Το συσσίτιο του Δήμου δεν ξεκινά πριν από τις δώδεκα το μεσημέρι, αλλά για εκείνους που έχουν ανάγκη, είναι προτιμότερη η αναμονή δύο ωρών από το να χάσουν το γεύμα τους…
Το συσσίτιο του Δήμου δεν ξεκινά πριν από τις δώδεκα το μεσημέρι, αλλά για εκείνους που έχουν ανάγκη, είναι προτιμότερη η αναμονή δύο ωρών από το να χάσουν το γεύμα τους: Αυτό που πια δεν μπορούν να εξασφαλίσουν μόνοι τους… Από νωρίς το πεζοδρόμιο είχε κατακλυστεί από κόσμο που περίμενε να μπει στον χώρο του ΚΥΑΔΑ (Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων).
Η είσοδος του κτιρίου -όπου βρέθηκε και ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος την Πρωτοχρονιά- είναι γεμάτη από κόσμο που περιμένει για να μπει μέσα και να πάρει μια θέση στους πάγκους του συσσιτίου, υπαλλήλους που παραλαμβάνουν τα δικαιολογητικά για να ενταχθούν και άλλοι στα δωρεάν γεύματα του Δήμου Αθηναίων.
Η ομάδα της κουζίνας είχε πάρει είδη θέση μάχης από τις οκτώ το πρωί. Ο καθαρισμός, η απολύμανση του χώρου και η αναζήτηση των κατάλληλων σερβίτσιων που θα δώσουν είναι πια οι πρώτες κινήσεις ρουτίνας. Έπειτα ανοίγονται τα κιβώτια και τα τακτοποιούνται στους πάγκους τα πακέτα των γευμάτων.
Η Πηνελόπη Μαρουλιανάκη μια από τις πέντε εργαζόμενες της ομάδας προετοιμασίας και μητέρα ενός 16μηνου αγοριού άνοιξε ένα από τα πακέτα που περιείχαν το γεύμα της ημέρας. «Και η χορτόσουπα και τα καρότα είναι νόστιμα αλλά ίσως να χρειαζόταν περισσότερο αλάτι», σχολιάζει δοκιμάζοντας το φαγητό που θα προσφερόταν λίγη ώρα αργότερα. Οι συνάδελφοί της Σταυρούλα Ρούπα και Δήμητρα Πρόκου τοποθετούν στους πάγκους τυριά και φρούτα. Το γεύμα έχει 1.400 θερμίδες, ενέργεια αρκετή για να «κρατήσει» έναν άνθρωπο. Αρχίζουν να παραλαμβάνουν γιαούρτια, σοκολάτες, χυμούς και γάλα, ενώ σιγά- σιγά αρχίζουν να περνούν στο χώρο της διανομής άνθρωποι που οι κοπέλες γνωρίζουν πλέον με το μικρό τους όνομα.
«Γιάννη δώσε χαιρετισμούς στην μαμά σου. Καιρό έχω να την δω. Αλλά και με τόσο κρύο που να βγει έξω η γυναίκα», λέει σε έναν νεαρό άνδρα η κ. Μαρία Ζαμπαύτη. Ο Γιάννης πηγαίνει καθημερινά στο Κέντρο και παίρνει τρόφιμα για το σπίτι. «Αυτή είναι μια εξαίρεση που κάνουμε γιατί η περίπτωση είναι ιδιάζουσα. Το παιδί αυτό είναι άρρωστο μένει με την μητέρα του και τον αδελφό του. Αυτός δεν μπορεί να εργαστεί η μητέρα του παίρνει ελάχιστα χρήματα από την σύνταξη τι να πρωτοπληρώσει; Το ρεύμα, το ενοίκιο, ή το σούπερ μάρκετ ;» λέει τακτοποιώντας στην σειρά τα πακέτα που βρίσκονται στην κουζίνα.
Λίγο μετά τις δώδεκα και ενώ το γεύμα είχε αρχίσει να διανέμεται ακούγονται φωνές. Ενας νεαρός είχε επιχειρήσει να σερβιριστεί δεύτερη φορά. Η Πηνελόπη Μαρουλιανάκη δικαιολογεί την κίνηση του νεαρού: «Αν έχεις δύο μέρες να φας εσύ και τα παιδιά σου δεν σε ενδιαφέρει αν θα φτάσει το φαγητό και για τους άλλους. Θες να χορτάσεις και θα πας να πάρεις δεύτερη και τρίτη φορά δίσκο».
