Κάλεσε τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) η Διεθνής Αμνηστία
Να σταματήσουν να εξαναγκάζουν τους Ρομά και άλλες μειονότητες να επιστρέψουν στο Κόσοβο, κάλεσε τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) η Διεθνής Αμνηστία.
Σε έκθεσή της, που δόθηκε, σήμερα, στη δημοσιότητα, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει, με λεπτομέρειες, πώς οι Ρομά αναγκάζονται να επιστρέψουν στο Κόσοβο “συχνά τις πρώτες πρωινές ώρες, με τίποτα άλλο εκτός των ρούχων που φορούν”.
Μόλις δε επιστρέψουν, σύμφωνα με τη διεθνή οργάνωση, βρίσκονται αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο συνεχιζόμενων διακρίσεων και βίας. Τη δεκαετία του 1990, πολλοί Ρομά εγκατέλειψαν το Κόσοβο, εξαιτίας του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Έπειτα, όμως, από τη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, το Φεβρουάριο του 2008, εντάθηκαν οι πιέσεις προς τις αρχές της Πρίστινας, από διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, προκειμένου να τους δεχθούν πίσω.
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται στην έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, ορισμένοι μόνο από όσους επιστρέφουν λαμβάνουν μια κάποια βοήθεια, γεγονός που σημαίνει ότι πολλοί είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν προβλήματα σε ό,τι αφορά την πρόσβασή τους στην εκπαίδευση, το σύστημα υγείας, τη στέγαση και σε άλλα κοινωνικά προνόμια.
Στην έκθεση, που τιτλοφορείται “Κανένα καλωσόρισμα, πουθενά – Σταματήστε τη βίαιη επιστροφή των Ρομά στο Κόσοβο”, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει -μεταξύ άλλων- ότι πολλοί λίγοι είναι αυτοί που βρίσκουν δουλειά, όταν επιστρέφουν, με αποτέλεσμα η ανεργία στις τάξεις της συγκεκριμένης κοινότητας να φτάνει στο 97%.
Η Σιάν Τζόουνς, ειδικός της Διεθνούς Αμνηστίας σε θέματα που έχουν να κάνουν με το Κόσοβο, δήλωσε ότι οι χώρες της ΕΕ κινδυνεύουν με παραβίαση του διεθνούς δικαίου, με το να στέλνουν ανθρώπους πίσω σε μέρη, όπου υπάρχει κίνδυνος να πέσουν θύματα διώξεων ή βίας.
“Η ΕΕ θα πρέπει, αντίθετα, να συνεχίσει να παρέχει διεθνή προστασία για τους Ρομά και τις άλλες μειονότητες στο Κόσοβο, έως ότου μπορούν να επιστρέψουν με ασφάλεια”, είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: ‘Οι αρχές του Κοσόβου θα πρέπει, επίσης, να διασφαλίσουν ότι, οι Ρομά και οι άλλες μειονότητες μπορούν να επιστρέψουν οικειοθελώς και να επανενταχθούν πλήρως στην κοινωνία”. Η Διεθνής Αμνηστία φέρνει, μάλιστα, ως παράδειγμα την περίπτωση του 20χρονου Λούλι, ο οποίος εξαναγκάστηκε σε επιστροφή από τη Γερμανία, τον Απρίλιο του 2010. Ο νεαρός είπε πως τον ξύπνησε κάποια νύχτα η αστυνομία και τού έδωσε 10 λεπτά να ετοιμαστεί και να μαζέψει τα προσωπικά του αντικείμενα.
Ο Λούλι δεν μιλά ούτε σερβικά ούτε αλβανικά και έχει μόνο βασικές γνώσεις της γλώσσας των Ρομά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επικοινωνήσει με τον μεγαλύτερο αδελφό του, ο οποίος είχε εξαναγκαστεί να επιστρέψει στο Κόσοβο αρκετά χρόνια πριν.
Ο ίδιος ο Λούλι ήταν μόλις δύο ετών, όταν συνέβη αυτό. Τού προσφέρθηκε βοήθεια για έξι μήνες, με την ενοικίαση ενός διαμερίσματος καθώς και 350 ευρώ για να αγοράσει ό,τι χρειαζόταν. Κανείς, όμως, δεν τον βοήθησε να μάθει αλβανικά ή σερβικά, επισημαίνει η Διεθνής Αμνηστία.
“Παρά τα πρόσφατα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση του Κοσόβου, με στόχο τη βελτίωση της υποδοχής και της επανένταξης όσων επιστρέφουν, οι αρχές δεν έχουν τη χρηματοδότηση, την ικανότητα, τους πόρους ή την πολιτική βούληση για να διασφαλίσουν μια βιώσιμη επιστροφή γι’ αυτούς”, τόνισε η Σιάν Τζόουνς και συμπλήρωσε: “Έως ότου οι αρχές του Κοσόβου μπορέσουν να διασφαλίσουν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των Ρομά και άλλων μειονοτικών κοινοτήτων, όσοι επιστρέφουν θα αντιμετωπίζουν ένα κλίμα βίας και διακρίσεων. Έως τότε, η διεθνής κοινότητα είναι υποχρεωμένη να τούς παρέχει προστασία”.
