Ο Γιώργος Σπανός αποχαιρετά το 2018 με συνέντευξή του στα «Δυτικά Νέα» και το peristerinews.gr και αποκαλύπτει ότι πλέον οι Ακαδημίες της ομάδας θα έχουν το δικό τους «σπίτι» στον Ασπρόπυργο, το μεγάλο όνειρο που υπάρχει για το γήπεδο ενώ ξεκαθαρίζει: «Όταν κλείσει ο κύκλος μου στον Ατρόμητο, δεν θα αφήσω πίσω μου καμένη γη».
Το 2018 ήταν ιδιαίτερο για τον Ατρόμητο…
Εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα, πολλές καταρρίψεις διάφορων ρεκόρ, μέχρι και πορεία πρωταθλητισμού στα 2/3 της Super League και η τρελή πορεία συνεχίζεται έως και σήμερα.
Ο Γιώργος Σπανός σε μία συνέντευξη διαφορετική από τις άλλες, μιλά για τον Ατρόμητο και μόνο, μην διστάζοντας να κάνει αποκαλύψεις που μόνο χαμόγελα φέρνουν στον κόσμο της ομάδας, περιγράφει τα μεταγραφικά δεδομένα εν όψει Ιανουαρίου, για τις ανανεώσεις και για το μέλλον του Νταμίρ Κάναντι, για τη συζήτηση περί χαμηλής προσέλευσης στο γήπεδο και καταλήγει: «Όποτε κι αν κλείσει ο κύκλος μου στον Ατρόμητο να ξέρετε ότι εγώ δεν θα αφήσω πίσω μου καμένη γη. Ο Ατρόμητος είναι πλέον σαν παιδί μου».
Αναλυτικά η συνέντευξη που παραχώρησε ο Γιώργος Σπανός στον Παύλο Κουστέρη για τα «Δυτικά Νέα» και το peristerinews.gr:
Πρόεδρε, ευχαριστούμε για την αποδοχή της πρόσκλησης. Το 2018 ήταν ιδιαίτερο για τον Ατρόμητο. Πώς την κρίνετε εσείς πλέον και πιο ψύχραιμα, κάνοντας μια μίνι – ανασκόπηση;
«Ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά που για πρώτη φορά εμπιστευθήκαμε έναν προπονητή από το εξωτερικό που δεν είχα καμία εμπειρία από την Ελλάδα. Θεωρώ ότι το πρόσημο είναι ξεκάθαρα θετικό. Ο Ατρόμητος παρουσιάζει μια τρομερή πορεία και έχει μπει σφήνα στους μεγάλους, έχοντας πολύ μικρότερο μπάτζετ. Φιλοδοξούμε να συνεχίσουμε έτσι και στο τέλος της σεζόν που διανύουμε, να έχουμε εξασφαλίσει ακόμα ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο».
Πλησιάζει ο Γενάρης και ο κόσμος ζητά μεταγραφές όπως είναι φυσικό. Τι ισχύει και τι δεν ισχύει σε αυτό το ζήτημα;
«Πρώτα από όλα προέχουν τα επίσημα ματς που έχουμε μέχρι να ολοκληρωθεί το 2018 και να πάμε στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Αυτή τη στιγμή δεν έχει υπάρξει καμία συζήτηση με τον προπονητή για αυτό το θέμα, αλλά αν κάνουμε κάποια μεταγραφή, δεν θα την κάνουμε για να πούμε ότι φέραμε έναν παίκτη. Θέλουμε ό,τι φέρουμε να είναι καλύτερο από αυτό που ήδη υπάρχει στο ρόστερ για να κάνει και την πραγματική διαφορά».
Εκτός όμως από τις μεταγραφές, υπάρχει και το θέμα των ανανεώσεων, καθώς αρκετοί παίκτες από τον Ιανουάριο θα μπορούν να υπογράψουν σε άλλη ομάδα.
«Ναι, υπάρχει και το θέμα των ανανεώσεων. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι εμείς δεν συνηθίζουμε να κάνουμε τόσο νωρίς τις συζητήσεις μας για αυτά τα θέματα. Ωστόσο, είναι ένα ζήτημα που μας απασχολεί αυτό και θα το θέσουμε στη συζήτηση που θα έχουμε για τον σχεδιασμό».
