Ακόμα κι όταν θα παίξει καλά, όπως έγινε κόντρα στην ΑΕΚ, «παιδικές ασθένειες» θα τον αφήσουν στο απόλυτο μηδέν.
Αυτή είναι η ιστορία του φετινού Ατρόμητου, που προβληματίζει σε όλες τις γραμμές του γηπέδου και εύλογα έχει κατρακυλήσει βαθμολογικά και φυσικά τίποτα δεν θυμίζει τα δύο προηγούμενα χρόνια.
Η ομάδα του Περιστερίου είναι στη 10η θέση με 11 βαθμούς και μπορεί η μία αλήθεια να είναι ότι όντως η πορεία της είναι πολύ κατώτερη του αναμενομένου, ωστόσο και η άλλη λέει ότι απέχει μόλις 4 βαθμούς από την 6η θέση, εκεί που συγκατοικούν Άρης και ΑΕΛ.
Από την κατάσταση αυτή προκύπτουν δύο συμπεράσματα:
1) Η εικόνα του Ατρόμητου δεν είναι καλή, αμυντικά προβληματίζει σε κάθε ματς, επιθετικά υπάρχουν αναμετρήσεις που δεν κάνει το παραμικρό (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός. Αστέρας Τρίπολης κλπ.) και το ημερολόγιο δείχνει μέσα Νοεμβρίου.
2) Βαθμολογικά, αναφορικά με τον στόχο δεν έχει χαθεί τίποτα, αφού οι διαφορές είναι μικρές και έρχεται μια σειρά αγώνων με ΟΦΗ (εντός), Ξάνθη (εκτός), Άρη (εντός), ΑΕΛ (εκτός), Λαμία (εντός) που ως επί των πλείστων πρόκειται για άμεσους ανταγωνιστές.
Βέβαια, οι θεωρίες και τα πλάνα επί χάρτου δεν έχουν καμία σημασία, αν η παρουσία του δεν είναι αυτή που αρμόζει στην ποιότητα του ρόστερ του και της δουλειάς που γίνεται στην προπόνηση.
Αυτή τη στιγμή, στο Περιστέρι διατηρούν σιγή ιχθύος για το οτιδήποτε που να αφορά κινήσεις που μπορούν να βελτιώσουν την εικόνα. Σε διοικητικό επίπεδο η περίοδος της διακοπής χρησιμεύει και για αυτούς ώστε να δουν τι μπορούν να κάνουν και οι ίδιοι, ώστε να αντιστραφεί η εικόνα και το κλίμα, οπότε παίρνουν κι αυτοί το χρόνο τους.
