Πέθανε τα ξημερώματα του Σαββάτου, σε ηλικία 69 ετών , ο συγγραφέας Γιάννης Κακουλίδης μετά από ολιγόμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Η κηδεία του θα γίνει την Δευτέρα 16 Νοεμβρίου, στις 15.00, από το νεκροταφείο Πεντέλης.
Ο Γιάννης Κακουλίδης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και νομικά στο Παρίσι. Έγραψε ποίηση, θέατρο, πεζό, κινηματογραφικά σενάρια και στίχους για πάνω από πεντακόσια γνωστά ελληνικά τραγούδια. Μάλιστα, τιμήθηκε δύο φορές με το Α΄ βραβείο του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης (1965 και 1972). Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν σε πολλά περιοδικά, ελληνικά και ξένα, μεταφρασμένα στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ουγγρικά, καθώς και σε ανθολογίες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αμερική και την Ουγγαρία.
Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος με τα περιοδικά Αντί, Ένα, Money and Life, KΡΑΜΑ, τις εφημερίδες Έθνος και Ελεύθερος Τύπος, Real News. Ενώ, υπήρξε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Γαλλικής Εταιρείας Συγγραφέων, Συνθετών και Εκδοτών, της Ένωσης Μουσικοσυνθετών-Στιχουργών Ελλάδας και της Ένωσης Ελλήνων Σεναριογράφων.
H παρουσία του στην πολιτική σκηνή ήταν επίσης έντονη. Με πλούσια συνδικαλιστική δράση προδικτατορικά στο φοιτητικό κίνημα και στη Νεολαία Λαμπράκη, συνέχισε την πολιτική δράση από τις γραμμές της ΕΔΑ κατά τη μεταδικτατορική επανασύστασή της. Διετέλεσε αναπληρωτής Πρόεδρος της ΕΔΑ, υποψήφιος ευρωβουλευτής της στη λίστα του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές του 1984 και υποψήφιος Επικρατείας του Συνασπισμού στις εθνικές εκλογές του 1996.
Ο Γιάννης Κακουλίδης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΔΗΜ.ΑΡ. και είχε επιλεγεί από τον Φώτη Κουβέλη για να αναλάβει σύμβουλός του σε θέματα επικοινωνίας και υπεύθυνος Πολιτισμού του κόμματος.
Ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ
«H ΔΗΜΑΡ αποχαιρετά με οδύνη τον εκλεκτό φίλο και σύντροφο Γιάννη Κακουλίδη. Ο Γιάννης, ιδρυτικό στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς συνέβαλε καθοριστικά στην λειτουργία του κόμματος. Ήταν μέλος της Εκτελεστικής και Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς μέχρι πρόσφατα και με τις ιδέες, τον αυτοσαρκασμό και το χιούμορ του έκανε τις κομματικές συνεδριάσεις πιο τρυφερές, πιο ανθρώπινες.
Υπήρξε στέλεχος της Αριστεράς, διανοούμενος, ανοικτόμυαλος, με εξαιρετικές πνευματικές και καλλιτεχνικές ευαισθησίες..
Τα μέλη και οι φίλοι της ΔΗΜΑΡ, ο κόσμος της ευρύτερης Ανανεωτικής Αριστεράς, θα τον θυμούνται με μεγάλη αγάπη».
