Η ταινία «Μορφή του Νερού» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, ένα σκοτεινό και αλληγορικό παραμύθι με φόντο τον Ψυχρό Πόλεμο στην Αμερική του 1962, αναδείχθηκε ο μεγάλος νικητής στην 90ή τελετή απονομής των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, που πραγματοποιήθηκε στο Dolby Theatre του Λος Άντζελες, με παρουσιαστή για δεύτερη συνεχή χρονιά τον αμερικανό τηλεοπτικό παρουσιαστή και κωμικό Τζίμι Κίμελ.
«Όταν ήμουν παιδί στο Μεξικό, έβλεπα ταινίες του κλασικού σινεμά. Κι ο Στίβεν Σπίλμπεργκ μου είπε, αν ανέβεις απόψε στη σκηνή, να νιώσεις μέρος αυτής της κληρονομιάς και να είσαι περήφανος. Αφιερώνω το βραβείο στους νέους που μας δείχνουν πώς γίνονται τα πράγματα, σε όλες τις χώρες. Μεγαλώνοντας στο Μεξικό, ποτέ δεν πίστευα ότι θα μου συνέβαινε κάτι τέτοιο και μου συνέβη. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία για να μιλήσετε για όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα, μπορείτε να το κάνετε. Αυτή είναι μια πόρτα, κλοτσήστε την και μπείτε!» είπε στον ευχαριστήριο λόγο του ο Μεξικανός σκηνοθέτης.
Η τελετή δεν επιφύλαξε ιδιαίτερες εκπλήξεις, αφού στις κύριες κατηγορίες επικράτησαν τα φαβορί, με τη «Μορφή του Νερού» να κερδίζει τέσσερα από τα 13 βραβεία για τα οποία ήταν υποψήφια, ανάμεσά τους αυτά της Σκηνοθεσίας και της Καλύτερης Ταινίας, ενώ η «Δουνκέρκη» του Κρίστοφερ Νόλαν επικράτησε στις πιο τεχνικές κατηγορίες (Μοντάζ, Μοντάζ Ήχου και Μιξάζ Ήχου).
«Είμαι μετανάστης, σαν τον Αλεχάντρο, τον Γκαέλ, τη Σάλμα και τα τελευταία 25 χρόνια ζω σ’ ένα κόσμο που είναι παντού. Νομίζω το ωραιότερο πράγμα είναι να σβήνουμε τα όρια. Το 2014 είχα μια τρελή ιδέα για ένα αμφίβιο θεό και μία μουγκή γυναίκα και κάποιοι πίστεψαν ότι αυτή η ταινία ήταν σίγουρο στοίχημα. Ευχαριστώ τους φίλους και την οικογένειά μου» δήλωσε ο 54χρονος δημιουργός παραλαμβάνοντας το βραβείο Σκηνοθεσίας.
Το Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου πήρε ο Γκάρι Όλντμαν για την ερμηνεία του ως Ουίνστον Τσόρτσιλ στην «Πιο Σκοτεινή Ώρα» του Τζο Ράιτ, και το βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ για την ερμηνεία της στις «Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι» του Μάρτιν ΜακΝτόνα, στην οποία υποδύεται μια μητέρα που ζητά εκδίκηση από την τοπική αστυνομία επειδή δεν κάνει ό,τι μπορεί για να βρει τον βιαστή και δολοφόνο της κόρης της.
«Ζω χρόνια στην Αμερική και είμαι ευγνώμων για τα δώρα που μου έδωσε. Το σπίτι μου, την οικογένειά μου και τώρα το Όσκαρ. Οι ταινίες έδωσαν ένα όνειρο σ’ ένα αγόρι από το Σαουθάμπτον» είπε ο Γκάρι Όλντμαν και ευχαρίστησε τον Τζο Ράιτ, όλους τους συντελεστές της ταινίας, αλλά και τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, που υπήρξε «τόσο καλή παρέα σ’ αυτή τη διαδρομή», όπως είπε χαρακτηριστικά. Ακόμη, ευχαρίστησε τη μητέρα του, που γίνεται 99 χρονών σε λίγο καιρό, για την αγάπη και τη στήριξή της.
