Την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 91 ετών, άφησε η αγαπημένη ηθοποιός Δέσποινα Στυλιανοπούλου, μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα η υγείας της είχε επιβαρυνθεί πολύ γι΄αυτό και νοσηλευόταν στο νοσοκομείο.
Τη θλιβερή είδηση της απώλειας έκανε γνωστή η ανιψιά της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ηθοποιός γεννήθηκε στη Μεσσήνη και σπούδασε φωνητική στο Ελληνικό Ωδείο και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη, απ’ την οποία και αποφοίτησε το 1959. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε με το Πειραϊκό Θέατρο του Δημήτρη Ροντήρη στην τραγωδία «Ηλέκτρα».
Παράλληλα, παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η πρώτη εμφάνιση στον κινηματογράφο
Στον κινηματογράφο έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1961 στην πολεμική ταινία της Έλλης Νεζερίτη, «Ο Ξένος της Νύχτας». Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε σε έναν μικρό ρόλο και στην ταινία «Η Αλίκη στο Ναυτικό» του Αλέκου Σακελλάριου.
Ο ρόλος που την καθιέρωσε
Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, αν και έλαβε μέρος σε αρκετά δράματα, καθιερώθηκε στην κωμωδία και έγινε πολύ δημοφιλής στον ρόλο της επαρχιώτισσας υπηρέτριας, η οποία έκανε συνεχώς γλωσσικά λάθη. Μερικές από τις ταινίες που συμμετείχε ή πρωταγωνίστησε είναι οι: «Μην ερωτεύεσαι το Σαββάτο» (1962), «Τα δίδυμα» (1964), «Ο εξυπνάκιας» (1966), «Η αρτίστα» (1966), «Εισπράκτωρ 007» (1966), «Το πιο λαμπρό αστέρι» (1967), «Σαπίλα και αριστοκρατία» (1967), «Πατέρα κάτσε φρόνημα» (1967), «Ο γεροντοκόρος» (1967), «Η χαρτορίχτρα» (1967), «Δημήτρη μου Δημήτρη μου» (1967), «Αχ αυτή η γυναίκα μου» (1967), «Το κορίτσι του λούνα παρκ» (1968), «Ο τρελλός τα ‘χει 400» (1968), «Καπετάν Φάντης Μπαστούνι» (1968), «Η αγάπη μας» (1968), «Τρεις τρελλοί για δέσιμο» (1969), «Το αφεντικό μου ήταν κορόιδο» (1969), «Ο τζαναμπέτης» (1969), «Ο μπλοφατζής» (1969), «Ξύπνα καημένε Περικλή» (1969), «Η αρχόντισσα της κουζίνας» (1969), «Ένας μάγκας στα σαλόνια» (1969), «Ο γίγας της Κυψέλης» (1969), «Φουκαράδες και λεφτάδες» (1970), «Ο νάνος και οι επτά Χιονάτες» (1970), «Η ταξιτζού» (1970), «Ο Μανωλιός ξαναχτυπά» (1971), «Η εφοπλιστίνα» (1971), «Ένα αγόρι αλλιώτικο από τ’ άλλα» (1971), «Η προεδρίνα» (1972), «Δουλικό αμέσου δράσεως» (1972), «Απ’ τα αλώνια στα σαλόνια» (1972) κ.ά. Στο θέατρο διακρίθηκε ιδιαίτερα σε έργα πρόζας αλλά και στην επιθεώρηση.
Το «Έτος Στυλιανοπούλου»
Από το 1973 και μετά η Δέσποινα Στυλιανοπούλου υπήρξε πολλές φορές θιασάρχης στο θέατρο «Αυλαία» του Πειραιά, αξιοποιώντας τη μεγάλη επιτυχία της στον κινηματογράφο. Το 1967 σε πολλούς καλλιτεχνικούς κύκλους θεωρήθηκε «Έτος Στυλιανοπούλου», επειδή η ηθοποιός είχε συμμετάσχει σε 12 διαφορετικές ταινίες μέσα στον ίδιο χρόνο. Έχει εκδοθεί η αυτοβιογραφία της με τον τίτλο «Ηθοποιός Αμέσου Δράσεως» από τις εκδόσεις Τετράγωνο.
