Όταν η διοίκηση Κότση-Πολέμη είχε καταφέρει το καλοκαίρι να φτάσει σε συμφωνία με τον Αργύρη Πεδουλάκη, πέρα από τον πήχη που ανέβηκε σε ό,τι αφορά τους στόχους είχαν σημειωθεί βασικά στοιχεία στο deal, που για πολλούς πέρασαν σε δεύτερη μοίρα.
Το πρώτο ήταν ότι ο πετυχημένος Έλληνας τεχνικός υπέγραψε συμβόλαιο τριετούς διάρκειας, δείγμα του ότι σε αντίθεση με ό,τι ισχύει στις περισσότερες ομάδες της Α1, το Περιστέρι δεν είχε κανέναν σκοπό να φτιάξει ομάδα μίας χρήσης.
Το δεύτερο ήταν ότι ο πραγματικός στόχος που είχε εξαγγελθεί από το ίδιο το Περιστέρι, ήταν ότι θέλει να χτιστούν οι βάσεις ώστε ο σύλλογος να γίνει ένα… κολλέγιο για νέους αθλητές, ώστε να φτάσει σε ένα σημείο οι νέοι παίκτες θα θέλουν εκείνοι να έρθουν στα Δυτικά και όχι το αντίθετο.
Πρόκειται για έναν μονόδρομο στο ελληνικό μπάσκετ, στο οποίο οι χορηγοί και τα έσοδα βρίσκονται με το… τουφέκι και δεδομένα δεν προοδεύει σε υγιείς βάσεις, αλλά μόνο με την τρέλα κάποιων ανθρώπων που αγαπούν το άθλημα.
Με τη σημερινή εξέλιξη της υπόθεσης του Ζώη Καράμπελα, το Περιστέρι έκανε το 2/2, καθώς και στους αγωνιστικούς στόχους έκανε υπέρβαση εξασφαλίζοντας ευρωπαϊκό εισιτήριο για το Champions League της νέας σεζόν, ενώ και η επιχείρηση «ελληνικό κολλέγιο» δείχνει ότι μπορεί να προχωρήσει.
Με τη συμφωνία της ομάδας με τον νεαρό παίκτη, που αποτελεί κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα και ο ίδιος ο Ζώης βγαίνει κερδισμένος, αφού γνωρίζει ότι θα είναι σε μια ομάδα που έχει ρόλο βασικού με αρμοδιότητες αυξημένες σε σχέση με τη σεζόν που ολοκληρώνεται, παίρνοντας και ευρωπαϊκή εμπειρία, ενώ και το Περιστέρι έχει φροντίσει να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του.
Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει προβλεφθεί buy-out για όποια ομάδα θελήσει να τον αποκτήσει (πληροφορίες λένε για 150.000 ευρώ) ενώ το (+) που υπάρχει στο 2+2 είναι οψιόν της ομάδας, με το Περιστέρι να δείχνει ότι έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος που τον έστειλαν μέχρι και στη Β’ Εθνική.
Υ.Γ.: Σε όλη αυτή τη συζήτηση περί Καράμπελα και Ακαδημίες, στο Περιστέρι περηφανεύονται πολύ περισσότερο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος ΕΣΚΑ στους Έφηβους του Κώστα Παπαμάρκου (επικρατώντας στους τελικούς χωρίς ήττα του Παναθηναϊκού) και τους Πάιδες του Νίκου Ρήγγα (επικρατώντας αρχικά του Παναθηναϊκού και στη συνέχεια του Δούκα).