« Όλοι πρέπει όμως να φάνε. Αν μείνουν μερίδες ας τις πάρουν», λέει η κ. Πρόκου και προσθέτει ότι το Κέντρο εξασφαλίζει την τροφή και για τους 17 αρρώστους που στεγάζονται στα δύο ξενοδοχεία αστέγων του δήμου Αθηναίων.
Ο κ. Δημήτρης Αργυρίου είναι 65 ετών και μέχρι πριν από λόγο καιρό είχε μια «κανονική» ζωή. Όπως λέει ο ίδιος δεν ήταν πλούσιος αλλά είχε μια οικονομική άνεση που του έδωσε την δυνατότητα να αποκτήσει κάποια περιουσία. Πλέον τα έχασε όλα και βρέθηκε να ζει σε μια γκαρσονιέρα με τον Ρωμαίο, το σκύλο του. «Είχα δύο μαγαζιά με ρούχα στην Κορδικτώνος και μετά από πάρα πολλά χρόνια σκληρής δουλειά απέκτησε 2 σπίτια. Τα έχασα όλα και ζω από τα συσσίτια του δήμου». Όση ώρα μιλάει δεν χάνει το χαμόγελό του. «Είμαι αισιόδοξος και δεν θα αφήσω τις στραβές που μου έτυχαν να με ρίξουν κάτω. Έχω την υγεία μου και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αυτό σκεφτόμουν όταν ερχόμουν με τα πόδια από την Αγίου Μελετίου εδώ στην Πειραιώς και έβλεπα πόσο ωραία μέρα έχει» λέει γυρίζοντας το πρόσωπό του στον ήλιο.
Ο κ. Γιώργος Αποστολόπουλος είναι πρόεδρος του ιδρύματος αστέγων του δήμου Αθηναίων από τον περασμένο Αύγουστο. Εκείνο που παρατηρεί είναι ότι η σταδιακή αύξηση –περίπου 10% με 15 %κάθε μήνα – των ανθρώπων που αναζητούν την καθημερινή τους τροφή στα γεύματα του Δήμου Αθηναίων δεν έχει μόνο αριθμητικά χαρακτηριστικά. Η διαφοροποίηση πια είναι ποιοτική επισημαίνει ο κ. Γιώργος Αποστολόπουλος: «Τρεις είναι οι παράμετροι που περιγράφουν την εικόνα – όχι μόνο στα συσσίτια αλλά γενικά και στις κοινωνικές δράσεις του Δήμου όπου καταφεύγουν οι Αθηναίοι. Η πρώτη αφορά σ
το μεγάλο αριθμό ατόμων και συνταξιούχων οι οποίοι μετά τις περικοπές τα χρήματα που τους μένουν για να ζήσουν είναι ελάχιστα και με αυτά καλύπτουν τις βασικές ανάγκες τους. Για το φαγητό έρχονται εδώ» .
Η επόμενη παράμετρος που δίνει ο κ. Αποστολόπουλος είναι οι νεόπτωχοι και οι νεοάστεγοι. «Πριν από λίγο καιρό είδα στο προαύλιο όπου έχουμε τα συσσίτια έναν νέο άντρα που φορούσε μια ακριβή καμπαρντίνα, κασκόλ να κάθεται σε έναν από τους πάγκους και να ασχολείται με το lap top του. Νόμισα πως ήταν κάποιος δημοσιογράφος και πήγα κοντά του να τον ρωτήσω τι ακριβώς ήθελε. Ήταν απολυμένος φωτογράφος, δεν είχε να πληρώσει το ενοίκιό του και φιλοξενούνταν στους ξενώνες του δήμου. Τα μεσημέρια ερχόταν για να φάει εδώ». Δραματική όμως είναι η αύξηση και των πολύτεκνων που έχουν χάσει την δουλειά τους. Το ψώνια του σούπερ μάρκετ εξασφαλίζονται πια από την τράπεζα τροφίμων του ΚΥΑΔΑ ενώ για το καθημερινό τους γεύμα κάθονται στους πάγκους του συσσιτίου.
Σε αριθμούς
1.200 άτομα συμμετέχουν στα συσσίτια του Δήμου Αθηναίων
10.000 άτομα σε όλη την Ελλάδα η Αρχιεπισκοπή
35% αυξήθηκε ο αριθμός των ατόμων που ζητούν βοήθεια από την Τράπεζα Τροφίμων
200 άτομα φιλοξενούνται στους ξενώνες του Δήμου