Πέρα, όμως, από τους βραχυπρόθεσμους στόχους, υπάρχουν και μακροπρόθεσμα πλάνα. Υπάρχει κάτι στο δικό σας μυαλό και γενικότερα της διοίκησης σε αυτό το πλαίσιο;
«Πάντα από τη στιγμή που είμαστε στον Ατρόμητο, έχουμε βλέψεις και αξιώσεις. Όταν είχα αναλάβει την ομάδα και κάναμε όλο το εγχείρημα για τον Ατρόμητο, η φιλοδοξία μου ήταν να φτιάξουμε μια ομάδα δυνατή που να έχει φτάσει στο σημερινό επίπεδο και να διεκδικεί κάθε χρόνο ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Στο πλαίσιο αυτό έπρεπε να ανεβάσουμε την ομάδα σε όλα τα επίπεδα. Έχετε δει το προπονητικό κέντρο και πώς έχει βελτιωθεί όλα αυτά τα χρόνια. Βέβαια, να σας δώσω και μια είδηση. Οι Ακαδημίες του Ατρόμητου θα έχουν πλέον το δικό τους σπίτι. Έχουν αγοραστεί τα οικόπεδα στον Ασπρόπυργο, γίνονται οι απαραίτητες εργασίες και οι Ακαδημίες θα έχουν το δικό τους σπίτι».
Πάντα υπάρχει στην επικαιρότητα και αιωρείται γύρω από τον Ατρόμητο το θέμα της προσέλευσης του κόσμου. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο;
«Στο θέμα του κόσμου, πράγματι, όπως το έχω ξαναπεί είναι το κομμάτι που δεν είμαστε στην κατάσταση αυτή που είχε στοχεύσει και είμαστε πιο κάτω. Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε κάποια πράγματα. Ο Ατρόμητος ήταν σε πολύ χαμηλό επίπεδο για περίπου μια 20ετία με αποτέλεσμα σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση και με δεδομένο ότι ο Ατρόμητος είναι στην Αθήνα και πρέπει να ανταγωνιστεί άμεσα Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ κλπ. να χάσει μεγάλη οπαδική βάση. Επίσης,ο Ατρόμητος είναι από τις ελάχιστες ομάδες στη Super League που παρουσιάζει άνοδο στα εισιτήριά του τα τελευταία δύο χρόνια και αυτό είναι κάτι που μας χαροποιεί. Έχουμε κάνει μεγάλες προσπάθειες και στα σχολεία και με τους τους οργανωμένους. Αν περπατήσει πλέον κανείς μέσα στο Περιστέρι, θα δει παιδιά να φορούν τη φανέλα του Ατρόμητου, κάτι που δεν γινόταν παλιά, δείγμα ότι ο Ατρόμητος έστω και αργά δημιουργεί τη δική του οπαδική βάση. Θέλει υπομονή και χρόνο».
Αυτό το γεγονός αποτελεί για σας μια δικαίωση ή ηθική ικανοποίηση για τις επενδύσεις τόσων ετών;
«Δεν ξέρω αν μιλάμε για μια δικαίωση ή κάτι τέτοιο. Δεδομένα η λογική μας είναι συγκεκριμένη όλα αυτά τα χρόνια, σε ό,τι αφορά τόσο την οικονομική πολιτική, όσο και για τους στόχους της ομάδας. Το κυριότερο είναι η βιωσιμότητα της ομάδας και όποτε προκαλείται ένα άνοιγμα είναι δική μου υποχρέωση να το καλύψω. Να γνωρίζετε ένα πράγμα: Όποτε κι αν κλείσει ο κύκλος μου στον Ατρόμητο να ξέρετε ότι εγώ δεν θα αφήσω πίσω μου καμένη γη. Ο Ατρόμητος είναι πλέον σαν παιδί μου».
Υπάρχει κάτι παραπάνω που μπορεί να κάνει ο Ατρόμητος και να «τρυπήσει» πάλι το ταβάνι του;
«Πάντα κοιτάμε τι παραπάνω μπορούμε να κάνουμε. Έχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις, είναι στο μυαλό μας και σαν θέληση να κάνουμε κάτι με το γήπεδο. Είτε να το εκμοντερνίσουμε, είτε να χτίσουμε κάτι νέο. Αυτό θέλουμε να γίνει βάσει της πορείας της ομάδας. Θέλουμε μέσω των εσόδων που μπορούμε να έχουμε μέσω κάποιας ευρωπαϊκής πρόκρισης, μέσω της βοήθειας της Πολιτείας που έχει βοηθήσει όλες τις ομάδες και φυσικά μέσω ιδιωτικών πόρων να προσπαθήσουμε να το τρέξουμε αυτό το πρότζεκτ. Είναι όμως μόνο σκέψη και κυρίως θέληση».