Την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 93 χρόνων, άφησε μία από τις σπουδαιότερες σκηνοθέτες και σεναριογράφους της Ιταλίας, η Λίνα Βερμίλερ. Την είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε η ιταλική Corriere della Sera, επικαλούμενη οικογενειακό φίλο.
Γεννημένη στην «Αιώνια Πόλη», τη Ρώμη, το 1928, η Βερτμίλερ έγινε ευρέως γνωστή για τις ταινίες της «Η κυρία και ο ναύτης», «Ιστορία έρωτα και αναρχίας» και «Ο Πασκουαλίνο και οι 7 καλλονές» -για την οποία έγινε η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης υποψήφια για Όσκαρ Σκηνοθεσίας το 1977, ενώ αίσθηση είχε προκαλέσει πέντε χρόνια νωρίτερα στις Κάννες, με την ταινία «Μίμης ο σιδεράς».
Πριν από δύο χρόνια, το 2019, τιμήθηκε με Όσκαρ για το σύνολο της καριέρας της, αγαλματίδιο που αφιέρωσε στον σύζυγό της, που είχε φύγει από τη ζωή από το 2008 -«στον Ενρίκο Γιόμπ, τον σύντροφό μου μίας ολάκερης ζωής και συνεργάτη και στην κόρη μας Μαρία».
Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο έγινε το 1963 με την ταινία «Ι Basilischi» που έκανε με το κινηματογραφικό συνεργείο του Φελίνι.
Το 1972 εμφανίστηκε στις Κάννες με το «Μίμης, ο σιδεράς», μια σατιρική ματιά στην ανδρική λίμπιντο, επιστρέφοντας στο προσκήνιο και την επόμενη χρονιά με την «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας». Από τους αγαπημένους της πρωταγωνιστές υπήρξε ο Τζιανκάρλο Τζιανίνι που πρωταγωνίστησε μαζί με την Μαριάντζελα Μελάτο στις ταινίες της «Μίμης ο Σιδεράς», «Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας», «Η κυρία και ο ναύτης».
Στις βαθιά πολιτικές δημιουργίες της όπου στηλίτευσε την ταξική πάλη και τον φασισμό, δεν έλειπε η ειρωνεία που, όπως συνήθιζε να λέει, τη βοηθούσε να τονίζει τα ελαττώματα της ανθρώπινης φύσης.
Κατά την παραλαβή του Όσκαρ ζωής το 2019, εκφώνησε τον λόγο της στα ιταλικά με «μεταφράστρια» την Ιζαμπέλα Ροσελίνι. Στην ομιλία της, αστειεύτηκε ότι έχει φτάσει η στιγμή να δημιουργηθεί μια θηλυκή εκδοχή του αγαλματίδιου -«Θα ήθελε να πάρει το όνομα “Άννα”», είπε εκ μέρους της Βερτμίλερ, η Ροσελίνι και συνέχισε: «Γυναίκες στην αίθουσα, φωνάξτε παρακαλώ όλες μαζί: Θέλουμε την Άννα, τον θηλυκό Όσκαρ!».
