Νταού Πεντέλης, 23 Ιουλίου 2018, ώρα 16:42: Μόλις έχει ξεκινήσει η φονικότερη πυρκαγιά στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Για εκατοντάδες οικογένειες ο χρόνος σταμάτησε την 23η Ιουλίου του 2018.
Ένας χρόνος συμπληρώνεται από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, από την τραγωδία της απώλειας 102 ανθρώπων σε μία μόνο δασική πυρκαγιά, καταδεικνύοντας αδυναμίες και παραλείψεις σε πολλούς τομείς.
Ήταν 23 Ιουλίου 2018 όταν οι φλόγες ξεκίνησαν από το Νταού στην Πεντέλη και πολύ γρήγορα κατέληξαν στο Νέο Βουτζά και το Μάτι.
Αποτέλεσμα ήταν η φονικότερη πυρκαγιά στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους και η δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά παγκοσμίως κατά τον 21ο αιώνα, μετά τις πυρκαγιές στην Αυστραλία στις 7 Φεβρουαρίου 2009 που είχαν σκοτώσει 180 άτομα.
Τα ντοκουμέντα που βγήκαν έκτοτε είναι συγκλονιστικά και καταδεικνύουν την έλλειψη του κρατικού μηχανισμού, την ανετοιμότητα και το πρόβλημα συντονισμού των υπηρεσιών. Το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων της Πυροσβεστικής συνέβαλε στην μεγάλη πυρκαγιά της Κινέτας. Τα στελέχη της Τροχαίας καλούνται να πάρουν δύσκολες αποφάσεις μέσα σε λίγα λεπτά. Σε ορισμένες περιπτώσεις στέλνουν τον κόσμο προς το Μάτι, προς τις φλόγες, αντί να τους απομακρύνουν. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι ένα ηχητικό: «Εχει χαθεί η μπάλα εδώ, εγκλώβισμένοι… δεν μπορούν να μπουν στο Μάτι να τους σώσουν».
Στις 19.50 καταγράφεται η πρώτη κλήση για νεκρό: «Κύριε διοικητά έχουμε νεκρό άτομο στο Κόκκινο Λιμανάκι». Μια εθνική τραγωδία είναι προ των πυλών και κανείς από τους διοικούντες δεν το έχει πάρει στα σοβαρά.
Για αρκετές ώρες, έκτοτε, επικρατεί μπλακ άουτ. Κανείς στην κυβέρνηση και στην ηγεσία της Πυροσβεστικής δεν γνωρίζει τον αριθμό τραυματιών, των διασωθέντων και των αγνοουμένων. Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, επιστρέφει εσπευσμένα από το Μαυροβούνιο όπου πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη και κατευθύνεται στο Κέντρο Επιχειρήσεων, στο Χαλάνδρι.
Στη 01:00 τα μεσάνυχτα, ομάδα περίπου 90 πυροσβεστών φτάνει στο Κόκκινο Λιμανάκι. Ερευνά τις οδούς Ποσειδώνος, Δημοκρατίας, Πανός και εντοπίζει τα πρώτα πτώματα. Τα περισσότερα είναι πλήρως απανθρακωμένα, σε τέτοιο βαθμό, που οι πυροσβέστες δυσκολεύονται να διακρίνουν ότι επρόκειτο για ανθρώπινους σκελετούς.
Η συνέχεια, γνωστή. Η Ελλάδα θρηνεί τον χαμό πάνω από 100 ανθρώπων, που πήγαν άδικα, που έχασαν τη ζωή τους επειδή δεν υπήρχε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Η απόγνωση και το “γιατί” μαστίζουν και θα μαστίζουν για πάντα τους πληγέντες κατοίκους αυτής της πάλαι ποτέ όμορφης περιοχής. Κανείς δεν θα μάθει ποτέ γιατί η ηγεσία (από τον νυν Γ.Γ Προστασίας του Πολίτη, Κωνσταντίνο Τσουβάλα, που ήταν αρχηγός της ΕΛΑΣ τη μοιραία μέρα και συμμετείχε στην περίφημη συνέντευξη τύπου όπου τόνιζε ότι είναι υπερήφανος για το έργο της Αστυνομίας, μέχρι και τον απερχόμενο Δήμαρχο Μαραθώνα, άνθρωπο της showbiz, Ψινάκη, που ήταν άφαντος) δεν έκανε τις σωστές ενέργειες, έτσι ώστε να αποτρέψει έστω και την τελευταία στιγμή την ολική καταστροφή.
Η οργή και η αγωνία των κατοίκων παραμένει για όσα δεν έχουν γίνει ακόμα στην πολύπαθη περιοχή τους, ενώ σήμερα περισσότεροι από 50 εγκαυματίες εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται, πάνω από 3.000 σπίτια έχουν καταστραφεί ολικώς ή μερικώς, 14.000 στρέμματα γης αποτεφρώθηκαν (6.700 στον δήμο Ραφήνας-Πικερμίου, 7.300 στον δήμο Μαραθώνος), τουλάχιστον 40.000 πεύκα κάηκαν.