Πρόκειται για το πρώτο Όσκαρ που κερδίζει ο Βρετανός ηθοποιός, αφού παρά την ερμηνευτική του δεινότητα και την επιτυχημένη καριέρα του, ο Όλντμαν έγινε για πρώτη φορά υποψήφιος για ένα από τα βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μόλις το 2011 για την ταινία «Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι».
Το βραβείο στην Φράνσις ΜακΝτόρμαντ απένειμαν η Τζόντι Φόστερ και η Τζένιφερ Λόρενς.
«Έχω κάποια πράγματα να πω. Ευχαριστώ τον Μάρτιν ΜακΝτόνα — δες τι έκανες. Είμαστε ένα μάτσο αναρχικοί, αλλά τα καταφέρνουμε καλά», είπε η ΜακΝτόρμαντ και κάλεσε όλες τις γυναίκες που ήταν υποψήφιες, σε κάθε κατηγορία, να σηκωθούν. «Μη μας μιλάτε απλά απόψε στο πάρτι — καλέστε μας στα γραφεία σας να μιλήσουμε για τη δουλειά μας» τόνισε. Πρόκειται για το δεύτερο Όσκαρ στην καριέρα της 61χρονης Αμερικανίδας ηθοποιού εικοσιένα χρόνια μετά τη νίκη της για το «Fargo» των αδελφών Κόεν.
Η ‘Αλισον Τζάνεϊ κέρδισε το Όσκαρ Β΄Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στο ρόλο της καταπιεστικής μητέρας της αθλήτριας καλλιτεχνικού πατινάζ Τόνια Χάρντινγκ στο «Εγώ, η Τόνια» του Κρεγκ Γκιλέσπι. Η 59χρονη ηθοποιός χρειάστηκε να παίξει σε πάνω από 100 ταινίες προτού προταθεί για πρώτη φορά στην καριέρα της για κάποιο χρυσό αγαλματίδιο. «Τα έκανα όλα μόνη μου», αστειεύτηκε η Άλισον Τζάνεϊ και ευχαρίστησε την «οικογένεια της ταινίας», όλους τις συνυποψήφιές της και την Τζόαν Γούντγουερντ που της έδωσε κουράγιο παλιότερα για να κυνηγήσει μια καριέρα στην υποκριτική.
Ο Σαμ Ρόκγουελ αναδείχθηκε νικητής στην κατηγορία του Β’ Αντρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι», όπου υποδύεται έναν βίαιο ρατσιστή αστυνομικό. Στον ευχαριστήριο λόγο του ο Ρόκγουελ αναφέρθηκε στους γονείς του που του μετέφεραν την αγάπη τους για το σινεμά, ευχαρίστησε τους συμπρωταγωνιστές του, τη Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και τον Γούντι Χάρελσον, που «είναι οι ήρωες του», τον σκηνοθέτη της ταινίας Μάρτιν ΜακΝτόνα που δεν «θα ήταν εκεί χωρίς αυτόν», και όποιον έχει κοιτάξει ποτέ μια πινακίδα!
Το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου δόθηκε στον Τζόρνταν Πιλ για το αντιρατσιστικό θρίλερ «Τρέξε!», ενώ αυτό του Διασκευασμένου Σεναρίου στον 90χρονο Τζέιμς Αϊβορι για το λυρικό ερωτικό δράμα του Λούκα Γκουαντανίνο «Να Με Φωνάζεις Με το Όνομά Σου». Στην πρώτη του υποψηφιότητα ως σεναριογράφος, ο Αϊβορι διασκεύασε το ομώνυμο βιβλίο του Αντρέ Ασιμάν. «Ο πρώτος μου κανόνας είναι να ευχαριστώ τον συγγραφέα και ο Ασιμάν είναι εδώ απόψε. Όλοι περνάμε τον πρώτο έρωτα, ελπίζω κι επιβιώνουμε. Ευχαριστώ τον λογικό κι ευαίσθητο σκηνοθέτη μας, Λούκα Γκουαντανίνο» δήλωσε ο Άιβορι, οποίος στο παρελθόν ήταν υποψήφιος, αλλά για το βραβείο σκηνοθεσίας, άλλες τρεις φορές, για τις ταινίες «Δωμάτιο με Θέα» (1985), «Howards End» (1992) και «Τ’ Απομεινάρια μιας Μέρας» (1993).
