχυρών. Που ενεργεί σπασμωδικά, κάτω από τη διαρκή επήρεια του αλκοόλ. Μία μεθυσμένη, ακυβέρνητη πολιτεία. Και από πάνω, η εκκλησία να ευλογεί τους εγκληματίες.
Ο Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ συνθέτει τη δική του Θεία Κωμωδία με τα πιο μελανά χρώματα. Χρησιμοποιώντας ως σύμβολο για την κοινωνική κόλαση τη μανιασμένη θάλασσα που δέρνει τα βράχια. Προκαλώντας δέος με το δυσοίωνο ημίφως της φωτογραφίας. Σπρώχνοντάς τους χαρακτήρες στα όριά τους, μέσα από ιώβειες δοκιμασίες. Βυθίζοντάς τους σε οικονομικά και ηθικά τέλματα. Συμπάσχοντας στο πλευρό τους, με μία σπαρακτική κραυγή.
Ο «Λεβιάθαν» του (Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας και υποψηφιότητα για Όσκαρ στην ίδια κατηγορία) είναι κάτι παραπάνω από την καταγγελία ενός σάπιου συστήματος. Είναι ένα έργο μεγάλης εικαστικής ομορφιάς και σχεδόν βιβλικών δραματικών εντάσεων. Αν έλειπαν κάποια θολά σημεία στην αφήγηση, θα μιλούσαμε για αριστούργημα.
Πενήντα αποχρώσεις του γκρι **
(Fifty shades of grey)
Ερωτική – Διάρκεια 125’ – ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον
Παίζουν: Τζέιμι Ντόρναν, Ντακότα Τζόνσον, Ρίτα Όρα, Μάρσια Γκέι Χάρντεν
Εγκαίνια μίας κινηματογραφικής σειράς με ευνοϊκότατες εμπορικές προοπτικές. Η μεταφορά στην οθόνη του πρώτου βιβλίου της ευπώλητης τριλογίας της Ε. Λ. Τζέιμς (100 εκατομμύρια αντίτυπα διεθνώς).
Πιστή η ταινία στο πνεύμα της συγγραφέως. Σεξουαλική σαπουνόπερα που πυροδοτεί ανομολόγητες φαντασιώσεις, χωρίς να χάνει την πολιτική της ορθότητα. Όπως δεν χάνει ποτέ την πίστη της σε μία νορμάλ ερωτική σχέση η Αναστάζια, ακόμα και όταν παραδίδεται στις διαστροφικές περιπτύξεις του αινιγματικού Κρίστιαν Γκρέι. Η φοιτήτρια και ο 27χρονος δισεκατομμυριούχος με τα σαδιστικά βίτσια. Η άσημη –και αρχικά παρθένα- κοπέλα της διπλανής πόρτας και ο πρίγκιπας με το ιδιωτικό ελικόπτερο και την πλούσια συλλογή από μαστίγια, χειροπέδες και φίμωτρα.
Ήρωες σύγχρονης παραλλαγής κλασικού παραμυθιού, όπου οι ρόλοι και οι όροι αντιστρέφονται την κατάλληλη στιγμή, προκειμένου να ανέβει το σασπένς. Διότι παρόλο που Εκείνος κρατάει τον βούρδουλα, τα ηνία τα κρατάει Εκείνη. Η Αναστάζια γνωρίζει ότι ο Κρίστιαν είναι ερωτευμένος μαζί της, γεγονός που εκμεταλλεύεται. Ενεργώντας με πείσμα και πονηριά περπατημένης γυναίκας. Εξουσιάζει, δηλαδή, τον εξουσιαστή. Γι’ αυτό και δεν υπογράφει το συμβόλαιο πλήρους υποταγής σε αυτόν. Και λέει το μεγάλο «όχι», αφήνοντας ανοιχτό το φινάλε για το επόμενο μέρος της κινηματογραφικής τριλογίας.
Από το πρώτο μέρος μας έμειναν τα εξής: παντελής έλλειψη αισθησιασμού και δραματικών κορυφώσεων, αποστειρωμένη αισθητική διαφημιστικού σποτ που αποκλείει τη «βρόμικη» νοστιμιά της διαστροφής και μέτριες ερμηνείες, ιδιαίτερα από τον αυτάρεσκο και ατάλαντο πρωταγωνιστή. Πάντως, προβλέπουμε ότι η ταινία θα «σκίσει» εισπρακτικά.
Ένα κορίτσι γυρίζει σπίτι μόνο του τη νύχτα ***
(A girl walks home alone at night)
Τρόμου – Διάρκεια 99’ – ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Άνα Λίλι Αμιρπούρ
Παίζουν: Σέιλα Βαντ, Αράς Μαραντί, Μάρσαλ Μανές, Μοζχάν Μαρνό
Τα βαμπίρ είναι ένα αθάνατο κινηματογραφικό θέμα, χάρη στις ηδονικές ανατριχίλες που προξενούν με τον λανθάνοντα ερωτισμό τους. Πρόσφατο παράδειγμα το ζεύγος των απέθαντων στο «Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί» του Τζιμ Τζάρμους. Ο ορισμός του απόλυτου ρομαντισμού.
