Πέντε νέες ταινίες στις κινηματογραφικές αίθουσες αυτή την εβδομάδα, διαφορετικής θεματολογίας και ύφους. Ένας επικός στρατός έρχεται αντιμέτωπος με ένα μυθικό τέρας, δύο ναρκωμένοι διαστημικοί επιβάτες ξυπνούν νωρίτερα από τον προκαθορισμένο τους προγραμματισμό, δύο θρυλικές χορεύτριες περνούν από την αγάπη στο μίσος, ένας πατέρας αδυνατεί να αποδεχτεί τον ιδιόμορφο φίλο της κόρης του και ένας νέος ακολουθεί την καλλιτεχνική του φύση ενάντια στη θέληση της οικογένειάς του, στις κινηματογραφικές επιλογές αυτής της εβδομάδας.
«Το Σινικό Τείχος»
Ένα κινηματογραφικό υπερθέαμα φαντασίας και μυστηρίου με επικές σκηνές δράσης σκηνοθετεί ο θρυλικός Κινέζος δημιουργός Ζανγκ Γιμού στην πρώτη του αγγλόφωνη παραγωγή, η οποία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Κίνα και είναι η πιο ακριβή και μεγάλη παραγωγή που έχει γυριστεί ποτέ σε αυτήν τη χώρα. Με τους – υποψήφιους για Όσκαρ – Ματ Ντέιμον και Γουίλεμ Νταφόε και τους Πέντρο Πασκάλ, Άντι Λάου, Τιάν Τζινγκ και Χαν Λου, η ιστορία της ταινίας εκτυλίσσεται στο 1100 μ.Χ., την περίοδο της δυναστείας των Σονγκ, και παρουσιάζει ως αιτία κατασκευής του Σινικού Τείχους την ανάγκη προστασίας των Κινέζων από την επιδρομή του μυθικού τέρατος Τάο Τέι, που ζωντανεύει κάθε 60 χρόνια και εξορμά από το Όρος του Νεφρίτη, για να τραφεί με ανθρώπους. Δύο μισθοφόροι ενώνουν τις δυνάμεις τους με έναν τεράστιο στρατό επανδρωμένο με τους καλύτερους πολεμιστές της Κίνας, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτήν τη φαινομενικά ασταμάτητη δύναμη.
«Τα Τάο Τέι είναι αρχαία τέρατα, που γεννήθηκαν από την απληστία του ανθρώπου» εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Είναι αδηφάγα και αποτελούν, σύμφωνα με τον θρύλο, τον μεγαλύτερο εχθρό του ανθρώπου. Κι επειδή ο θρύλος γεννά πληθώρα ερωτημάτων, όπως “ποιο είναι το αδύνατο σημείο τους, πόσα χρόνια μάχονται οι άνθρωποι εναντίον τους, πώς επιβιώνουν και πώς πεθαίνουν αυτά τα τέρατα”, η ταινία αυτή διαφέρει από όλες τις άλλες του είδους. Με εξαίρεση τα μυθικά τέρατα, όλη η υπόλοιπη ιστορία έχει να κάνει με “κανονικούς” ανθρώπους, χωρίς υπερφυσικές δυνάμεις. Το Σινικό Τείχος είναι κάτι που υπάρχει, κάτι που κατασκευάστηκε. Σε αυτό το ρεαλιστικό πλαίσιο, κατασκευάσαμε κι εμείς τα όπλα που χρησιμοποιούνται στην ταινία και “χορογραφήσαμε” τη δράση».
«Passengers»
Στην περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας του Μόρτεν Τάιλντουμ, με τη – βραβευμένη με Όσκαρ – Τζένιφερ Λόρενς, τον υποψήφιο για Όσκαρ – Λόρενς Φίσμπερν και τους Κρις Πρατ και Μάικλ Σιν, 5.000 ναρκωμένοι επιβάτες κάνουν ένα ταξίδι που θα διαρκέσει 120 χρόνια, με προορισμό έναν πλανήτη πολύ μακριά από τη Γη. Όμως, δύο από αυτούς, εξαιτίας μιας μηχανικής βλάβης, ξυπνούν 90 χρόνια νωρίτερα από τον προγραμματισμένο χρόνο. Εντοπίζοντας το πρόβλημα που κάνει το διαστημόπλοιο να καταρρέει σταδιακά και αναπτύσσοντας τρυφερά συναισθήματα μεταξύ τους, διακινδυνεύουν τη ζωή τους, για να σώσουν τους εαυτούς τους και τους συνεπιβάτες τους.