Οι εμφανίσεις σε σειρές
Στην τηλεόραση η τελευταία εμφάνιση της Δέσποινας Στυλιανοπούλου ήταν στη σειρά του Mega, «7 θανάσιμες πεθερές», και συγκεκριμένα στο επεισόδιο με τίτλο «Η Σμυρνιά πεθερά».
Η πρώτη εμφάνισή της στην τηλεόραση ήταν το 1974 στην ΕΙΡΤ, στη θρυλική σειρά «Λούνα Πάρκ», εν συνεχεία το 1975 συμμετείχε στη «Βασίλισσα Αμαλία». Το 1983 συμμετείχε στην ΕΡΤ, στο «Ιστορία γραμμένη με νότες». Το 1993 τη βρήκε στην ΕΤ2 και τους «Νυχτερινούς Ακροβάτες».
Το 2003 σε έναν ακόμα κωμικό ρόλο πρόσφερε μοναδικές ατάκες και γέλιο μέσα από τη συχνότητα του Mega και τη σειρά «H Νταντά».
Το 2004, μέσα από τη συχνότητα του Alter, εμφανίστηκε στη σειρά «Χήρες club».
Το 2007 ήταν το έτος που η Δέσποινα Στυλιανοπούλου συμμετείχε για τελευταία φορά σε σειρές στην τηλεόραση. Συγκεκριμένα, συμμετείχε στη σειρά της ΕΡΤ1 «Τα χρυσά κορίτσια» και στου Mega «Αν υπήρχες θα σε χώριζα» και «7 Θανάσιμες πεθερές».
Η τυχαία γνωριμία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη
Στην τελευταία της συνέντευξη, η σπουδαία ηθοποιός είχε αναφερθεί στην γνωριμία της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη η οποία έγινε τυχαία και έμελλε να γίνει σχέση ζωής για τις δύο καλλιτέχνιδες.
Συγκεκριμένα το 2022 είχε πει η Δέσποινα Στυλιανοπούλου για τη γνωριμία της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Με την Αλίκη δέσαμε μέσα από ένα έργο. Ήταν όταν είχα χάσει τη μητέρα μου και έβαφα το χολ στο σπίτι μωβ, πένθιμο.
Χτυπάει το τηλέφωνο και ήταν ο Τάκης ο Μακρίδης. Μου λέει “Στυλιανοπούλου είσαι να παίξεις έναν ρόλο στο Ρεξ;”. Εκεί για πρώτη φορά είδα την Αλίκη να περνά από μια πόρτα στην άλλη. Και λέω “Στυλιανοπούλου πού πας;”…. Αργότερα, μου λέει η Αλίκη: “αχ βρε ψιψίνα μου, χάνεις τον ρόλο γιατί δεν είσαι σέξι”.
Την επομένη είχαμε γύρισμα με τον Σκαλενάκη, φοράω λοιπόν το ντεκολτέ μου και ακούω τον Σκαλενάκη να λέει “αυτή, αυτή είναι η ηθοποιός για τον ρόλο, όχι η άλλη που μου έφερες”… Και όταν πλησιάζω και βλέπει ότι ήμουν εγώ αυτή που απέρριψε, γυρνάει και λέει στην Αλίκη: “τι λάθη μπορεί να κάνουμε κι εμείς οι σκηνοθέτες.
Μετά απ’ αυτό το γεγονός, η Αλίκη με είχε συνέχεια κοντά της. Έμεινα κοντά της μέχρι την τελευταία στιγμή… Μου έδωσε το χέρι της, μου το έσφιξε και μου λέει “ψιψίνα, γιατί να πεθάνω; Θέλω να πάω στον Θεολόγο”».
