Την επιθυμία του να συνεχίσει στον Ατρόμητο για πολλά χρόνια, ακόμα και μετά τη λήξη της καριέρας του εξέφρασε ο Χαβιέρ Ούμπιντες σε συνέντευξη που παραχώρησε στο σάιτ της Super League, ευχόμενος παράλληλα να κατακτήσει έναν τίτλο με τους Περιστεριώτες.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
-Σε ποια θέση πιστεύεις ότι αποδίδεις καλύτερα;
«Δεξί χαφ! Έχω αγωνιστεί και σε άλλες θέσεις, αριστερό χαφ, πίσω από τον φορ, αμυντικό χαφ, δεξί μπακ αλλά σίγουρα η θέση που πιστεύω ότι μου ταιριάζει είναι στη δεξιά πλευρά».
-Όταν αποσυρθείς από την ενεργό δράση, θα ήθελες να παραμείνεις στον Ατρόμητο σε κάποιο πόστο;
«Αν μπορέσω να μείνω, γιατί όχι; Αρκεί να είναι καλό για την γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Έχω περάσει πολύ ωραία χρόνια στον Ατρόμητο και τον νιώθω σαν οικογένεια μου».
-Είσαι ικανοποιημένος από την ζωή στην Ελλάδα; Θα ήθελες να μείνεις για πάντα στη χώρα μας;
«Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος. Για πρώτη φορά ήρθα στην Ελλάδα το 2009 και όπου αγωνίστηκα ο κόσμος με βοήθησε πάρα πολύ. Ο γιος μου και η κόρη μου μεγάλωσαν στην Ελλάδα, πηγαίνουν σε ελληνικό σχολείο και ξέρουν τα πάντα. Τους ρωτάω πολλές φορές τι θέλουν να κάνουμε και μου λένε «να μείνουμε εδώ για πάντα». Κι εγώ μαζί με τη γυναίκα μου θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας».
-Μετά την αλλαγή του προπονητή φαίνεται ότι η ομάδα αποδίδει καλύτερα. Τι έχει αλλάξει ο κόουτς στον τρόπο του παιχνιδιού σας;
«Αυτό δεν είναι εύκολο να απαντηθεί. Με τον κύριο Κορακάκη έχει αλλάξει η ψυχολογία μας από το πρώτο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης που κάθισε στον πάγκο. Μαζί με τη ψυχολογία άλλαξε η τύχη αλλά και μερικά πράγματα στη αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας. Είμαστε στον ίδιο δρόμο με τον κύριο Κορακάκη γιατί θέλει το καλύτερο για την ομάδα, το ίδιο θέλουμε κι εμείς».
-Διανύεις την 4η χρονιά σου στον Ατρόμητο. Τι αισθάνεσαι για την ομάδα και τον κόσμο της;
«Η ομάδα με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή, το ίδιο και ο κόσμος το βλέπω καθημερινά μέσα κι έξω από το γήπεδο. Θέλω να κάνω το καλύτερο για τον Ατρόμητο γιατί θέλω να κερδίσω πράγματα μαζί τους. Ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά όνειρο το έχω και είναι να κατακτήσω ένα κύπελλο με τον Ατρόμητο».
-Ποιος είναι ο στόχος σας για την φετινή αγωνιστική περίοδο; Η είσοδος στα Play off θεωρείς ότι είναι εφικτή;
«Σίγουρα μπορούμε να τον πραγματοποιήσουμε αν και το φετινό πρωτάθλημα έχει καλές ομάδες και από την αρχή είναι πολύ δύσκολο. Άμα καταφέρουμε να επιστρέψουμε στην Ευρώπη θα είναι πολύ καλό για όλους».
-Ποια είναι η πιο ωραία στιγμή που έχεις ζήσει αγωνιζόμενος στον Ατρόμητο;
«Θα έλεγα το παιχνίδι στο Άλκμααρ. Κερδίσαμε με 2-0, φθάσαμε μια ανάσα από τους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ αλλά νιώσαμε ευχαριστημένοι γιατί δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό».
-Ποιος είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει και ποιόν θα ήθελες να έχεις συμπαίκτη;
«Σε όλους τους αντιπάλους μου τρέφω τον ίδιο σεβασμό από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Για συμπαίκτη μου θα ήθελα τον Τσόρι Ντομίνγκες».
-Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σου φίλος στο ποδόσφαιρο και γιατί;
«Με όλα τα παιδιά που έχω συνεργαστεί διατηρώ εξαιρετικές σχέσεις, θα σας έλεγα πάντως τον Ιγκλέσιας και τον Ναπολεόνι. Με αυτά τα παιδιά έχω περάσει όμορφες στιγμές όχι μόνο μέσα στο ποδόσφαιρο αλλά και έξω απ’ αυτό και τρέφω συναισθήματα αγάπης γι’ αυτά».
-Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να γίνεις ποδοσφαιριστής;
«Όταν ήμουν πέντε χρόνων μου έκαναν δώρο μια μπάλα και από εκείνη τη μέρα ξεκίνησαν όλα. Κοιμήθηκα με τη μπάλα και ήμουν συνεχώς με μια μπάλα στα πόδια. Με βοήθησαν πολύ ο μπαμπάς και η μητέρα μου που με στήριξαν στην επιλογή μου. Όσα έχω πετύχει τα οφείλω στο ποδόσφαιρο».
-Έχεις σκεφθεί τι θα κάνεις μόλις σταματήσεις το ποδόσφαιρο,. Σε ενδιαφέρει η προπονητική ή κάτι άλλο;
«Ακόμη δεν ξέρω, γιατί θέλω να συνεχίζω να αγωνίζομαι. Αυτό που θέλω πολύ πριν τελειώσω την καριέρα μου είναι να κατακτήσω ένα κύπελλο με τον Ατρόμητο».
-Ποιο παιχνίδι με τη φανέλα του Ατρόμητου στο πρωτάθλημα σου έχει μείνει αξέχαστο;
«Με τον ΠΑΟΚ στο Περιστέρι. Κερδίσαμε 4-0 και πέτυχα το δεύτερο γκολ. Το αφιέρωσα στη μνήμη της αδελφής μου την οποία είχα χάσει πριν από τρεις μήνες και εκείνη τη μέρα είχε γενέθλια».
Αγαπημένο/η σου ελληνικό/ή…:
Φαγητό: Παστίτσιο.
Έκφραση: «Τι κάνεις ρε φίλε;»
Λέξη: Σεβασμός.
Τραγούδι: «Έμεινα εδώ».
Νησί: Σαντορίνη.
-Στην Ελλάδα πολλοί σε αγάπησαν φορώντας τη φανέλα του Άρη… Ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα σου για τον Άρη και τον κόσμο του;
«Ξέω ότι υπάρχει σεβασμός από τον κόσμο του Άρη προς το πρόσωπό μου, τον ίδιο σεβασμό τρέφω κι εγώ. Την χρονιά που ήμουν στον Άρη δεν πήγαμε καλά. Ο κόσμος καταλάβαινε την προσπάθεια που κάναμε αν και γνώριζε ότι ήμασταν απλήρωτοι. Ο Άρης σε λίγο χρόνο θα είναι πάλι στη Σούπερ Λίγκα».
