Ανακοίνωση από την Αριστερή Κίνηση Περιστερίου, για το νομοσχέδιο «Κλεισθένης 1» που προωθεί την μνημονιακή αντιλαϊκή πολιτική, όπως αναφέρει. Αναλυτικά:
Το νομοσχέδιο με την ονομασία «Κλεισθένης Ι», που παρουσίασε προς διαβούλευση το Υπουργείο Εσωτερικών για το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας δήμων και περιφερειών και των ΦΟ.Δ.Σ.Α (Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων), δεν αποτελεί μια «σημαντική μεταρρυθμιστική τομή» που αλλάζει το πλαίσιο λειτουργίας των δήμων και περιφερειών σε κατεύθυνση εμβάθυνσης της δημοκρατίας και ενίσχυσης της συμμετοχής, όπως θέλει να το παρουσιάζει η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση με το ν/σ επιχειρεί να προετοιμάσει το θεσμικό έδαφος υποδοχής του νέου μοντέλου αρμοδιοτήτων στο τοπικό κράτος.
Αποτελεί ένα νομοσχέδιο συνέχεια και «εκσυγχρονισμό» των προηγούμενων πλαισίων του Καποδίστρια και του Καλλικράτη. Στοχεύει στην επίτευξη ευρύτερων συνεργασιών και μέσω αυτών στην από κοινού και χωρίς ενοχλητικές αμφισβητήσεις προώθηση από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων από το τοπικό κράτος. Αποτελεί προάγγελο βαθύτερων αλλαγών για την «αποτελεσματικότερη και ταχύτερη» πρόσδεση και διαπλοκή των δήμων και περιφερειών με τα αστικά συμφέροντα και σχεδιασμούς, την προώθηση της επιχειρηματικότητας και ανταποδοτικότητας στη λειτουργία των δήμων, την ιδιωτικοποίηση-εμπορευματοποίηση λειτουργιών του (βλέπε καθαριότητα), τη σταδιακή συρρίκνωση έως εξαφάνιση των κοινωνικών υπηρεσιών, την μεγαλύτερη φορομπηξία (βλέπε επέκταση των ανταποδοτικών τελών στο πράσινο). Πρόκειται για νομοθέτημα «λαγό», το οποίο, αφού διευθετήσει τον τρόπο λειτουργίας του «τοπικού πολιτικού συστήματος», θα συνοδευτεί εκ των υστέρων με σειρά νομοθετικών προβλέψεων για ζητήματα αρμοδιοτήτων, κατανομής πόρων κτλ..
Ο Κλεισθένης Ι έρχεται να «εκσυγχρονίσει» τον Καλλικράτη με βάση τις γενικές ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης σε αυτή τη φάση. Είναι αυτό το πλαίσιο που φέρνει την όλο και μεγαλύτερη αποσύνδεση της χρηματοδότησης δήμων/περιφερειών από το κράτος, και την όλο και μεγαλύτερη σύνδεση με χρηματοδότησή τους από ευκαιριακές, προσωρινές και επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις μέσω εθνικών και κοινοτικών προγραμμάτων και από σταθερή αφαίμαξη των κατοίκων.
Οι προτεινόμενες αλλαγές για το Ενιαίο Ανταποδοτικό Τέλος με πρόβλεψη για ανεξέλεγκτο και χωρίς όρια καθορισμό του ύψους τους, τη συγκέντρωση-μετασχηματισμό των ΦΟΣΔΑ-Α.Ε., την αναζήτηση πόρων από ιδιωτικοποιήσεις και «αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, τη θεσμοθέτηση Α.Ε. για απόκτηση πρόσβασης σε επενδυτικά κεφάλαια και εμπλοκή σε παραγωγή και διανομή ενέργειας, μεταφορές αποκομιδή σκουπιδιών,. θεσμοποιούν πλέον την επιχειρηματική λειτουργία των δήμων. Οι δήμοι μετατρέπονται πλήρως σε μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους/διαχειριστικό μηχανισμό/ εταιρία διαχείρισης- ιδιωτικοποίησης.