«Η χορεύτρια»
Στην πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα, η Στεφανί ντι Τζιούστο δημιουργεί ένα γαλλικό βιογραφικό δράμα, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζιοβάνι Λίστα και αφηγείται την ιστορία της Αμερικανής χορεύτριας Λόι Φούλερ, η οποία διέπρεψε στο Παρίσι, στα τέλη του 19ου αιώνα, και έγινε σύμβολο της Μπελ Επόκ και χορεύτρια στην Όπερα του Παρισιού. Ακόμη και μπροστά στον φόβο του μόνιμου τραυματισμού ή της τύφλωσης, δεν σταματούσε σε τίποτα, προκειμένου να τελειοποιήσει τον χορό της. Στην πορεία, γνώρισε μια νεαρή ταλαντούχα και προκλητική χορεύτρια, την Ισιδώρα Ντάνκαν, με την οποία ανέπτυξε μια σχέση αγάπης και μίσους, καθώς, από προστατευόμενή της, εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη αντίπαλό της. Παίζουν οι Σοκό, Γκασπάρ Ουλιέλ, Μελανί Τιερί, Λίλι – Ρόουζ Μέλοντι Ντεπ, Φρανσουά Ντεμιέν και Λουί Ντο ντε Λενκεσένγκ.
Η σκηνοθέτις σημειώνει: «Η Λόι Φούλερ, μόλις είχε ανακαλύψει την κίνησή της, όταν σκέφτηκε να την πατεντάρει. Ήταν μπροστά από την εποχή της όσον αφορά και σε αυτό. Όταν συνειδητοποίησε ότι οι πατέντες δεν την κάλυπταν στην Αμερική, η πρώτη της αντίδραση ήταν να πάει στη Γαλλία, όπου πίστευε ότι το έργο της θα αναγνωριζόταν και θα ήταν προστατευμένο. Το Παρίσι, κι έπειτα ο υπόλοιπος κόσμος, αναγνώρισε το ταλέντο της, αλλά, σύντομα, παραγκωνίστηκε από την Ισιδώρα Ντάνκαν, η οποία ήταν η ενσάρκωση όσων εκείνη δεν ήταν: νέα, λαμπερή και με απίστευτη χάρη. Εκείνη ήταν η Χορεύτρια. Η Ισιδώρα έκανε μία εμφάνιση απλά, όταν η Λόι δούλευε επί ώρες και ήταν εξαρτημένη από βοηθήματα. Με ιντρίγκαρε αυτή η μορφή αδικίας. Λίγο – πολύ, καθημερινά, όλοι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα όριά μας».
«Γιατί αυτόν;»
Η κωμωδία του Τζον Χάμπεργκ αποτυπώνει τη γεμάτη προκλήσεις μεταβατική φάση που περνάει κάθε γονιός, όταν βλέπει τα παιδιά του να δημιουργούν τις δικές τους ζωές και σχέσεις. Με τους – υποψήφιους για Όσκαρ – Μπράιαν Κράνστον και Τζέιμς Φράνκο και τους Ζόι Ντόιτς και Μέγκαν Μουλάλι, ένας υπερπροστατευτικός πατέρας γνωρίζει τον φίλο της κόρης του, έναν κοινωνικά απροσάρμοστο, αλλά καλοπροαίρετο δισεκατομμυριούχο. Πιστεύοντας ότι είναι εντελώς ακατάλληλος για την κόρη του, παθαίνει σοκ, όταν μαθαίνει ότι πρόκειται να της κάνει πρόταση γάμου.
«Κάθε μέρα είναι γεμάτη από αδέξια στιγμιότυπα και εντάσεις. Αυτή είναι η ιστορία μιας συνηθισμένης οικογένειας, που μπαίνει σε έναν ασυνήθιστο κόσμο, ο οποίος, όμως, με τη σειρά του, είναι απόλυτα γειωμένος στην πραγματικότητα» εξηγεί ο σκηνοθέτης.
«Ποίηση χωρίς τέλος»
Ο 87άχρονος Χιλιανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, συνθέτης, μίμος, σεναριογράφος κόμικς, ερμηνευτής του Ταρώ και ψυχοθεραπευτής Αλεχάντρο Χοδορόφσκι επιστρέφει με μια αυτοβιογραφική ταινία, με τους Άνταν Χοντορόφσκι, Μπρόντις Χοντορόφσκι, Λεάντρο Τάουμπ, Πάμελα Φλόρες, Αλεχάντρο Χοντορόφσκι, Τζερεμάιας Χέρσκοβιτς και Τζούλια Αβεντάνιο. Η ταινία αφηγείται τα χρόνια της νιότης του στη Χιλή, τις δεκαετίες του ’40 και του ’50, όταν αποφάσισε να γίνει ποιητής, ενάντια στη θέληση της οικογένειάς του. Στα είκοσί του χρόνια, μπαίνοντας στους κύκλους της καλλιτεχνικής αβάν γκαρντ της εποχής, γνωρίζει άλλους νεαρούς συγγραφείς, και βυθισμένοι σε έναν κόσμο ποιητικού πειραματισμού, ζουν όπως λίγοι αποτόλμησαν στο παρελθόν: αισθησιακά, αυθεντικά, με τρέλα και πλήρη ελευθερία.
Η ταινία λειτουργεί ως ένα αφιέρωμα στην καλλιτεχνική κληρονομιά της Χιλής, αλλά και ως μια ωδή στην αναζήτηση για την ομορφιά και την εσωτερική αλήθεια, ως παγκόσμια δύναμη ικανή να αλλάξει τη ζωή του ανθρώπου, με την υπογραφή ενός καλλιτέχνη που έχει αφιερώσει τη ζωή και την καριέρα του στην πνευματική και καλλιτεχνική ευαισθητοποίηση.
