Ένα από τα πιο γνωστά τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας ακούγεται απόψε στις Εκκλησίες: το τροπάριο της Κασσιανής, που δεσπόζει στην ακολουθία τη Μεγάλη Τρίτη.
Το τροπάριο της Κασσιανής δεσπόζει στην ακολουθία της Μ. Τρίτης.
«Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,… μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει».
Μια γυναίκα αμαρτωλή, καταλαβαίνοντας την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, αναλαμβάνει το ρόλο της Μυροφόρου, και φέρνει στο Χριστό μύρα, πριν από τον ενταφιασμό Του. Με μια συγκλονιστική χειρονομία αγάπης, σιωπηλή, αλείφει με μύρο τα πόδια του Κυρίου, και τα σκουπίζει με τα δάκρυα και τα μαλλιά της, δείχνοντας μ” αυτό τον τρόπο την έμπρακτη μετάνοιά της, την οποία ο Κύριος κάνει αποδεκτή! Μυροφόρος η πόρνη γυναίκα, στην ψυχή της οποίας παρέμεινε η ευαισθησία και η συναίσθηση της αμαρτωλότητας.
Το τροπάριο της Κασσιανής θεωρείται ένα από τα ωραιότερα της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά και της εκκλησιαστικής υμνογραφίας. Όπως λέει και το όνομα του, υμνογράφος του τροπαρίου αυτού είναι η Κασσιανή, μια μοναχή της Βυζαντινής εποχής, προικισμένη με το χάρισμα να γράφει εκπληκτικούς στίχους.
Η Μεγάλη Τρίτη γίνεται αφορμή για να θυμηθούμε την παραβολή των μωρών παρθένων. Σύμφωνα με αυτή, δέκα παρθένες βγήκαν να υποδεχθούν τον Νυμφίο κάποιο βράδυ κρατώντας λυχνάρια. Όμως, μόνο οι πέντε είχαν φροντίσει να πάρουν και επιπλέον λάδι. Ο Νυμφίος άργησε να έρθει και οι δέκα παρθένες κοιμήθηκαν. Αργά την νύχτα, μια φωνή ακούστηκε να λέει: «ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός».
Τότε αυτές ξύπνησαν και έτρεξαν για να προϋπαντήσουν τον Νυμφίο. Στα λυχνάρια όμως το λάδι είχε καεί. Οι πέντε γνωστικές παρθένες έβαλαν το επιπλέον λάδι και πήγαν να Τον συναντήσουν. Οι υπόλοιπες πέντε, οι Μωρές, έχασαν την ευκαιρία. Κατά την παραβολή, όποιος φροντίσει από πριν για την ψυχή του θα εισέλθει στο Βασίλειο του Νυμφίου.
Επίσης, η Μ. Τρίτη είναι για την Εκκλησία αφορμή να θυμηθούμε την παραβολή των ταλάντων.
Κάποιος άρχοντας πραγματοποιεί ένα μακρινό ταξίδι, και πριν φύγει μοιράζει στους δούλους του τμήματα από την περιουσία του. Στον ένα δίνει πέντε τάλαντα, στον άλλο δύο, στον τρίτο ένα. Μετά την επιστροφή του οι δούλοι του δίνουν λογαριασμό.
Αυτός που πήρε πέντε τάλαντα, εργάστηκε και παραδίδει συνολικά δέκα, αυτός που πήρε δύο παραδίδει τέσσερα, ενώ αυτός που πήρε ένα, το επιστρέφει, διότι θεωρεί ότι ο κύριος του είναι σκληρός και θέλει να θερίσει εκεί που δεν έσπειρε.
Τότε ο άρχοντας διατάσσει να του πάρουν το τάλαντο και να το δώσουν σ” αυτόν που έχει τα δέκα και να τον τιμωρήσουν, αποκόπτοντάς τον ουσιαστικά από την κοινωνία με τους άλλους!
Η Εκκλησία προτείνει στον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει πως ότι ξεχωριστό έχει, του δόθηκε από τον Θεό για να το καλλιεργήσει προς όφελος δικό του, αλλά κυρίως, προς όφελος των άλλων.
Εκτός Εκκλησίας, η νηστεία συνεχίζεται, ενώ οι νοικοκυρές επικεντρώνονται στο καθάρισμα, αφού τις επόμενες ημέρες θα αρχίσουν σταδιακά να φτιάχνουν πασχαλινές λιχουδιές, όπως τα τσουρέκια και τα κουλούρια.