Η αγάπη εξαγνίζει πανηγυρικά και τη νεαρή βρυκολάκισσα που αναζητά τη λεία της τις νύχτες, χορεύοντας στην άσφαλτο με τα πατίνια της. Και με τις άκρες του κατάμαυρου τσαντόρ της να ανεμίζουν σαν φτερά αρπακτικού πουλιού. Είναι Ιρανή, όπως και η σκηνοθέτις, η Άνα Λίλι Αμιρπούρ που έκανε γυρίσματα σε μία ερημωμένη πόλη της Καλιφόρνιας, αφού η κυβέρνηση της πατρίδας της δεν θα ενέκρινε μία ταινία με σεξ και βία.
Το Κορίτσι Χωρίς Όνομα παραπέμπει στον πιστολέρο που υποδυόταν ο Κλιντ Ίστγουντ στα σπαγγέτι ουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε, καθώς «χτυπά» αιφνιδιαστικά και τιμωρεί τους κακούς, με τη συνοδεία μουσικής επηρεασμένης από τον Ένιο Μορικόνε. Το πρώτο της θύμα είναι ένας έμπορος ναρκωτικών, που επιχειρεί να τη βιάσει. Την ίδια μοίρα έχουν και άλλα αποβράσματα.
Το Αγόρι (αναφορά στον Τζέιμς Ντιν, με το λευκό του φανελάκι, το τζιν του και το παλιό αμερικανικό του αυτοκίνητο) ερωτεύεται άδολα το Κορίτσι, παραβλέποντας τη φονική του δράση. Το ειδύλλιο πλέκεται με φόντο βιομηχανικές εγκαταστάσεις και άθλια αστικά τοπία. Μέσα στην περιβάλλουσα ασχήμια, τα δύο ερωτευμένα παιδιά λάμπουν.
Μακάβρια γοητευτική η ατμόσφαιρα, λόγω αρμονικού «δεσίματος» της υποβλητικής μαυρόασπρης φωτογραφίας με ένα πραγματικά εμπνευσμένο σάουντρακ. Συνύπαρξη κινηματογραφοφιλίας, ροκ και κόμικς σε αυτό το εξαιρετικό δείγμα γραφής που μας κλείνει το μάτι με τις αιματοβαμμένες εικόνες του και την παιδική του αθωότητα.
Kingsman: η μυστική υπηρεσία ** ½
(Kingsman: the secret service)
Περιπέτεια – Διάρκεια 129’ – Βρετανία
Σκηνοθεσία: Μάθιου Βον
Παίζουν: Κόλιν Φερθ, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Τάρον Ίτζερτον, Μαρκ Στρονγκ, Σοφία Μπουτέλα, Μάικλ Κέιν
Με μία ομπρέλα και μερικά χτυπήματα καράτε ο Κόλιν Φερθ θέτει εκτός μάχης μισή ντουζίνα καθάρματα. Δίχως να τσαλακώσει καθόλου τη βρετανική του φινέτσα, ούτε το χιούμορ του. Μία σκηνή που περιέχει τα δύο κυρίαρχα στοιχεία αυτής της παρωδίας των κατασκοπικών ταινιών. Δράση και κωμωδία σε ίσες δόσεις φτιάχνουν ένα αναζωογονητικό κοκτέιλ, «χτυπημένο» με κέφι και νεύρο από τον σκηνοθέτη.
Η απίθανη και σχεδόν εξωπραγματική ιστορία μίας ιδιωτικής κατασκοπικής οργάνωσης που βγάζει άχρηστες της κρατικές μυστικές υπηρεσίες. Τζέντλεμεν ιδιοφυείς και εκκεντρικοί προσπαθούν να εξουδετερώσουν έναν παράφρονα μεγαλομανή (απολαυστικός ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, ως υπερκακός με τραύλισμα που απεχθάνεται τη βία).
Στο κόλπο μπαίνει και ένας νεαρός περιθωριακός, ο οποίος μεταμορφώνεται σε σούπερ Τζέιμς Μποντ, ύστερα από σκληρή εκπαίδευση. Υπό την ηγεσία του Μάικλ Κέιν, οι άνθρωποι της Kingsman τα δίνουν όλα, όχι στο όνομα της Αυτής Μεγαλειότητας αλλά για χάρη της κινηματογραφικής διασκέδασης. Πανέξυπνο σενάριο, βασισμένο σε κόμικ, ρυθμοί που κόβουν την ανάσα και άφθονη πλάκα.
Ποιος Σώζει Ποιόν;
Γερμανικό ντοκιμαντέρ για το ρόλο των τραπεζών στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Σε αυτό γίνεται εκτενής αναφορά στη βοήθεια ύψους 240 δισεκατομμυρίων ευρώ που δόθηκε στην Ελλάδα. Σε ποιόν πήγαν τελικά αυτά τα λεφτά και για πιο λόγο;
