Σε τροχιά ανόδου βρίσκει η πρώτη συνεδρίαση της εβδομάδας στις αποδόσεις των ευρωπαϊκών ομολόγων, και ειδικά ιταλικών και ελληνικών. Οι φόβοι για νέα τραπεζική κρίση, που ενισχύθηκαν απότομα την περασμένη εβδομάδα, η επίμονη κόντρα της Ιταλίας με την Ε.Ε. για τον προϋπολογισμό, αλλά και το προσφυγικό και ένα κάθε άλλο παρά ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον στις αγορές κρατικού χρέους, μεγαλώνουν το κόστος δανεισμού στις δύο χώρες του Νότου.
Με τους Σαλβίνι και Ντι Μάιο να διαμηνύουν ότι δεν ενδιαφέρονται για τα spread, να εξαπολύουν συνεχώς πυρά κατά των Ευρωπαίων αξιωματούχων και να δηλώνουν βέβαιοι ότι η σημερινή Ευρώπη σε έξι μήνες «θα έχει πεθάνει», οι ανησυχίες των αγορών δεν λένε να καμφθούν. Δεν είναι τόσο τα όσα υπόσχεται ο ιταλικός προϋπολογισμός που τρομάζουν, όσο τα όσα αποφεύγει να κάνει η νέα κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει χρόνιες αδυναμίες της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας του ευρώ.
Με τους επενδυτές να μην έχουν πειστεί ότι το σχέδιο της Ρώμης θα δώσει ουσιαστική ώθηση στην ανάπτυξη, η απόδοση του ιταλικού δεκαετούς ομολόγου καταγράφει σήμερα άνοδο 2,5% ή εννέα μονάδων βάσης, στο 3,51%- τα υψηλότερα επίπεδα από το 2014. Σε κλοιό πιέσεων, αν και περιορισμένων προς το παρόν, βρίσκονται και τα ελληνικά ομόλογα, με την απόδοση του δεκαετούς να ενισχύεται κατά 0,67% ή τρεις μονάδες βάσης, στο 4,54%.
Μικρή άνοδο παρουσιάζουν επίσης οι αποδόσεις ισπανικών και πορτογαλικών ομολόγων, ενώ σταθερές εμφανίζονται εκείνες των γερμανικών. Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι όλα άρχισαν από τις ΗΠΑ, όπου η απόδοση του δεκαετούς εκτινάχθηκε στο 3,23%- το υψηλότερο σημείο από το 2011- καθώς οι ισχυρές επιδόσεις της αγοράς εργασίας δίνουν τροφή σε σενάρια για επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων.
Έχουμε ευρύτερες ανατροπές στις αγορές, με τους ειδικούς να προβλέπουν ότι ένα ράλι, που κράτησε σχεδόν εννέα χρόνια για μετοχές και ομόλογα, δεν μπορεί παρά να φτάσει στο τέλος του. Μένει να φανεί πόσο μεγάλη θα είναι η διόρθωση και σε ποιο βαθμό θα επηρεάσει τα σχέδια των ευρωπαϊκών οικονομικών και ειδικά της Αθήνας για δανεισμό από τις αγορές.
