«Μπορούμε και πρέπει να σταθούμε όρθιοι στη βαθιά κοινωνική και οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας» τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κατά την αντιφώνησή του, μετά την ανακήρυξή του ως Επίτιμου Δημότη του δήμου Σύρου- Ερμούπολης.
Στη διάρκεια της ομιλίας του, ο κ. Παυλόπουλος μίλησε για το «ιστορικό βάρος ενός Δήμου με τη λαμπρή, διαχρονική, πορεία και προοπτική που εκπροσωπεί, εντός και εκτός των συνόρων μας, η Σύρος» και τόνισε ότι «μέσα στη δίνη της βαθειάς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα μας, (η Σύρος) ανθίσταται και αντέχει, υπερασπιζόμενη την παράδοσή της αλλά και διδάσκοντας με το παράδειγμά της».
Αναφέρθηκε, επίσης στη συμβολή της Σύρου στον Πολιτισμό, μιλώντας τόσο για την «οικιστική της ιδιαιτερότητα», αλλά και «το πολιτισμικό “πετράδι” της», το Θέατρο Απόλλων, όσο και για τους Συριανούς λόγιους και λογοτέχνες.
«Από τη Σύρο, υπόδειγμα δημιουργίας και πολιτισμού, εκπρόσωπο της λογικής του Ανθρωπισμού, οφείλουμε να εμπνευσθούμε σήμερα προκειμένου ν’ ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του καιρού μας» είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αναδεικνύοντας τρεις από αυτές:
«Μπορούμε και πρέπει να σταθούμε όρθιοι στη βαθιά κοινωνική και οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας. Και να υπερασπισθούμε το μέλλον μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια, διδάσκοντας τους Εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την αξία της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, που απορρέουν από τις αρχαιοελληνικές ρίζες μας και οι οποίες συνθέτουν βασικό πυλώνα του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος.
»Μπορούμε και πρέπει να σταθούμε πρωτοπόροι στην αντιμετώπιση της προσφυγικής τραγωδίας, που στοιχειώνει την συνείδηση της Ευρώπης, πείθοντας τους εταίρους μας ότι: Σ’ αυτή την τραγωδία οφείλουμε να θέσουμε τέλος, αναδεικνύοντας με τη στάση μας τον Άνθρωπο και τον Ανθρωπισμό έναντι των προσφύγων πολέμου και την αποφασιστικότητά μας, αλλά και την προσήλωσή μας στην Ελευθερία, έναντι των τρομοκρατών, αυτών των αδίστακτων εγκληματιών.
»Μπορούμε και πρέπει να πείσουμε τη γείτονα Τουρκία ότι αφενός επιζητούμε την ειρηνική συνύπαρξη μ’ αυτήν. Και, αφετέρου, στο χέρι της είναι να έχει ευρωπαϊκή προοπτική. Υπό τον απαράβατο όρο του σεβασμού του συνόλου του διεθνούς δικαίου, γραπτού κι εθιμικού, και την ειλικρινή εκ μέρους της εκπλήρωση της υποχρέωσης προσαρμογής της στο συνολικό ευρωπαϊκό θεσμικό και πολιτικό κεκτημένο, το οποίο έχει ως επίκεντρο τον σεβασμό του Κράτους Δικαίου και των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
