Εκπλήσσοντας όλους όσοι παραβρέθηκαν στη χθεσινή τελετή απονομή του Χρυσού Φοίνικα στις Κάννες, η ταινία «Titane» αναδείχθηκε ως η καλύτερη ταινία του διαγωνιστικού τμήματος του Φεστιβάλ.
Η ταινία με τις αμφιλεγόμενες κριτικές για τις προθέσεις της Ζουλιά Ντικουρνό που την σκηνοθέτησε, ξεχώρισε και τελικά απέσπασε το τιμητικό βραβείο αφήνοντας με το στόμα ανοιχτό όλους όσοι είχαν επικρίνει με σφοδρότητα το περιεχόμενό της.
Από τα χείλη του προέδρου της επιτροπής, Σπάικ Λι, με το ευφάνταστο κοστούμι και τα πορτοκαλοκόκκινα γυαλιά, ακούστηκε χθες το βράδυ ο τίτλος της ταινίας που ξεχώρισε ανάμεσα σε 24 , όπως αναφέρει η γαλλική εφημερίδα «Le Figaro».
Παραλαμβάνοντας το βραβείο, η Ζουλιά ευχαρίστησε την κριτική επιτροπή βάζοντας τα κλάματα.
Ο Αφροαμερικανός σκηνοθέτης Σπάικ Λι και η κριτική επιτροπή του κατάφεραν να γράψουν μια νέα σελίδα στην ιστορία του Φεστιβάλ των Καννών και της 7ης τέχνης, απονέμοντας τον Χρυσό Φοίνικα στη Ζουλιά Ντικουρνό για την ταινία Τitane, σχολιάζει ο γαλλικός Τύπος.
«Ξέρω ότι η ταινία μου είναι ατελής. Μερικοί λένε ότι είναι τερατώδης», είπε μεταξύ άλλων η νικήτρια του διαγωνισμού, ενώ προσπαθούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
«Η κανονικότητα είναι ένα δέλεαρ, το τερατώδες σας επιτρέπει να βγείτε από τα καλούπια. Ευχαριστώ την κριτική επιτροπή για την αναγνώριση της ανάγκης για έναν κόσμο χωρίς αποκλεισμούς και πιο ρευστό». Τέλος, η Ζουλιά ευχαρίστησε τους γονείς της που ήταν πάντα υποστηρικτικοί απέναντί της και την άφησαν ελεύθερη…
Το βίαιο και σεξουαλικά διαστροφικό περιεχόμενό της ταινίας είχε γίνει αντικείμενο κακόβουλων σχολίων τα οποία όμως δεν επηρέασαν την επιτροπή.
Μία γυναίκα κάνει σεξ με αυτοκίνητο ενώ μένει έγκυος από μία Κάντιλακ . Κι όλα αυτά μετά την απώλεια του πατέρα της . Η πρωταγωνίστρια της ταινίας κατά την ενηλικίωσή της γίνεται ακόμη πιο βίαιη και στο τέλος δολοφόνος…
Πολλοί δεν μπορούν να αντέξουν τις βίαιες σκηνές που προβάλλονται κατά την έναρξη της πρώτου μισάωρου και κλείνουν τα μάτια τους.
Στη μέση της ταινίας, γίνεται η μεγάλη ανατροπή. Η πρωταγωνίστρια «Αλεξία», επιδιώκοντας να ξεφύγει από όσους την καταδιώκουν ως κατά συρροή δολοφόνο, κόβει τα μαλλιά της και αυτοπαρουσιάζεται ως Αντριέν αλλάζοντας φύλο.
Η σκηνοθέτης της ταινίας Ζουλιά Ντικουρνό, συνδυάζει σκηνές βίας, άγριου σεξ με λαμπερό φωτισμό και μουσική.
Όλοι στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών ελπίζουν πάντα να δουν κάτι πραγματικά άγριο, υπερβατικό , σκηνοθετημένο όμως από άνδρες . Η Ζουλιά ωστόσο κατάφερε να κάνει τη διαφορά.
Η μόνη σκηνή που τελειώνει με τον τρόπο που θα περίμενε κανείς είναι η πρώτη, στην οποία ένα κοριτσάκι, η Αλεξία, συμπεριφέρεται σαν κακομαθημένο ενώ κάθεται στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου των γονιών της. Κλωτσάει το κάθισμα του μπαμπά της έως ότου αυτός γυρίσει να την κοιτάξει, και – το μαντέψατε – το αυτοκίνητο πέφτει σ΄ένα χαντάκι.