Η ταινία «Μια Φανταστική Γυναίκα» του Σεμπαστιάν Λέλιο από τη Χιλή στην οποία πρωταγωνιστεί η διεμφυλική ηθοποιός Ντανιέλα Βέγκα κέρδισε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Πρόκειται για την δεύτερη υποψηφιότητα της Χιλής, με την προηγούμενη να ήταν το 2013 με την ταινία «Νο» του Πάμπλο Λαρέν. Ο Λέλιο ευχαρίστησε την Βέγκα σημειώνοντας πως ήταν η έμπνευσή του για να πραγματοποιήσει την ταινία.
Στην αρχή της τελετής ο Αμερικανός παρουσιαστής Τζίμι Κίμελ αναφερόμενος στην περσινή γκάφα (όπου το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας αρχικά δόθηκε στο La la land, ενώ είχε κερδίσει το Moonlight), είπε χαριτολογώντας: «Φέτος, αν ακούσετε το όνομά σας, μη σηκωθείτε αμέσως, δώστε μας λίγο χρόνο να σιγουρευτούμε…». Ακόμη, αναφέρθηκε στον παραγωγό Χάρβεϊ Γουάινστιν που διαγράφηκε από την Ακαδημία («μόνο άλλο ένα μέλος της Ακαδημίας είχε την ίδια ποινή, επειδή… έδινε τα screeners του»), ενώ προέτρεψε το Χόλιγουντ να αντιμετωπίσει τη σεξουαλική παρενόχληση, ώστε «οι γυναίκες να έχουν ν’ ασχοληθούν μ’ αυτήν μόνο… σ’ όλα τα υπόλοιπα πεδία της ζωής, σ’ όλο τον υπόλοιπο κόσμο».
Κατά τη διάρκεια της τελετής ανέβηκαν στη σκηνή η Άσλεϊ Τζαντ, η Σάλμα Χάγιεκ και η Αναμπέλα Σιόρα οι οποίες εξέφρασαν τη μαχητικότητά τους υπέρ της προστασίας των γυναικών, ενάντια στην κακοποίηση, και υπέρ των κινημάτων που είναι γνωστά με τις ετικέτες των ιστότοπων κοινωνικής #metoo, #Time’s Up και #NeverAgain.
Στη συνέχεια προβλήθηκε ένα βίντεο, με γυναίκες και άνδρες του αμερικανικού σινεμά, που μίλησαν για τα στερεότυπα των φύλων στον κινηματογράφο και στη ζωή, αλλά και για τη διαφορετικότητα και την τόλμη. Ωστόσο, στο κόκκινο χαλί των Όσκαρ δεν υπήρξε dress code όπως το «μαύρο», που επικράτησε στις Χρυσές Σφαίρες.
Από την τελετή απονομής δεν έλειψαν οι εκπλήξεις: Κατά τη διάρκειά της, ο Τζίμι Κίμελ κάλεσε τους Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, Μάργκο Ρόμπι, Λουπίτα Νιόνγκο, Γκαλ Γκαντότ, Εμιλι Μπλαντ, Άρμι Χάμερ και Μαρκ Χάμιλ να πεταχτούν δίπλα, στο Chinese Theater, και να… αιφνιδιάσουν τους ανυποψίαστους θεατές.
Ο παρουσιαστής και οι διάσημοι «συνεργοί» του μπήκαν στην αίθουσα κρατώντας στα χέρια λαχταριστά σνακ τα οποία μοίρασαν στο κοινό, με τους θεατές να ενθουσιάζονται. Μέσα από την οθόνη του Chinese Theatre εμφανίστηκε το Kodak Theatre και οι διάσημοι ευχαρίστησαν το κοινό που πηγαίνει σινεμά.
