Kινηματογραφικά δραστήριος αποδεικνύεται o Αύγουστος, αφού πέντε ακόμη ταινίες κάνουν πρεμιέρα λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο στην Αθήνα.
Μια κοπέλα που καταδιώκεται από μια φρικτή κατάρα, μια παντρεμένη γυναίκα που ερωτεύεται τον εχθρό, ο εμβληματικός αντιήρωας ενός διάσημου βιντεοπαιχνιδιού, ένας άνδρας που κρατά την τύχη της Γης στα χέρια του και μια ομάδα ηλικιωμένων που προσεγγίζει με μαύρο χιούμορ το θέμα της ευθανασίας είναι οι ήρωες των κινηματογραφικών επιλογών αυτής της εβδομάδας.
«Σε ακολουθεί»
Με συμμετοχή σε πολλά Φεστιβάλ και έχοντας αποσπάσει το βραβείο καλύτερης ταινίας και καλύτερου σεναρίου στο Φεστιβάλ Φανταστικού Κινηματογράφου του Όστιν, η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ προβλήθηκε, επίσης, στην Εβδομάδα Κριτικής των Καννών και, γρήγορα, αναδείχθηκε σε καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, με τους κριτικούς να την περιγράφουν ως μια από τις καλύτερες και πιο τρομακτικές ταινίες των τελευταίων ετών. Σε αυτό το θρίλερ τρόμου με τους Μάικα Μονρόε, Κιρ Γκίλκραϊστ, Ολίβια Λουκάρντι, Λίλι Σέπε, Ντάνιελ Ζοβάτο και Τζέικς Γουίρι, μία αγνώστου προελεύσεως υπερφυσική απειλή μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, μένοντας αθέατη σε όλους εκτός από το θύμα της, το οποίο ακολουθεί συνεχώς. Έτσι, μια 19άχρονη κοπέλα, ύστερα από μια φαινομενικά αθώα ερωτική συνεύρεση, καταδιώκεται από τη φρικτή αυτή κατάρα, η οποία προκαλεί εφιαλτικά οράματα, που μπορούν να πάρουν οποιαδήποτε ανθρώπινη μορφή, μετατρέποντας ακόμα και τις πιο οικείες φιγούρες σε πιθανούς δολοφόνους.
Η αρχική ιδέα της ταινίας προήλθε από εφιάλτες, που είχε ο δημιουργός της ως παιδί. Ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Θυμάμαι να έχω εφιάλτες, όπου κάτι σε ακολουθεί και είναι κάπως αργό, αλλά επίμονο. Στο όνειρο, βρισκόμουν στον παιδότοπο του σχολείου. Με κάποιον τρόπο, ήξερα ότι πρόκειται για ένα τέρας. Τότε, άρχιζα να τρέχω μακριά. Θα έτρεχα για ένα ολόκληρο τετράγωνο και θα περίμενα για μια στιγμή, και, τότε, θα εμφανιζόταν και θα συνέχιζε να περπατά προς το μέρος μου. Είναι η ιδέα ότι κάτι σε καταδιώκει αδιάκοπα και ξέρει πάντοτε που είσαι. Ο εφιάλτης αυτός παρέμεινε πάντα στο μυαλό μου. Κάποια στιγμή, ως ενήλικας, είχα την ιδέα να χτίσω γύρω του μια ταινία. Έγραψα το σενάριο πραγματικά γρήγορα. Πήρε περίπου μία εβδομάδα».
«Hitman: Πράκτορας Νο. 47»
Φιλοδοξώντας να είναι η ταινία που θα ανατρέψει την άποψη ότι τα βιντεοπαιχνίδια δεν μεταφέρονται με επιτυχία στο σινεμά, η περιπέτεια καταιγιστικής δράσης του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Αλεξάντερ Μπαχ δίνει κινηματογραφική ζωή σε ένα από τα πιο δημοφιλή βιντεοπαιχνίδια όλων των εποχών, ξεναγώντας μας στο επικίνδυνο σύμπαν τού εμβληματικού του μυστηριώδους αντιήρωα, ο οποίος είναι η απόλυτη φονική μηχανή. Με τους Ζάκαρι Κουίντο, Ρούπερτ Φρεντ, Σάιαραν Χιντς, Τόμας Κρέτσμαν, Χάνα Γουέιρ και Εμίλιο Ριβέρα, στόχος του Πράκτορα 47 είναι μια τεράστια οργάνωση, που σχεδιάζει να ξεκλειδώσει το μυστικό του παρελθόντος του, για να δημιουργήσει έναν στρατό δολοφόνων, με ικανότητες που ξεπερνούν ακόμη και τις δικές του. Με σύμμαχο μια γενναία γυναίκα, έρχεται αντιμέτωπος με συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τις ρίζες του, αλλά και με τον πιο θανάσιμο εχθρό του, σε μια επική μάχη.
«Γαλλική σουίτα»
Ο Σαούλ Ντιμπ μεταφέρει στον κινηματογράφο το ομώνυμο μυθιστόρημα της Ιρέν Νεμιρόβσκι, η οποία πέθανε στο Άουσβιτς, το 1942. Το χειρόγραφό της βρέθηκε από την κόρη της, 50 χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησε το 2004 και έγινε διεθνές μπεστ σέλερ. Οι – υποψήφιες για Όσκαρ – Κριστίν Σκοτ Τόμας και Μισέλ Γουίλιαμς και οι Ματίας Σένερτς, Σαμ Ράιλι, Ρουθ Γουίλσον και Μάργκο Ρόμπι πρωταγωνιστούν στο αισθηματικό αυτό δράμα, που μας μεταφέρει στη Γαλλία του 1940, όπου μια όμορφη κοπέλα ζει με την αυταρχική πεθερά της, περιμένοντας νέα από τον άντρα της, ο οποίος είναι κρατούμενος πολέμου. Όμως, όλα αλλάζουν, όταν ένας Γερμανός αξιωματικός, που έρχεται να μείνει στο σπίτι τους, της γεννά δυνατά συναισθήματα.