Το κορίτσι υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση στο κεφάλι και για την αποθεραπεία της πρέπει να φορέσει μία συσκευή από τιτάνιο. Αποκτά όμως σεξουαλική διαστροφή με τα αυτοκίνητα ενώ μένει έγκυος από μία Κάντιλακ, σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας.
Η ιστοσελίδα «Hollywood Reporter», τελικά δικαιώθηκε καθώς θεωρούσε την ταινία το μεγάλο φαβορί για το «Χρυσό Φοίνικα» (Palme d’Or). Για την ιστοσελίδα « IndieWire», όμως, ήταν «μία από τις πιο άγριες ταινίες που προβλήθηκαν ποτέ στις Κάννες».
Για τη γαλλική εφημερίδα «Liberation», η ιστορία της ταινίας είναι «αρκετά ασαφής» ενώ η ελβετική εφημερίδα «Le Temps» διερωτάται για το μήνυμα που θέλει να περάσει η σκηνοθέτης από την «επιβλητική» προσφορά της στην Έβδομη Τέχνη.
«Η Ντικουρνό παραβιάζει όλους τους κανόνες, με μεγάλη μας χαρά», έγραψε το γαλλικό περιοδικό «Les Inrockuptibles» και προσθέτει: «Η έξαλλη ταινία της δεν μοιάζει με άλλη».
Η ίδια η σκηνοθέτης πάντως δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι ένιωθε «πολύ θυμό» ενώ έγραφε την ταινία.
«Μόλις είχε εκλεγεί ο Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ και ο κόσμος δεν ήταν χαρούμενος», είπε σε συνέντευξή της στο Γαλλικό Πρακτορείο.
«Ήμουν πολύ απαισιόδοξη για το μέλλον και για μια κοινωνία που δεν έχει περιθώριο ρευστότητας, μετασχηματισμού, αλλαγής και συμμετοχής», τόνισε.
Εξ’ ημισείας βραβεύσεις είχε και η φετινή διοργάνωση: το Μεγάλο της Επιτροπής μοιράστηκαν ο «Ηρωας» του Ιρανού Ασγκάρ Φαραντί και το φινλανδικό «Compatrment N. 6» του Τζούχο Κουοσμάνεν, η ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας που γνωρίζονται κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού από την Φιλανδία στη Σιβηρία.
Το δεύτερο εξ’ημισείας βραβείο ήταν το Βραβείο της επιτροπής που δόθηκε στο «Ahed’s knee» του Ισραηλινού Ναβάντ Λαπίντ και στην «Μemoria» του Ταϊλανδού Απιτσατπόνγκ Βερασεθακούλ, μια ταινία που με πολύ ιδιαίτερο τρόπο ασχολείται με την απώλεια της μνήμης.
Το μόνο ίσως βραβείο με το οποίο ο περισσότερος κόσμος που παρακολούθησε το φεστιβάλ θα είναι απολύτως σύμφωνος είναι εκείνο της γυναικείας ερμηνείας που δόθηκε στη Νορβηγίδα Ρενάτε Ρένισβε για την ταινία «Ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου», που καταγράφει μοιρασμένες σε κεφάλαια, στιγμές από την ζωή μιας σύγχρονης Νορβηγίδας.
Στους άντρες βραβεύτηκε ο Αμερικανός ηθοποιός Κέιλεμπ Λάντρι Τζόουνς για το «Nitram» του Αυστραλού Τζάστιν Κερζέλ που υποδύεται έναν πιστολέρο στην Τασμανία όπου η δράση τοποθετείται.
Μια ταινία που όλοι είχαν συμφωνήσει ότι πολύ δύσκολα θα απουσίαζε από τα βραβεία ήταν το «Drive my car» του Ιάπωνα Ριουσούκε Χαμαγκούτσι που κέρδισε το βραβείο σεναρίου (κέρδισε επίσης το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου), ενώ το βραβείο σκηνοθεσίας απέσπασε ο Λεός Καράξ για την «Anette» που άνοιξε την διοργάνωση την Τρίτη 6 Ιουλίου.
Tέλος, το βραβείο καλύτερης ταινίας στο πρόγραμμα Ένα Κάποιο Βλέμμα (Un Certain Regard) δόθηκε στην ρωσική ταινία «Razzhimaya Kulaki» της Κίρα Κοβαλένκο.