Η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου απέδειξε ότι έχει χιούμορ επιλέγοντας για δεύτερη χρονιά τον Γουόρεν Μπίτι και τη Φέι Ντάναγουεϊ να παρουσιάσουν ξανά το Βραβείο για την Καλύτερη Ταινία, αυτή τη φορά σωστά.
Ανεβαίνοντας στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πήρε το φάκελο με το αποτέλεσμα και τον κοίταξε για να σιγουρευτεί ότι είναι ο ίδιος νικητής δείχνοντας τον στη συνέχεια στο κοινό, προτού προχωρήσει στον ευχαριστήριο λόγο του.
Ακολουθεί αναλυτικά η λίστα με τα βραβεία Όσκαρ :
Καλύτερης Ταινίας: Η Μορφή του Νερού του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο.
Σκηνοθεσίας: Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο για τη Μορφή του Νερού.
Α’ Ανδρικού Ρόλου: Γκάρι Όλντμαν για το H Πιο Σκοτεινή Ώρα.
A’ Γυναικείου Ρόλου: Φράνσις ΜακΝτόρμαντ για το Οι Τρεις Πινακίδες Εξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι».
Β’ Γυναικείου Ρόλου: Άλισον Τζάνεϊ για το Εγώ, η Τόνια.
Β’ Ανδρικού Ρόλου: Σαμ Ρόκγουελ για τις Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι.
Πρωτότυπου Σεναρίου: Τζόρνταν Πιλ για το Τρέξε!.
Διασκευασμένου Σεναρίου: Τζέιμς Άιβορι για το Να Με Φωνάζεις Με το Όνομά Σου.
Καλύτερου Ντοκιμαντέρ: Icarus των Μπράιαν Φόγκελ και Νταν Κόγκαν, παραγωγή Netflix.
Ξενόγλωσσης Ταινίας: Μια Φανταστική Γυναίκα του Σεμπάστιαν Λέλιο.
Καλύτερου Τραγουδιού: «Remember Me» των Κρίστεν Αντερσον-Λόπεζ και Ρόμπερτ Λόπεζ από την ταινία Coco.
Καλύτερης Φωτογραφίας: Ρότζερ Ντίκινς, για το Blade Runner 2049.
Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων: Coco.
Καλύτερης Μουσικής: Αλεξάντρ Ντεσπλά για τη Μορφή του Νερού.
Καλύτερου Μοντάζ: Λι Σμιθ για τη Δουνκέρκη.
Καλύτερων Οπτικά Εφέ: Τζον Νέλσον, Γκερντ Νέφζερ, Πολ Λάμπερτ, Ρίτσαρντ Ρ. Χούβερ στο Blade Runner 2049.
Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους: Heaven Is a Traffic Jam on the 405, του Φρανκ Στίφελ.
Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας: The Silent Child των Κρις Όβερτον και Ρέιτσελ Σέντον.
Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης: Πολ Ντέναμ Όστερμπερι, Σέιν Βιό, Τζέφρι Α. Μέλβιν για τη Μορφή του Νερού.
Κοστουμιών: Μαρκ Μπρίτζες για την Αόρατη Κλωστή.
Μοντάζ Ήχου: Ρίτσαρντ Κινγκ, Αλεξ Γκίμπσον για τη Δουνκέρκη.
Μιξάζ Ηχου: Γκρεγκ Λάντακερ, Γκάρι Α. Ρίζο, Μαρκ Γουάινγκαρτεν για τη Δουνκέρκη.
Μακιγιάζ και Κομμώσεων: Καζουχίρο Τσούτζι, Ντέιβιντ Μαλινόφσκ, Λούσι Σίμπικ για την Πιο Σκοτεινή Ωρα.
Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων: Dear Basketball, των Κόμπι Μπράιαντ και Γκλεν Κιν.