Ο Κλεισθένης Ι διατηρεί το συγκεντρωτικό μοντέλο λειτουργίας. Οι αυξημένες αρμοδιότητες που συγκεντρώνονται τώρα σε δήμαρχο, αντιδημάρχους, Εκτελεστική Επιτροπή και Οικονομική Επιτροπή παραμένουν. Το δημοτικό συμβούλιο πάλι δεν αποτελεί το αποφασιστικό όργανο και ο πρόεδρος του έχει υπερεξουσίες για τη θεματολογία του και τις διαδικασίες του.
Το νέο σύστημα εκλογής με κατανομή από την πρώτη Κυριακή των εδρών με απλή αναλογική, το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπερπροβάλλει ως μέτρο εκδημοκρατισμού, νοθεύεται από τον αποκλεισμό συμμετοχής μεμονωμένων υποψηφίων και συνδυασμών που δεν έχουν αριθμό υποψηφίων όσων όλες οι έδρες των συμβουλίων, τον περιορισμό του δικαιώματος εκλογής για τους αλλοδαπούς μόνο σε κατοίκους χωρών μελών ΕΕ και τον αποκλεισμό των άλλων. Ενώ, η συνέχιση εκλογής του δημάρχου από δεύτερο γύρο για να φαίνεται ότι εκφράζει την αποδοχή απόλυτης πλειοψηφίας, και όχι από το δημοτικό συμβούλιο, εμπεδώνει το δημαρχοκεντρικό μοντέλο. Άρα, δεν πρόκειται για απλή και ανόθευτη αναλογική ισότιμης αντιμετώπισης της ψήφου όλων και έκφρασης των πραγματικών συσχετισμών. Ενώ, και όσα προβάλλονται ως θεσμοί συμμετοχής των πολιτών (πχ επιτροπές διαβούλευσης), αποτελούν διακοσμητικά όργανα χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η Νέα Δημοκρατία αλλά και οι καθεστωτικοί δήμαρχοι – περιφερειάρχες θέτουν το δίλλημα «ακυβερνησία ή συνεργασίες». Το πραγματικό δίλλημα και για τους δήμους και τις περιφέρειες είναι το ποια πολιτική υλοποιούν. Την αντιλαϊκή-μνημονιακή πολιτική που απαιτούν καπιταλιστές, κυβερνήσεις, Ε.Ε. και ΔΝΤ ή τη σύγκρουση με αυτή υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Η ένταξη των δήμων και περιφερειών στους μηχανισμούς του κράτους ως μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους με αυστηρά καθορισμένα όρια αρμοδιοτήτων, πόρων και πολιτικών με βάση τις κεντρικές πολιτικές επιλογές, τους καθιστά θεσμούς τοπικού κράτους και όχι θεσμούς αυτοδιοίκησης. Αυτός ο ρόλος τους επικαθορίζει και τον αντίστοιχο αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας των δήμων και περιφερειών, ο οποίος παραμένει ανεξάρτητα από την κατανομή των εδρών των συμβουλίων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδιώκει με το νέο νόμο να εξασφαλίσει ευρύτερες συναινέσεις και εμπλοκή «υγιών» δυνάμεων (όπως διατείνεται ο κ. Σκουρλέτης) για την προώθηση και εφαρμογή των μνημονιακών αντιλαϊκών πολιτικών μέσω των δήμων και των περιφερειών. Η Ν.Δ. και το δημοτικό και περιφερειακό κατεστημένο αντιδρούν γιατί με φοβούνται ότι θα χάσουν το μονοπώλιο της δημοτικής-περιφερειακής εξουσίας σε μια σειρά προπύργια τους και για αυτό μιλούν για ακυβερνησία και ζητούν να παραμείνει το εκλογικό σύστημα ως έχει και η θητεία στα 5 χρόνια. Είναι φανερό ότι ο εκσυγχρονισμός στον τρόπο εκλογής θα κάνει το τοπίο πιο ξεκάθαρο με συνεργασίες στις οποίες θα καταγράφονται οι προγραμματικές συγκλίσεις και τα πραγματικά συμφέροντα που εκπροσωπούνται από τις διάφορες παρατάξεις και θα γίνει φανερό ότι το κεντρικό και το δημοτικό-περιφερειακό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο έχει «κάτι πιο βαθύ» που το ενώνει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας και της διατήρησης της κυριαρχίας της, ανεξάρτητα από τον καυγά τους για τη νομή της εξουσίας.
