Η ταινία «Nuclear Νow» του Όλιβερ Στόουν ήταν μία από τις πολλές ταινίες με θέμα το περιβάλλον, στο 79ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. O διάσημος Αμερικανός σκηνοθέτης συνεργάστηκε για σχεδόν δύο χρόνια με τον επιστήμονα Τζόσουα Σ. Γκόλντσταϊν. Η ταινία που προέκυψε μετά από την εν λόγω συνεργασία υποστηρίζει πως η πυρηνική ενέργεια είναι μία από τις πιο ρεαλιστικές λύσεις για την περιβαλλοντική κρίση.
Ο φόβος του απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ήταν και αυτό που τελικά παρακίνησε τον Όλιβερ Στόουν να γυρίσει την ταινία: «Έχω γυρίσει συνολικά 20 ταινίες μεγάλου μήκους και 10 ντοκιμαντέρ. Και θέλω, για το υπόλοιπο της ζωής μου, να κάνω κάτι που θα προσφέρει βοήθεια στους ανθρώπους. Θεωρώ πως είναι σημαντικό και δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον καλύτερο τρόπο από το να προσπαθήσω να μεταδώσω όλα αυτά που έμαθα από αυτόν τον άνθρωπο», είχε δηλώσει τότε ο Στόουν.
Ο αμφιλεγόμενος σκηνοθέτης μιλά για την ταινία του αυτή και στον Guardian, με τη συζήτηση όπως ήταν αναμενόμενο να ξεφεύγει από την καλλιτεχνική της διάσταση και να περνά στην πολιτική.
Στα 76 του, ο Στόουν είναι τέσσερα χρόνια νεότερος από τον Τζο Μπάιντεν, για τον οποίο πολλοί λένε ότι είναι πολύ μεγάλος για να είναι υποψήφιος για δεύτερη θητεία. Εύλογο είναι λοιπόν, ότι ο Στόουν δεν θέλει να δώσει βαρύτητα στην ηλικία του προέδρου και την ικανότητά του για επανεκλογή. Αλλά μοιράζεται τη γνώμη του για αυτόν, που δεν είναι και η καλύτερητύπο. «Ο αγαπημένος μου πρόεδρος ήταν ο Τζον Κένεντι [….]θα διαπιστώσετε ότι ο Τζον Κένεντι είναι λάτρης της ειρήνης. Και διαπιστώνεις ότι ο Τζο Μπάιντεν είναι ένας ψυχρός πολεμιστής με τη χειρότερη έννοια της λέξης».
Την τελευταία φορά που ο Guardian των ΗΠΑ παρουσίασε το προφίλ του Στόουν , είχε μόλις ολοκληρώσει ένα περίεργα συμπαθητικό ντοκιμαντέρ διάρκειας 4 ωρών για τον Βλαντιμίρ Πούτιν (την εποχή που είπε «ο ρωσικός λαός δεν ήταν ποτέ σε καλύτερη κατάσταση».) Ερωτηθείς αν από τότε έχουν αλλάξει τα συναισθήματά του για τον Ρώσο ηγέτη στα ιδιαίτερα ανησυχητικά χρόνια από τότε; «Νομίζω ότι η Ρωσία κάνει εξαιρετική δουλειά με την πυρηνική ενέργεια», λέει μετά από λίγη σκέψη. «Η Κίνα είναι επίσης ηγέτης σε αυτόν τον τομέα, αν και ποτέ δεν μπόρεσα να διεισδύσω στην Κίνα, κάτι που ήταν κρίμα για την ταινία που θα ήθελα να είχαμε. Αλλά ο Πούτιν είναι ένας σπουδαίος ηγέτης για τη χώρα του και οι άνθρωποι τον αγαπούν».
Η θέση του προκαλεί δυσθυμία στον Guardian που σχολιάζει :«Και μέχρι εκεί είναι διατεθειμένος να φτάσει. Έχει ήδη πάει αρκετά μακριά».
Η ταινία
Το Nuclear Now, βασισμένο σε ένα βιβλίο, κάνει μια «παθιασμένη» -όπως την χαρακτηρίζει ο Guardian- υπόθεση για την πυρηνική ενέργεια. Ξεχάστε την αιολική και την ηλιακή ενέργεια, μας λέει η ταινία. Τα πυρηνικά είναι η απάντηση σε έναν κόσμο που βρίσκεται στα πρόθυρα να χάσει τον αγώνα ενάντια στην κλιματική κρίση. Ο Στόουν αναφέρει ότι είναι η 30η ταινία του και το 10ο ντοκιμαντέρ του, αλλά τα θεωρεί όλα ως αλληλένδετα μέρη. Το έργο της ζωής του είναι να γυρίζει ταινίες για τα «ανεξερεύνητα ψέματα που ο κόσμος δεν θα παραδεχόταν».
Στο πρώτο τρέιλερ βλέπουμε τον Στόουν βασικά να υποστηρίζει ότι η πυρηνική ενέργεια θα μπορούσε να αποτελέσει μια λύση για την επίλυση της κλιματικής αλλαγής και ουσιαστικά μας ζητά να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας στην ιδέα ότι η πυρηνική ενέργεια – τόσο συνδεδεμένη με την έννοια των πυρηνικών όπλων και το καταστροφικό δυναμικό – θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για καλό.
