Ούτε στον χειρότερο εφιάλτη μας δεν θα περιμέναμε να ζήσουμε μια τόσο άσχημη χρονιά.
Από πού να το πιάσουμε και που να το αφήσουμε για τα όσα μας έχουν συμβεί από την αρχή του 2020 μέχρι και σήμερα.
Αρκετοί συμπολίτες μας έφυγαν από τη ζωή και άλλοι έζησαν το άγχος του κορωνοϊού είτε σε θέμα υγείας είτε σε θέμα οικονομίας.
Όλοι μας γιορτάσαμε τις φετινές γιορτές κάπως διαφορετικά με προσοχή και τυπικότητα.
Ξεκινήσαμε να προσέχουμε σε πολύ μεγάλο βαθμό την υγιεινή μας και μάθαμε πολύ καλά τις λέξεις «ατομική ευθύνη».
Περάσαμε από μια πρώτη καραντίνα με περιορισμένη κυκλοφορία και σήμερα ζούμε μια δεύτερη.
Γενικά όλα ήταν αλλιώς τη φετινή χρονιά.
Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα.
Λίγες μέρες πριν τον εορτασμό της 17ης Νοεμβρίου και μια ανάσα από τον εορτασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Είμαστε βέβαιοι ότι και αυτά θα περάσουν σα να μην συνέβησαν κάνοντας το 2020 ίσως την πιο δύσκολη χρονιά των τελευταίων δεκαετιών.
Δυστυχώς μια εποχή που έφερνε πιο κοντά τους ανθρώπους και προδιάθετε για όμορφες αναμνήσεις, φέτος θα είναι διαφορετική.
Το μόνο που θα παραμείνει ίδιο είναι τα άψυχα αλλά ενθαρρυντικά λαμπάκια στους δρόμους της πόλης μας.
Άλλωστε ο Δήμος όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος φρόντισε να στολίσει από νωρίς κεντρικά σημεία στο Περιστέρι και όχι μόνο δίνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας.
Το αρνητικό γεγονός είναι ότι λίγοι συμπολίτες μας θα μπορούν να απολαύσουν αυτά τα λαμπάκια φωτισμένα το βράδυ αφού η απαγόρευση κυκλοφορίας δεν το επιτρέπει.
Και αναρωτιόμαστε, θα ολοκληρωθεί η καραντίνα στο τέλος του μήνα ή θα έχουμε παράταση;
Βάσει των καθημερινών στοιχείων αχνοφαίνεται παράταση της καραντίνας και συνάμα δυσκολότερες ψυχολογικές συνθήκες για όλους.
Ίσως είναι και μια καλή ευκαιρία να έρθουμε ακόμα πιο κοντά με τους δικούς μας ανθρώπους και να καταλάβουμε την πραγματική έννοια της οικογένειας, της συντροφικότητας και της φιλίας.
Μην ξεχάσουμε όμως και τους ανθρώπους που ζουν μονάχοι και επιζητούν όχι ένα εμβόλιο για τον κορωνοϊό αλλά μερικά λεπτά παρέας.
Αυτές τις γιορτές λοιπόν θα είναι όλα αλλιώς ας γίνουμε λοιπόν και εμείς διαφορετικοί.
