Με συγχωρείτε, αλλά δεν ήμουν από εκείνους που πίστευαν στην ανατροπή του σκορ του πρώτου αγώνα κόντρα στην ΑΕΚ.
Οι λόγοι συγκεκριμένοι:
– Τέτοιο σκορ εκτός έδρας, όταν είσαι το αουτσάιντερ, είναι σχεδόν απίθανο να το γυρίσεις, άρα στην προσωπική ιεράρχηση, το σόου του Σιδηρόπουλου μπαίνει πρώτο.
– Ο ίδιος ο Ατρόμητος δεν πατάει καλά. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Όπως έχουμε γράψει για τα διαιτητικά σφάλματα, έτσι θα τα γράφουμε όταν η ομάδα του Νταμίρ Κάναντι κάνει… νερά και μέσα στο 2019, κοντεύει να πνιγεί από την πλημμύρα. Αδικήθηκε με Ξάνθη, Λαμία στο πρωτάθλημα, αλλά αγωνιστικά οι Περιστεριώτες δεν άξιζαν τη νίκη σε κανένα από τα δύο ματς κι αν την έπαιρναν θα ήταν λόγω της δεδομένης ποιότητας που διαθέτει κι όχι της μπάλας που παίζει. Κόντρα στον ΟΦΗ ελέω Μέγερι κράτησε το «Χ» στην τελευταία φάση του αγώνα.
– Μην αναλύσουμε άλλο το θέμα των ξένων διαιτητών, καθώς έχει κουράσει και το έχουμε υπεραναλύσει. Άλλωστε, ό,τι μπορούσε να κάνει ο Ατρόμητος πάνω σε αυτό το θέμα, μετά τη συνάντηση με τον Χούμπελ το έκανε. Ο Παπαπέτρου δεν χρειάστηκε να κάνει τίποτα στο ΟΑΚΑ και ο Ατρόμητος δεν έχει το δικαίωμα να πει τίποτα για τη διαιτησία, έπειτα από την εικόνα διάλυσης που παρουσίασε στο δεύτερο ημίχρονο. Δέχθηκε δύο γκολ από πλάγια! Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο για μια ομάδα που χτυπάει θέσεις Europa League; Όχι…
Όλοι οι παραπάνω συλλογισμοί είχαν και κερασάκι στην τούρτα, την ανακοίνωση της αποστολής για το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ. Χάθηκε το μέτρημα με όσους έμειναν έξω. Εκτός Μάντσον, εκτός Κιβρακίδης, εκτός Ούμπιντες. Με άλλα λόγια, ένα από τα καλύτερα αμυντικά χαφ του πρωταθλήματος και οι δύο αρχηγοί της ομάδας, που ξέρουν άριστα τι σημαίνουν τέτοιου είδους ματς. Προφανώς, αν έπαιζαν οι δύο από τους τρεις δεν θα άλλαζε κάτι. Άλλωστε, οι δύο από τους τρεις γνωρίζουν ότι είναι ντεφορμέ, αλλά σε κάθε περίπτωση, ως Νταμίρ Κάναντι, «παίξε» με ό,τι καλύτερο έχεις και χάσε με ό,τι καλύτερο έχεις. Πόσω μάλλον από τη στιγμή που τόσο ο Κίβρα, όσο και ο Μάντσον δεν παίζουν στο ντέρμπι με τον Πανιώνιο, που είναι ΤΕΛΙΚΟΣ!
Βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, ο κίνδυνος να «χαλάσει» εντελώς η… συνταγή είναι μεγάλος. Στα δικά μου μάτια, φαίνεται ο Ατρόμητος να στερείται λογικών αποφάσεων και συγκεκριμένου αγωνιστικού προσανατολισμού και μάλλον δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο ότι αυτό έχει συμβεί με την επιστροφή του Αμρ Ουάρντα στην ομάδα. Σε καμία περίπτωση δεν λέμε ότι ήταν λανθασμένη απόφαση, αλλά μάλλον αποδεικνύεται τέτοια, με την εικόνα εντός αγωνιστικού χώρου, καθώς μάλλον μαζεύτηκαν πολλοί και σίγουρα δεν υπάρχει θέση για όλους.
Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα ματς στο οποίο ο Ατρόμητος νίκησε για να μην κρίνουμε βάσει αποτελέσματος. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που για να καταλάβω πώς παρατάχθηκε μια ομάδα απαιτήθηκε ρεπορτάζ και όχι μια απλή ανάγνωση της ενδεκάδας. Αυτό συνέβη στο ματς των Ιωαννίνων. Για όσους ενδεχομένως να έχουν ακόμα την απορία από τη μέση και μπροστά ο Ατρόμητος έπαιζε με «κόφτη» τον Ούμπιντες, εσωτερικοί μέσοι ήταν οι Μπρούνο, Ουάρντα και πίσω από τον Κουλούρη ο Ενσικουλού. Καλά καταλάβατε, ο Ατρόμητος πέρασε από μία έδρα όπως του ΠΑΣ χωρίς αμυντικό χαφ και με τον Μέγερι στο πρώτο ημίχρονο να κατεβάζει ρολά. Και στον πάγκο ήταν οι Μπουσούλατζιτς, Νάτσος και Κορτ…
Προφανώς, δεν γίνεται κάτι στην τύχη, αλλά υπάρχει μία λογική, ένα πλάνο και δεδομένα ο Νταμίρ Κάναντι ξέρει καλύτερα από όλους μαζί που μαζεύονται στο γήπεδο, συμπεριλαμβάνοντας φυσικά και τους δημοσιογράφους. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή και κυρίως εν όψει Πανιωνίου, φαίνεται ότι στον Ατρόμητο απαιτείται κυρίως η επιστροφή στην κανονικότητα.
Ο Ουγκράι είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει, ο Μανούσος έχει γυρίσει δυνατός, ο Νάτσος όποτε χρησιμοποιήθηκε πρόσφερε τρομερό τσαμπουκά και μέταλλο στην ομάδα (ακόμα και στα ματς με την Μπρεστ το καλοκαίρι), ενώ για όσους κινδυνεύουν να το ξεχάσουν ο Ατρόμητος τον Ιανουάριο απέκτησε το βασικό «8άρι» της Βίσλα Κρακοβίας, που δεν είναι στα καλύτερά της, αλλά παραμένει ένα μεγάλο μέγεθος.
Ο Νταμίρ Κάναντι «έχει τα γένια, έχει και τα χτένια» και μέχρι σήμερα είναι αυτός που βγαίνει να έχει δίκιο και ο καθένας πλέον αναμένει τα αποτελέσματα.
Υ.Γ.: Η ταχύτητα με την οποία ο Γιώργος Σπανός τέλειωσε το θέμα «Ουάρντα» και η ίδια η απόφαση, ήταν από τις κινήσεις που «χτύπησε» διάνα στον κόσμο της ομάδας. Σπάνια θυμάμαι σε τέτοια ζητήματα ο κόσμος να πηγαίνει «100-0» με τη διοίκηση. Και αν μη τι άλλο δόθηκε και μια απάντηση για τις «εξαρτήσεις» τις οποίες κατηγορούνται κατά καιρούς οι Περιστεριώτες και έδωσαν ένα καλό μάθημα, τι πρέπει να γίνεται όταν κάποιος ξεφεύγει πολύ από τα όρια. Και, μάλιστα, μάθημα στην ίδια την ΑΕΚ που όταν ο Μανόλο Χιμένεθ έδειξε με χυδαίο τρόπο το μεσαίο του δάχτυλο στους οπαδούς του Παναθηναϊκού, σιώπησε σκανδαλωδώς, χωρίς καν διαρροή για να καταδικάσει. Η κίνηση του Ισπανού δε, από πολλούς χαρακτηρίστηκε και μαγκιά. Η θέση της ΑΕΚ στο όλο ζήτημα ήταν άστοχη, πόσω μάλλον όταν είχε προηγηθεί, ό,τι είχε προηγηθεί με Χιμένεθ στη Λεωφόρο, με πανηγυρισμό Μάνταλου στον Βιεϊρίνια, με βρισιές Δημητριάδη στον Κάναντι στο Περιστέρι και τα χθεσινά στο ΟΑΚΑ κατά τη διάρκεια της ανάπαυλας.
