Πολλά έχουν ακουστεί, αλλά και γραφτεί αναφορικά με το πόσο ασφαλής είναι στη θέση του ο Γιάννης Αναστασίου, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε ακόμα στην τρίτη αγωνιστική του πρωταθλήματος.
Για να δούμε, λοιπόν, τι έχει συμβεί από την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων και μετά.
– Πέρασε το εμπόδιο της Ντουνάισκα Στρέντα με δύο νίκες και μόλις για δεύτερη φορά ο Ατρόμητος κέρδισε μία πρόκριση στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ. Παράλληλα, πήρε μία εκτός έδρας ισοπαλία από τη Λέγκια και τελικά αποκλείστηκε με ήττα 2-0 στο Περιστέρι. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί στο δικό του νου, το ποσό δύσκολο ή όχι ήταν το εμπόδιο των Πολωνών, οι οποίοι απέχουν τρεις βαθμούς από την κορυφή του πρωταθλήματός τους, έχοντας ματς λιγότερο.
– Εντός έδρας ισοπαλία με την ΑΕΛ (1-1), έχοντας δύο δοκάρια και ένα χαμένο πέναλτι στο 93’ και με τους γηπεδούχους να δημιουργούν μία φάση σε 90 λεπτά, αφού ακόμα και το γκολ προέκυψε από «τρίσποντο» στην περιοχή.
– Εκτός έδρας ισοπαλία με τη Λαμία (2-2), παίζοντας χωρίς τον βασικό γκολκίπερ, γεγονός που κόστισε και με ένα λάθος του Ρισβάνη, που πιθανότατα δεν θα το ξανακάνει ποτέ σε όλη του την καριέρα.
– Εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΟΚ που έχει να χάσει 18 μήνες στο πρωτάθλημα με γκολ 93’ από στατική φάση. Όλοι θυμούνται τον τρόπο με τον οποίο σημειώθηκαν τα δύο τελευταία τέρματα των φιλοξενούμενων, χωρίς να χρειάζεται να αναφερθούμε περισσότερο σε αυτά.
Από εκεί και πέρα πρέπει να σημειώσουμε τι έχει συμβεί από εκεί και πέρα και εκτός αγωνιστικού χώρου.
– Τραυματισμός Μέγερι
– Τραυματισμός Κιβρακίδη
– Τραυματισμός Ανδρούτσου
– Τρεις προσθήκες στο τέλος της περιόδου, που μπορούν να αποτελέσουν και ενδεκαδάτες επιλογές: Μπαένα, Γκάλο και Ανδρούτσος.
Με όλα αυτά, για να προλάβουμε τους βιαστικούς, δεν προσπαθούμε να βγάλουμε κανέναν Αναστασίου «λάδι». Από το peristerinews.gr έχει γίνει κριτική (πάντα στο δημοσιογραφικό πλαίσιο και όχι ανθρωποφαγικά) μέχρι και στον Νταμίρ Κάναντι, που προσέφερε πάρα πολλά τα δύο χρόνια της παραμονής του.
Το θέμα είναι να υπάρχει μια υποτυπώδης ψυχραιμία, αφού ο Ατρόμητος έχει υποστεί δύο ήττες από τη Λέγκια και ΠΑΟΚ (κόντρα στους Θεσσαλονικείς στο 90’ και από επιστροφή 0-2) και το πρωτάθλημα είναι ακόμα στην αρχή του. Επιπλέον, ήταν δεδομένο ότι θα χρειαστεί χρόνος. Άλλο ποδόσφαιρο με Κάναντι, άλλο με Γιάννη Αναστασίου και το κυριότερο, ο Αυστριακός είχε το χρόνο να χτίσει μια ομάδα με χημεία. Μην ξεχνάμε τι προβλήματα είχε ο Κάναντι την πρώτη χρονιά μέχρι να μπει στο ρόστερ ο Ουάρντα.
Χρειάζεται χρόνος κι αυτό ήταν γνωστό από την αρχή. Τα λέγαμε και για τον Βέλλιο και να που τα ματς, η εμπιστοσύνη και οι δικές του προσπάθειες, δικαιώνουν τους υπομονετικούς.
Από εκεί και πέρα, αυτό που προκύπτει από το ρεπορτάζ είναι ότι «όσο η ομάδα βελτιώνεται και δείχνει όλο και καλύτερη, ο Αναστασίου δεν κινδυνεύει, αφού υπάρχει εμπιστοσύνη στη δουλειά του και κυρίως υπάρχει γνώση για τη δουλειά που γίνεται».
Το αρνητικό είναι ότι οι απαιτούμενοι βαθμοί δεν έχουν έρθει, οπότε προκαλείται και μια έξτρα πίεση, αρχής γενομένης από το ματς κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης.
Υ.Γ.: Ενδεχομένως όλα να ήταν πιο εύκολα αν ο Ατρόμητος είχε πάρει Κάτσε, Ουάρντα, Μασούρα, Ντουρμισάι, Μάνο, Κάιπερς κλπ., αλλά αυτή τη φορά η διοίκηση αποφάσισε να κινηθεί διαφορετικά, αφουγκραζόμενη το τι επιθυμούσε ο κόσμος. Η περίπτωση του Ανδρούτσου είναι διαφορετική, αφού υπάρχει πραγματική προοπτική κανονικής μεταγραφής, εφόσον και ο ίδιος δείξει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει.
