Ο Νοέμβριος διανύει ήδη τις πρώτες ημέρες του και κινηματογραφικά βρισκόμαστε σε ρυθμούς Bond, έως τότε όμως, ας δούμε τους πιο διάσημους μαφιόζους της Βρετανίας, μια ομάδα αμαρτωλών ιερέων, δυο φίλες που δοκιμάζονται από τα απρόοπτα της ζωής, η χειρότερη σοπράνο του κόσμου, ο Σνούπι με την παρέα του και μια γυναίκα που επανεκτιμά τη ζωή της.
«Δίδυμοι θρύλοι»
Μέσα από το βιογραφικό αστυνομικό του θρίλερ, ο – βραβευμένος με Όσκαρ – Μπράιαν Χέλγκελαντ μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την ιστορία των πιο διάσημων μαφιόζων της Βρετανίας, των δίδυμων αδελφών Ρέτζι και Ρόνι Κρέι, οι οποίοι μεσουράνησαν στο Λονδίνο της δεκαετίας του ’60. Τα γεγονότα ζωντανεύουν από τους Τομ Χάρντι, Πολ Άντερσον, Κρίστοφερ Έκλεστον, Τζόσουα Χιλ, Έμιλι Μπράουνινγκ, Κόλιν Μόργκαν, Τσαζ Παλμιντιέρι, Ντέιβιντ Θιούλις και Τάρα Φιτζέραλντ.
«Η πρώτη ιστορία, που είχα ακούσει για τους αδερφούς Κρέι, ήταν τελικά ένα ψέμα. Ήταν μια τέλεια και ταιριαστή εισαγωγή για τα αδέλφια» αναφέρει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης. «Η κεντρική ερώτηση, που υπήρχε στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, ήταν “πώς μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος για το πώς ήταν η ζωή κάποιου άλλου;”. Στην περίπτωση των Κρέι, η αλήθεια έχει σίγουρα χαθεί στο πέρασμα των 50 χρόνων. Είναι, πλέον, αναπόσπαστο κομμάτι του Λονδίνου και της λαογραφίας του. Είναι στο επίκεντρο αναρίθμητων ιστοριών, που περιγράφουν ψυχωτικούς μαφιόζους, αλλά και σύγχρονους Ρομπέν που ανοίγουν τις πόρτες για τις γιαγιάδες. Η ιστορία, κάθε φορά, εξαρτάται από τον άνθρωπο που την εξιστορεί. Δηλώνω κι εγώ ένοχος. Στα πρώτα στάδια της έρευνας, επισκέφτηκα τους τάφους τους. Μία ταμπέλα είχε ξεκολλήσει από τον φράκτη και είχε φτάσει εκεί: “Προσοχή! Υπάρχουν κλέφτες σε αυτήν την περιοχή!”. Δεν μπόρεσα να μην αναρωτηθώ αν εννοούσε κι εμένα. Η ταινία είναι η προσωπική μου εκδοχή της ιστορίας τους. Θα ήθελα να πιστεύω ότι, αν αφαιρέσει κανείς τις κινηματογραφικές υπερβολές, είμαι πιο κοντά στην αλήθεια, από ό,τι νομίζετε».
«Η μυστική λέσχη»
Κάνοντας, με ρεαλισμό και ευθύτητα, ένα πολιτικό, κοινωνικό και θρησκευτικό σχόλιο, ο πολυβραβευμένος Χιλιανός σκηνοθέτης Πάμπλο Λαρέν δημιούργησε – με απόλυτη μυστικότητα, στη Χιλή – αυτό το δράμα, το οποίο κατέκτησε την Αργυρή Άρκτο – Βραβείο της Επιτροπής στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου, και είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Χιλής για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας 2016. Με καυστικό χιούμορ, τολμηρό σενάριο και πρωταγωνιστές τους Ρομπέρτο Φαρίας, Αντονία Ζέγκερς, Αλφρέντο Κάστρο, Αλεχάντρο Γκόιτς, Αλεξάντρο Σίβεκινγκ, Ζεμ Βαντέλ, Μαρτσέλο Αλόνσο, Φραντσίσκο Ρέγιες και Χοσέ Σόζα, η ταινία παρουσιάζει την υποκρισία και τη διαφθορά της Καθολικής Εκκλησίας, μέσα από μία ομάδα ιερέων διαφόρων ηλικιών, οι οποίοι ζουν σε ένα σπίτι μιας παραθαλάσσιας πόλης της Χιλής. Προσπαθώντας να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους, περνούν ασκητικά τη ζωή τους, κάτω από το άγρυπνο μάτι μιας καλόγριας. Όμως, μία άφιξη και ένα απρόβλεπτο γεγονός θα ταράξουν την εύθραυστη πραγματικότητά τους.