Τονίζοντας τη μεγάλη πίεση που αισθανόταν, όταν αποφάσισε να μεταφέρει το πολυαγαπημένο αυτό βιβλίο στον κινηματογράφο, ο σκηνοθέτης εξηγεί: «Υπάρχει πίεση, όχι μόνο επειδή είναι ένα πετυχημένο βιβλίο. Κυρίως, επειδή η Ιρέν σκοτώθηκε με τραγικό τρόπο και δεν μπορεί να έχει άποψη για τη διασκευή που έγινε. Υπήρχε, λοιπόν, μεγάλη ευθύνη η διασκευή να είναι αληθινή και να αντιστοιχεί με αυτό που ήθελε να απεικονίσει, με το τι περιγράφει και ποιο είναι το πνεύμα του μυθιστορήματος».
«Ευχήσου και όλα γίνονται»
Στη σουρεαλιστική κωμωδία επιστημονικής φαντασίας του Τέρι Τζόουνς, οι θρυλικοί Μόντι Πάιθον επιστρέφουν δριμύτεροι, ενώνοντας και πάλι τις δυνάμεις τους στη μεγάλη οθόνη. Με τον ίδιο τον σκηνοθέτη και τους Σάιμον Πεγκ, Τέρι Γκίλιαμ, Τζον Κλιζ, Μάικλ Πέιλιν, Ρόμπιν Ουίλιαμς, Κέιτ Μπέικινσεϊλ, Ρομπ Γκριγκλ, Έρικ Άιντλ, Τζοάνα Λάμλεϊ και Έντι Ίζαρντ, ένας απογοητευμένος δάσκαλος γίνεται το αντικείμενο ενός πειράματος μιας ομάδας εξωγήινων, η οποία τον παρακολουθεί από το Διάστημα, επιθυμώντας τον αφανισμό της Γης. Δίνοντάς του την ικανότητα να πραγματοποιεί κάθε ευχή του, οι τερατόμορφοι συμπαντικοί μας γείτονες παρακολουθούν πώς θα χρησιμοποιήσει τις νέες του δυνάμεις. Την ώρα που – χωρίς να το γνωρίζει – κρατά το μέλλον της ανθρωπότητας στα χέρια του, προσπαθεί να κερδίσει την καρδιά της γειτόνισσάς του με τη βοήθεια του αφοσιωμένου του σκύλου, ο οποίος μπορεί πλέον να μιλά, ακόμα κι όταν δεν πρέπει…
«Το πάρτι του αποχαιρετισμού»
Η μαύρη κωμωδία του σκηνοθετικού και σεναριακού διδύμου των Ισραηλινών Ταλ Γκράνιτ και Σάρον Μέιμον, η οποία προσεγγίζει με ευαισθησία και χιούμορ το ζήτημα της ευθανασίας, απέσπασε το βραβείο BNL People’s Choice και το βραβείο Brian στο Φεστιβάλ Βενετίας 2014. Με τους Ζέεβ Ρεβάς, Λεβάνα Φινκελστάιν, Αλίζα Ρόζεν, Ίλαν Νταρ, Ράφι Ταβόρ και Χίλα Σαριόν, ένας 75άχρονος, που ζει ωραία και εύθυμα με τη γυναίκα του σε έναν οίκο ευγηρίας, συγκλονίζεται, όταν ο καλύτερός του φίλος προσβάλλεται από μια ανίατη ασθένεια. Η απόφασή του να τον βοηθήσει να πεθάνει ήρεμος και με αξιοπρέπεια τον κάνει να απευθυνθεί σε έναν κτηνίατρο και σε έναν συνταξιούχο αστυνομικό, για να εκτελέσουν μαζί αυτήν τη δύσκολη αποστολή. Όμως, την κρίσιμη στιγμή, κανείς δεν το τολμά. Έτσι, η μόνη λύση είναι μία μηχανή αυτοευθανασίας.
«Η πλοκή δεν είναι αυτοβιογραφική, αλλά βασίζεται σε προσωπικές εμπειρίες» επισημαίνουν οι σκηνοθέτες. «Κάποιος κοντινός μας άνθρωπος πλησιάζει στο τέλος της ζωής του. Καθώς αποχαιρετούμε κάποιον αγαπημένο, ανακαλύπτουμε ότι το σώμα φθίνει και το πνεύμα παραμένει διαυγές. Ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ είναι οι καλύτεροι τρόποι να αντιμετωπίσουμε την προοπτική του θανάτου. Στις ταινίες μας, προσπαθούμε να ασχοληθούμε με σύγχρονα κοινωνικά θέματα, τα οποία είναι, συχνά, επίμαχα. Προσπαθούμε να “σπάσουμε” το συναισθηματικό δράμα με αφηρημένα και κωμικά στοιχεία. Το κάνουμε αυτό, έχοντας κωμικούς ηθοποιούς σε δραματικούς ρόλους και, στην περίπτωση αυτής της ταινίας, μερικά από τα ινδάλματα της ισραηλινής κωμωδίας. Έτσι, αυτό το δύσκολο και σπουδαίο θέμα γίνεται πιο προσιτό στο κοινό, και ελπίζουμε, όπως στη ζωή, το κοινό να γελάσει, καθώς σκουπίζει τα δάκρυά του».
