Ο Προϋπολογισμός 2019, αξιοποιείται από τη κυβέρνηση ως μοχλός εξωραϊσμού της πολιτικής της και δημιουργίας προσδοκιών ότι τα Μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας τελείωσαν και τώρα μπαίνουμε το δρόμο της ανάπτυξης και σταδιακής βελτίωσης της ζωής του ελληνικού λαού. Προβάλλει μάλιστα εν όψει των εκλογών το γνωστό «δίλημμα», ότι η επιλογή πλέον βρίσκεται μεταξύ «προοδευτικών» και «δεξιών» δυνάμεων, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη, κοκ.!
Ωστόσο ο νέος Προϋπολογισμός 2019, έχει στο …«DNA» του τις σκληρές δεσμεύσεις του νέου άτυπου Μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Ιούνιο 1018. Προβλέπει αύξηση εσόδων σε ταμειακή βάση, 435 εκατ. (κυρίως από ΦΠΑ 200 εκατ., Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης 140 εκατ. κά) και μείωση αναπτυξιακών και κοινωνικών δαπανών.!
Η «υποσχεσιολογία» για παροχές 910 εκατ. €, στηρίζεται σε «υπεραισιόδοξες προβλέψεις» για αύξηση ΑΕΠ 2,1% το 2018 και 2,5% το 2019 και «υπερ-πλεονάσματα» 3,96% του ΑΕΠ το 2018 και 4,25% το 2019. Ωστόσο οι «παροχές» βρίσκονται ουσιαστικά στον αέρα, αφού οι υπερεθνικοί θεσμοί (ΕΕ, ΕΚΤ, ΕΜΣ) έχουν τον τελευταίο λόγο, διαθέτοντας ως μέσο ….«πειθάρχησης» την μη επιστροφή τόκων από ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που κατέχει η ΕΚΤ, καθώς την εφαρμογή όλων των δεσμεύσεων (16 δράσεις σε εκκρεμότητα).
Παρ’ ότι οι παλιές συντάξεις σώζονται προσωρινά, οι νέες «ψαλιδίζονται» και όλες μαζί θα υποστούν σταδιακή μείωση 8-10% ως το 2022, αφού θα παραμείνουν «παγωμένες».!! Ταυτόχρονα αυξάνει η ….«ουρά αναμονής» των νέων συνταξιούχων για χορήγηση της συνολικής σύνταξης. Επίσης προβλέπεται οριακή μείωση ΕΝΦΙΑ (10% μεσοσταθμικά) και μείωση ασφαλιστικών εισφορών σε ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες. Ταυτόχρονα δίδονται φοροαπαλλαγές στις μεγάλες επιχειρήσεις (μείωση φορολογίας εταιρικών κερδών από 29% σε 25% και επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για απασχολούμενους νέους ως 24 ετών). Αντίθετα η μείωση του αφορολόγητου (40% από το 2020) διατηρείται, ενώ η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προ κρίσης επίπεδα (751 €) βρίσκεται στις «καλένδες», παρ’ ότι τα κέρδη των ΑΕ & ΕΠΕ τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σε «άνθιση».!
Σημαντικές είναι επίσης οι περικοπές στη μισθοδοσία εργαζόμενων στο δημόσιο, καθώς κοινωνικών δαπανών (συντάξεις, υγεία, πρόνοια, κοινωνικά επιδόματα κά). Ειδικότερα οι δαπάνες μισθοδοσίας μειώνονται κατά 3,8% (από 13,5 δις σε 13 δις) και η επιχορήγηση στα ασφαλιστικά ταμεία κατά 935 εκατ. Επίσης οι επιχορηγήσεις στα Νοσοκομεία μειώνονται κατά 75 εκατ., στα επιδόματα ανεργίας κατά 63 εκατ., οι παροχές ασθενείας κατά 380 εκατ. κά. Σημαντικές περικοπές γίνονται επίσης στις μεταβιβάσεις προς τους ΟΤΑ (από 3,2 δις σε 2,4 δις), ενώ μεταφέρονται οι αρμοδιότητες καταβολής προνοιακών επιδομάτων από τους Δήμους στον ΟΠΕΚΑ, κά.
Στο μεγάλο θέμα του χρέους, ο νέος προϋπολογισμός συνεχίζει την πολύμορφη καταλήστευση του ελληνικού λαού, με πληρωμή τοκοχρεολυσίων (13-14 δις ετησίως) από τα «αιματηρά πλεονάσματα», μέσω της φορολογίας λαϊκών στρωμάτων, μείωσης μισθών και συντάξεων, περικοπής κοινωνικών και αναπτυξιακών δαπανών, λεηλασία δημόσιας περιουσίας, ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και κατασχέσεων για χρέη στις ΔΥΟ και τις τράπεζες, κά. Είναι χαρακτηριστικό ότι το δημόσιο χρέος, στο τέλος του 2018 θα είναι 335 δις € ή 180,4% του ΑΕΠ, ενώ το σύνολο των δαπανών εξυπηρέτησης του (τοκοχρεολύσια) ανήλθαν στο διάστημα 2009-2017, σε 336,2 δις.!!
Ο νέος προϋπολογισμός 2019, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να φορέσει μανδύα …«κοινωνικής ευαισθησίας», είναι βαθιά αντιλαϊκός και ηθικά υποκριτικός, διότι με τα «υπερ-πλεόνασμα», προωθεί στην πράξη τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού και λειτουργεί ως όχημα κατάργησης της λαϊκής κυριαρχίας.
Όλα τα κόμματα του «μνημονιακού τόξου» (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι, κά), κάνουν «κούφια» αντιπολίτευση, δεδομένου ότι ψήφισαν, εφάρμοσαν και στήριξαν τα Μνημονιακά μέτρα, ενώ δεν αμφισβητούν τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της άρχουσας ελίτ και της ευρωζωνικής επιτροπείας στην «μεταμνημονιακή περίοδο».!
Η «Λαϊκή Ενότητα», όχι απλά απορρίπτει το νέο Προϋπολογισμό και τις επιλογές του, αλλά στηρίζει ενεργά τις λαϊκές κινητοποιήσεις για την ανατροπή των πολιτικών «Λιτότητας και Επιτροπείας». Προβάλλει ως αναγκαία και ρεαλιστική λύση, την εφαρμογή φιλολαϊκής πολιτικής εξόδου από την κρίση, με αναδιάρθρωση του χρέους σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου, μείωση της φορολογίας των λαϊκών στρωμάτων, στήριξη της αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων, παραγωγική ανόρθωση της οικονομίας και δραστική μείωση ανεργίας, ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας, διασφάλιση της λαϊκής κυριαρχίας κά, στην προοπτική ανάδειξης μιας λαϊκής κυβέρνησης που θα ανοίξει ελπιδοφόρους δρόμους στον ελληνικό λαό, τη νεολαία και συνολικά στη χώρα.
Γιάννης Τόλιος,
διδάκτωρ Οικονομικών,
μέλος της ΠΓ της “Λαϊκής Ενότητας”
