Το παιδί με δυσλεξία έχει γίνει της μόδας. Όταν βλέπουμε ένα παιδί που σημειώνει ορθογραφικά λάθη, δεν μπορεί να εκφραστεί, δυσκολεύεται στα μαθηματικά κ.τ.λ., αμέσως του αποδίδουμε τον όρο «δυσλεκτικός».
Όντως, πολλές φορές, κάποιο από όλα αυτά τα παιδιά που έχουμε χαρακτηρίσει με αυτό τον όρο, μπορεί να έχει δυσλεξία, αλλά έχουμε σκεφτεί ποτέ πώς νιώθει αυτό το παιδί; Ποιες είναι οι ανάγκες του και κυρίως ποια είναι τα χαρίσματά του; Συνήθως βλέπουμε μόνο τα αρνητικά και μένουμε σε αυτά. Όμως όλοι μας έχουμε χαρίσματα και οφείλουμε να τα αναγνωρίζουμε.
- Αρχικά, ένα παιδί με δυσλεξία είναι χαρισματικό καθώς χρησιμοποιεί κυρίως το δεξί του ημισφαίριο, που σημαίνει ότι σκέφτεται περισσότερο με εικόνες και όχι με λέξεις. Να λοιπόν ένα χάρισμα! Έχοντας ως γνώμονα αυτό, ας τροποποιήσουμε τον τρόπο μελέτης αυτού του παιδιού παρέχοντάς του ερεθίσματα τα οποία μπορεί να προσλάβει και να τα διαχειριστεί με μεγαλύτερη επιτυχία.
- Ένα άλλο χάρισμα είναι το εξής: Το παιδί με δυσλεξία έχει δημιουργικό και παραγωγικό μυαλό. Μέσω της φαντασίας του ανακαλύπτει πολλές πρωτότυπες και καινοτόμες ιδέες. Ας μην του στερούμε αυτή την ευκαιρία σκεπτόμενοι μόνο τη μαθησιακή του εικόνα. Οφείλουμε να παρέχουμε πολλαπλές και εναλλακτικές ευκαιρίες για εμπλοκή στη μάθηση.
- Το παιδί με δυσλεξία έχει αναπτυγμένη ενσυναίσθηση, καταλαβαίνει τη χαρά και τον πόνο των συνανθρώπων του. Μοιράζεται τα ίδια συναισθήματα με τον φίλο του και γι’αυτό πολλές φορές θα το δούμε να τον υποστηρίζει με θέρμη.
- Μην ξεχνάμε και το δυνατό του σημείο – έχει χιούμορ! Το χιούμορ είναι έμφυτο, αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της προσωπικότητάς του και είναι πετυχημένο. Αυτός είναι και ένας από τους πολλούς λόγους που είναι τόσο κοινωνικό το παιδί με δυσλεξία.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε;
Να αρχίσουμε να του δείχνουμε εμπιστοσύνη, να μην του φωνάζουμε, να το βοηθάμε να μάθει με τον δικό του μοναδικό τρόπο, να του παρέχουμε περαιτέρω χρόνο, να το ενθαρρύνουμε να συνεχίσει την καλή δουλειά, να μην τα παρατάει, να του φερόμαστε όπως φερόμαστε σε όλα τα υπόλοιπα παιδιά που δεν έχουν διαγνωστεί με δυσλεξία και το κυριότερο: να εστιάζουμε στα χαρίσματά του!
Της Μαρίας Κώστα Ζώτου,
Ειδική Παιδαγωγός, MSc
