Σήμερα στην 44η επέτειο του Πολυτεχνείου (1973) τιμούμε τους νεκρούς και ζωντανούς ήρωες της εξέγερσης, κυρίως τους αφανείς και ανιδιοτελείς.
Η εξέγερση εκδηλώθηκε όταν η δικτατορία είχε πλέον εξαντλήσει τα περιθώρια της στρεβλής ανάπτυξης και η κρίση άρχισε να χτυπά παραδοσιακούς κλάδους της οικονομίας, φαινόμενο που αύξησε την ανεργία και δυσκόλεψε την οικονομική ζωή των οικογενειών και των σπουδαστών.
Ο απόηχος του Γαλλικού Μάη συνειδητοποιήθηκε με τη συνήθη καθυστέρηση όσμωσης-εσωτερίκευσης των διεθνών γεγονότων που συνήθως χαρακτηρίζει την ελληνική πραγματικότητα. Είχε όμως πλέον δημιουργήσει, με τη βοήθεια των εκδόσεων και τη συνειδησιακή υποδομή των ανώτερων πνευματικών στρωμάτων, το ψυχολογικό υπόβαθρο της εξέγερσης.
Παραμονές του Πολυτεχνείου άρχισε να διαχέεται η αίσθηση της τραγικής για το Έθνος κατάληξης της δικτατορίας και η φοιτητιώσα νεολαία, ως ευαίσθητος δέκτης των πλησιαζόντων γεγονότων, εξεγέρθηκε για να προλάβει τα επερχόμενα δεινά.
Το κεντρικό σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» τίθεται, δυστυχώς και σήμερα, υπό δραματική επαλήθευση!
Πλατιά λαϊκά στρώματα αδυνατούν να συνεχίσουν τον αυτάρκη βίο τους. Τα Μνημόνια κονιορτοποιούν τα εργασιακά συστήματα, εξαϋλώνουν τα πατρογονικά περιουσιακά στοιχεία, καταστρέφουν τον παραδοσιακό μικρο-ιδιοκτητικό τρόπο παραγωγής, ρευστοποιούν και αλλοτριώνουν τον διαχρονικό άυλο και υλικό πλούτο της πατρίδας, καταστρέφουν τις δομές του Κοινωνικού Κράτους και συσσιτιοποιούν τον οικογενειακό βίο. Και το κυριότερο: οι προικισμένοι νέοι και νέες μας μεταναστεύουν κατά χιλιάδες για να βρουν στις ξένες και ανταγωνιστικές οικονομίες μιαν αξιοπρεπή εργασία.
Η Δημόσια Παιδεία βάλλεται και κλυδωνίζεται μέσα στους νεοφιλελεύθερους ανέμους. Τα τραγικά υποχρηματοδοτούμενα και υποστελεχωμένα Πανεπιστήμιά μας -με την ηρωική προσπάθεια των διδασκόντων, του τεχνικού, εργαστηριακού και διοικητικού προσωπικού- τίθενται στην υπηρεσία των χωρών-δανειστών αφού οι νέοι Έλληνες επιστήμονες, μαζί με τις γνώσεις που απέκτησαν, μεταφέρουν στις ξένες παραγωγικές μηχανές και τις μεγάλες δαπάνες σπουδών του κράτους και των οικογενειών τους.
Παρωχημένα ιδεολογήματα ΑΠΟ-εθνοποίησης προσπαθούν να αλώσουν το κοινωνικό και εθνικό φρόνημα και το πνεύμα εξίσωσης όλων προς τα κάτω καταργεί την ευγενή άμιλλα και την απαραίτητη -όσο ποτέ άλλοτε- ανάγκη προς όλο και μεγαλύτερες μορφωτικές, πνευματικές και τεχνικές επιδόσεις.
Όσο για την Ελευθερία, αυτή τίθεται στην υπηρεσία του Μεγάλου Αδελφού! Από την απλή κίνηση μέσω της προσωποποιημένης ηλεκτρονικής κάρτας στα ΜΜΜ μέχρι τα τιμαλφή των προγόνων. Κάθε ενέργεια, κάθε υλικό στοιχείο, κάθε συναλλακτική κίνηση, κάθε οικογενειακή επιδαψίλευση, κάθε συμβολική βοήθεια του παππού προς τον εγγονό, κάθε εκπλήρωση επιτόπιου εθίμου, κάθε ενέργεια που ενέχει το στοιχείο τής παραδοσιακής υλικότητας…, τίθεται υπό καταγραφή και παρακολούθηση. Τα «τρολαρίσματα» των εγκάθετων του κόμματος ή της εξουσίας κονιορτοποιούν κάθε έκφραση γνώμης και αλλοιώνουν κάθε ιδεολογικό πρόταγμα. Βάσει αυτών των δεδομένων καθορίζεται πλέον η διακριτή μεταχείριση κάθε πολίτη, ακόμη και ως προς τις παροχές τού φθίνοντος Κοινωνικού Κράτους. Το νεοφιλελεύθερο …ευαγγέλιο της διάκρισης διαλύει κάθε κοινωνικό ιστό και κάθε συνείδηση της κοινής μας μοίρας.
Και τα μόνα δικαιώματα που αυθαδιάζουν ελεύθερα είναι δυστυχώς τα δικαιώματα αλλαγής φύλου όποτε η ατομοκεντρική θεώρηση της ζωής το θελήσει, οι διεμφυλικές καταστάσεις, οι ομόφυλοι γάμοι και τα λοιπά δικαιώματα που είναι απόλυτα συμβατά με τον καταιγιστικό νεοφιλελευθερισμό.
Η ολοκλήρωση άλλωστε του μνημονιακού οικοδομήματος, στο οποίο θα εγκλειστεί η ελληνική κοινωνία και οικονομία για το αόριστο μέλλον εάν ο λαός μας δεν μιμηθεί τους νέους τής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, θα οδηγήσει σε μια ραγδαία μετάπτωση της χώρας σε δευτερεύουσας-συμπληρωματικής οικονομίας και κοινωνίας, όπου -ακόμη και καθ’ομολογίαν των ευρωπαίων ιθυνόντων- δεν θα ισχύει το λεγόμενο κοινωνικό κεκτημένο.
Είναι εύκολο επομένως να συνειδητοποιήσει ο κάθε Έλληνας ότι η εξέγερση και τα συνθήματα του Πολυτεχνείου είναι, όσο ποτέ άλλοτε στη μεταπολιτευτική περίοδο, επίκαιρα!
ΑΛΕΞΗΣ Π. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΝΥΠΕΚΚ
