Νέα δριμύτατη επίθεση κατά του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας Παναγιώτης Λαφαζάνης, κατηγορώντας τον ότι κοροϊδεύει, εξαπατά και εμπαίζει τον λαό.
Παράλληλα, ζήτησε «να τελειώσει η ευρω – κατοχή της χώρας, με σημαίες το εθνικό νομισμα, τη διαγραφή του χρέους, μια γενναία σεισάχθεια στο ιδιωτικό χρέος, την εθνικοποίηση των τραπεζών και τον τερματισμό της λιτότητας».
Σύμφωνα με τον κ. Λαφαζάνη, ο κ. Τσίπρας «έχοντας επιβάλει μέτρα εξόντωσης του ελληνικού λαού ύψους 5,4 δισ. και έχοντας συμφωνήσει στην επιβολή και άλλων 3,6 δισ. με αυτόματο μηχανισμό και ως δήθεν “συμπληρωματικό” πακέτο, παίζει τώρα κακόγουστο θέατρο στις πλάτες του τόπου και των πολιτών».
Κλιμακώνοντας την επίθεσή του, χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό αναξιόπιστο, επαναλαμβάνει ότι «πρόδωσε τη λαϊκή εντολή της 25ης Ιανουαρίου και του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου» και τον κατηγορεί ότι στήνει ένα παραπλανητικό σκηνικό δήθεν διαπραγμάτευσης.
«Ο Αλ. Τσίπρας δεν διαπραγματεύεται τίποτα» τονίζει ο κ. Λαφαζάνης, ο οποίος υπογραμμίζει ότι για να υπάρξει διαπραγμάτευση πρέπει η χώρα να διαθέτει εναλλακτική λύση, η οποία να μην εξαρτάται από τις πιστώσεις «των νεοαποικιοκρατών της Ε.Ε. και του ΔΝΤ».
Ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας θεωρεί ότι «αυτή η εναλλακτική λύση, η μόνη υπαρκτή και αναγκαία για την Ελλάδα, είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη στη βάση ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος για να ανασάνει η οικονομία και η χώρα και να μπορέσουν να στηριχθούν και να ενισχυθούν τα λαϊκά εισοδήματα και οι θέσεις εργασίας».
«Η έξοδος, όμως, από την Ευρωζώνη και η σύγκρουση με την αντιδραστική Ε.Ε. είναι για τον Τσίπρα και την ευρω-καταθλιπτική κυβερνητική ομάδα του, η “κόκκινη”, απολύτως απαγορευμένη, επιλογή, υπαγορευμένη ρητά από το εγχώριο και ευρωπαϊκό κατεστημένο» προσθέτει.
Καταλήγοντας σημειώνει πως «αυτές τις ώρες μόνο ο ελληνικός λαός με τους αγώνες του και την ψήφο του μπορεί να ανοίξει δρόμο για να τελειώσει η σύγχρονη ελληνική τραγωδία, ανατρέποντας συνολικά το μνημονιακό σκηνικό και την ευρω-κατοχή της χώρας, με προμετωπίδες: τη διαγραφή του χρέους, μια γενναία “σεισάχθεια” στο ιδιωτικό χρέος, την εθνικοποίηση των τραπεζών και τον τερματισμό της λιτότητας».