«Μου λείπεις ήδη»
Η συγκινητική δραμεντί της Κάθριν Χάρντγουικ μιλάει για την αγάπη, την απώλεια και την απόλυτη δύναμη της φιλίας, πλάθοντας μια ιστορία για δύο γυναίκες, οι οποίες έρχονται αντιμέτωπες με τα απρόοπτα της ζωής. Με τους Ντρου Μπάριμορ, Τόνι Κολέτ, Ντόμινικ Κούπερ και Πάντι Κόνσινταϊν, η σχέση δύο αδελφικών φιλενάδων κλονίζεται, όταν η μία μαθαίνει πολύ δυσάρεστα νέα για την υγεία της, τη στιγμή που η άλλη μένει, επιτέλους, έγκυος.
«Μαργκερίτ»
Εμπνευσμένη ελεύθερα από την αληθινή ιστορία της κακόφωνης τραγουδίστριας της όπερας, Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς, η γαλλική αντισυμβατική βιογραφία τού Ξαβιέ Τζιανολί – με τους Κατρίν Φρο, Αντρέ Μαρκόν, Μισέλ Φαού, Κρίστα Τερέ, Ντενί Μπούνγκα, Σιλβέν Ντιέντ και Ομπέρ Φενουά – ξετυλίγει την αστεία, αλλά και συγκινητική ιστορία της χειρότερης σοπράνο στον κόσμο, σατιρίζοντας την υποκρισία της υψηλής κοινωνίας.
Εξηγώντας πώς προέκυψε η ταινία, ο σκηνοθέτης αναφέρει: «Πριν από δέκα περίπου χρόνια, άκουγα στο ραδιόφωνο μια ασυνήθιστη τραγουδίστρια της όπερας, που τραγουδούσε την άρια “Η βασίλισσα της νύχτας” του Μότσαρτ, εντελώς παράτονα. Ήταν πολύ αστείο και εντελώς απίστευτο. Η ηχογράφηση κροτάλιζε, ήταν παλιά και μυστηριώδης σαν να ερχόταν από “αλλού”. Ανακάλυψα ότι το όνομά της ήταν Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς και ότι έζησε στις ΗΠΑ, τη δεκαετία του ’40. Ήταν μια πολύ πλούσια γυναίκα, που ήταν παθιασμένη με τη μουσική και την όπερα, αλλά αγνοούσε παντελώς ότι η φωνή της ήταν τόσο κακή. Ήταν συνηθισμένη να τραγουδά στους ίδιους ανθρώπους, στους ίδιους κοινωνικούς κύκλους, και κανείς δεν είχε τολμήσει ποτέ να της πει ότι τραγουδούσε φάλτσα. Ή ήταν υποκριτές, ή ενδιαφέρονταν για τα λεφτά της, ή ήταν απλά δειλοί. Είναι μια πολύ διασκεδαστική ιστορία, αλλά, επίσης, ξεσκεπάζει μια σκληρή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, που ήθελα να εξερευνήσω».
«Ο Σνούπι και ο Τσάρλι Μπράουν – Πίνατς: Η ταινία»
Ο σκηνοθέτης Στιβ Μαρτίνο και οι δημιουργοί της σειράς ταινιών «Η εποχή των παγετώνων» φέρνουν στη μεγάλη οθόνη τον αγαπημένο Σνούπι και την παρέα του, από το διαχρονικό κόμικ «Πίνατς» («Peanuts») του Τσαρλς Σουλτζ, για να μας αποδείξουν, μέσα από αυτήν την οικογενειακή ταινία κινουμένων σχεδίων, πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Ο Σνούπι, το πιο αξιαγάπητο μπιγκλ, αλλά και άριστος πιλότος, ξεκινά μία απίθανη αποστολή, καθώς σκίζει τους αιθέρες, με σκοπό να αντιμετωπίσει τον αιώνιο αντίπαλό του, τον Κόκκινο Βαρόνο, ενώ ο φίλος του, ο Τσάρλι Μπράουν, ξεκινά τη δική του επική αναζήτηση.
«Ευρώπη ’51 – Η μεγαλύτερη αγάπη»
Στο δράμα του Ρομπέρτο Ροσελίνι, το οποίο κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας του 1952 και τρία βραβεία για την ερμηνεία της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, κάποια τραγικά γεγονότα αναγκάζουν μια γυναίκα να εγκαταλείψει τον εύπορο σύζυγό της και να εισχωρήσει στον κόσμο των φτωχών. Συναναστρεφόμενη ανύπαντρες μητέρες που με δυσκολία βγάζουν τα προς το ζην, πόρνες και κακοπληρωμένους υπαλλήλους, αρχίζει να επανεκτιμά τα πάντα, καθώς συνειδητοποιεί ότι η προηγούμενη ζωή της υπήρξε μία ψευδαίσθηση, αφού, στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τους φίλους της και τα συναισθήματά τους. Το καστ συμπληρώνουν οι Αλεξάντερ Νοξ, Ετόρε Τζιανίνι και Τζουλιέτα Μασίνα.