Εμείς είμαστε συνολικά υπέρ ενός διαφορετικού μοντέλου λειτουργίας και διαχείρισης των κοινών. Όπου θα υπάρχουν θεσμοθετημένες λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά με ουσιαστικές αρμοδιότητες και αποφασιστικό ρόλο για την περιοχή. Αυτές οι λαϊκές συνελεύσεις να εκλέγουν εκπροσώπους ανακλητούς που θα μεταφέρουν τις δεσμευτικές αποφάσεις των συνελεύσεων και θα συγκροτούν ένα συμβούλιο σε επίπεδο δήμου με αρμοδιότητες για τα γενικότερα ζητήματα. Αυτό είναι ουσιαστική δημοκρατική λειτουργία που προωθεί τα συμφέροντα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και αυτό δεν υπηρετείται από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Είμαστε αντίθετοι στον Κλεισθένη από τη σκοπιά ενός άλλου τρόπου οργάνωσης της ζωής μας σαν εργαζόμενοι και κάτοικοι. Ενός τρόπου που θέτει στο κέντρο τα σύγχρονα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα, την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τη συγκρότηση σύγχρονων δημοκρατικών μορφών λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης, με λόγο στην πολιτική που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη και στις τοπικές κοινωνίες. και την εξασφάλιση ίσων όρων για τ Συγκρουόμαστε με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά θεσμικής οργάνωσης του τοπικού κράτους που τη διαπερνούν σαν κόκκινη γραμμή και όλα εκείνα τα στοιχεία που αναδεικνύουν το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα του τοπικού κράτους.
Εμείς είμαστε υπέρ της απλής ανόθευτης αναλογικής. Το σύστημα εκλογής στον Κλεισθένη είναι ένα αναλογικότερο μοντέλο που λειτουργώντας όμως, ταυτόχρονα με αποκλεισμούς και πλαισιώνοντας τελικά ένα συγκεντρωτικό – δημαρχοκεντρικό μοντέλο διοίκησης, νοθεύεται. Από τη στιγμή που αποκλείονται συνδυασμοί, που δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τον απαραίτητο αριθμό υποψηφίων ή και μεμονωμένοι υποψήφιοι και υπάρχει δεύτερος γύρος για εκλογή ενός υπερσυγκεντρωτικού δημάρχου δεν εξασφαλίζετια η ισοτιμία της ψήφου και της έκφρασης όλων των απόψεων. Άρα το σύστημα αυτό δεν αποτελεί απλή ανόθευτη αναλογική. Ο Κλεισθένης, όπως και ο Καλλικράτης πριν και ο Καποδίστριας νωρίτερα, δεν εκφράζουν ένα διαφορετικό μοντέλο δημοκρατικής λειτουργίας και αυτοδιοίκησης των τοπικών κοινωνιών.
Η κατάκτηση της δημοκρατίας και της πραγματικής αυτοδιοίκησης κρίνεται στη θεσμοθέτηση και λειτουργία συνελεύσεων και μορφών λαϊκής οργάνωσης με αποφασιστικό ρόλο και λόγο και στη δυνατότητα συμμετοχής όλων των κατοίκων χωρίς αποκλεισμούς στις συλλογικές δημοκρατικές θεσμοθετημένες διαδικασίες και όχι με εκλογές εκπροσώπων κάθε 4 χρόνια.
- Όχι στην επιχειρηματικοποίηση- εμπορευματοποίηση και ανταποδοτική λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών.
- Όχι στην ιδιωτικοποίηση δημοτικών υπηρεσιών και την είσοδο εταιρειών σε κοινωνικές υπηρεσίες και δημόσιες λειτουργίες. Έξω οι ιδιώτες από την καθαριότητα.
- Όχι στην αύξηση των δημοτικών τελών.
