Στο μήνυμά του για την εορτή των Χριστουγέννων ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, τονίζει «Μας χρειάζεται υπευθυνότητα και ελπίδα. Τώρα που κάθε νουνεχής βλέπει πολύ καλά ότι η πανδημία είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, πρέπει να νιώσουμε υπεύθυνοι για την υγεία όλων. Ας νοιαστούμε τους ευάλωτους. Η προσωπική εμπειρία της ασθενείας και της νοσηλείας θέτει την ορθή τάξη των πραγμάτων και των συναισθημάτων. Οφείλουμε πολλή προσοχή» και προσθέτει μεταξύ άλλων:
«Ας μη σκανδαλίσουμε εξάλλου τους αδελφούς με άκριτες συμπεριφορές. Ας σεβαστούμε όσους φοβούνται ίσως υπερβολικά. Ποιος είναι άλλωστε άμοιρος του φόβου; Ο χριστιανός, όμως, είναι και άνθρωπος της ελπίδας. Ελπίδα και πίστη στο θείο Βρέφος που επιτρέπει τη δοκιμασία. Ας μη μας παραλύει ο φόβος».
Επιπρόσθετα, σημειώνει: «Σας καλώ εξάλλου με προσωπική φόρτιση να προσευχηθούμε ξεχωριστά για τους ήρωες, τους ασκητές αυτής της ιστορίας. Είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές, όλοι οι εργαζόμενοι στη διακονία των πασχόντων. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης εργάζονται το έργο μιας αληθινής φιλανθρωπίας. Ξεχνούν ότι υπάρχουν για να υπάρξουμε εμείς. Τους ευγνωμονούμε».
Αναλυτικά το μήνυμα του προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας:
Αδελφοί μου και τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά,
«Ο αχώρητος παντί… εχωρήθη εν γαστρί… και μη εκστάς της φύσεως μετέσχε του ημετέρου φυράματος».Το μυστήριο της Βηθλεέμ υπήρξε τότε και γίνεται πάντα πηγή άπειρης δωρεάς προς την ανθρωπότητα. Μας δόθηκε να υπάρξουμε όπως υπάρχει ο Θεός. Και ο Θεός είναι αγάπη και η αγάπη προέρχεται από το Θεό. Αναρωτιόμαστε κάθε χρόνο πώς θα ζήσουμε αληθινά Χριστούγεννα.
Μήπως φέτος με την τραγική, όπως εξελίχθηκε, συνθήκη της πανδημίας, μπορούμε να αναλογισθούμε καλύτερα, τι σημαίνει πράγματι ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος; Ότι ο Παντοκράτωρ περιεβλήθη την αδυναμία, την έσχατη πτωχεία και τον πόνο; Ότι εβίωσε το σκάνδαλο της εγκατάλειψης και τον θάνατο;
Ας σκεφθούμε πως όσοι θέλουμε να είμαστε μαθητές Του καλούμαστε αυτές τις δύσκολες ώρες να δοξάσουμε μαζί με τους αγγέλους τη γέννησή Του, να γευθούμε κάτι από την παντοδυναμία Του και την ίδια στιγμή να μετάσχουμε στην άκρα ταπείνωσή Του. Να ζήσουμε τη βεβαιότητα της θεότητός Του με περίσσεια αγάπης για τον αδελφό, με βαθιά ταπείνωση* αυτή που υπέδειξε ο Κύριος στην έρημο καταδικάζοντας κάθε διάθεση εντυπωσιασμού και λογικής κατοχύρωσης του υπερφυσικού: «ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου».
Μας χρειάζεται υπευθυνότητα και ελπίδα. Τώρα που κάθε νουνεχής βλέπει πολύ καλά ότι η πανδημία είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, πρέπει να νιώσουμε υπεύθυνοι για την υγεία όλων. Ας νοιαστούμε τους ευάλωτους. Η προσωπική εμπειρία της ασθενείας και της νοσηλείας θέτει την ορθή τάξη των πραγμάτων και των συναισθημάτων. Οφείλουμε πολλή προσοχή».
