Την ώρα που η χώρα μας καταρρέει, κοινωνικά, οικονομικά και ηθικά, ένας άλλος τομέας που απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες νέους και όχι μόνο σε όλη τη χώρα τείνει να καταστραφεί πλήρως.
Τα πανεπιστήμια της χώρας βγάζουν κραυγή αγωνίας καθώς πλέον η χρηματοδότηση τους είναι αρκετά μειωμένη, τόσο όσο σε λίγο καιρό δεν θα μπορούν να συντηρούνται και να βγάζουν τα λειτουργικά τους έξοδα.
Για να σας δώσουμε να καταλάβετε, το αρχαιότερο πανεπιστημιακό ίδρυμα της χώρας, το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, την περίοδο 2009 – 2013 είχε μείωση του συνολικού προϋπολογισμού (τακτικός και δημόσιες επενδύσεις) 52% (από 77.582.062,26 ευρώ το 2009, σε 37.512.589,8 ευρώ το 2013)! Η μείωση μεταξύ των ετών 2013-2014 είναι ακόμη μεγαλύτερη -ο συνολικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε 14 εκατ. ευρώ-, για το 2014-2015 η αρχική πρόβλεψη ήταν για 11 εκατ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες για το τρέχον ακαδημαϊκό θα είναι 10 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, από 77 εκατομμύρια χρηματοδότηση που είχε το 2009, έχει πλέον 10 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει μείωση 67 εκατομμυρίων ευρώ!!
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στα υπόλοιπα ανώτατα και τεχνολογικά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας. Αυτό δημιουργεί μεγάλα προβλήματα όχι μόνο στο πανεπιστήμιο, που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του (ΔΕΗ κλπ.) αλλά και στους φοιτητές καθώς η ποιότητα της μάθησης μειώνεται αισθητά, διότι, δεδομένου ότι αρκετοί πανεπιστημιακοί καθηγητές βγαίνουν σε σύνταξη και δεν αντικαθίστανται, έχει ως αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση του διδακτικού προσωπικού.
Άλλο ένα θέμα που μαστίζει τα πανεπιστήμια είναι ο μεγάλος αριθμός φοιτητών που υπάρχουν ανά ίδρυμα, καθώς και ο μεγάλος αριθμός των εισακτέων κάθε χρόνο, παρά τις εκκλήσεις από τα ιδρύματα για λιγότερους εισακτέους. Είναι γεγονός πως το Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας (πρώην ΑΣΟΕΕ) έχει δυναμικότητα 5.000 φοιτητών και έχει 10.000 ενεργούς. Την τελευταία τριετία το υπουργείο Παιδείας αυξάνει σταθερά τον αριθμό των εισακτέων στο ΟΠΑ κατά 200 το χρόνο.
Άλλο ένα κρίσιμο ζήτημα που διαβρώνει τα Ανώτερα και Ανώτατα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας είναι, φυσικά, οι φοιτητικές παρατάξεις. Δεκαετίες τώρα, οι συγκεκριμένες παρατάξεις είναι ευκαιρίες για κάποιους φοιτητές να ανελιχθούν στα αντίστοιχα κόμματα και να «καπαρώσουν» μία θέση σε αυτά δίχως να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τις πανεπιστημιακές τους σπουδές.
Τέλος, οι αιώνιοι φοιτητές, αυτό το αηδιαστικό φαινόμενο, που ισχύει ΜΟΝΟ στην δική μας χώρα, συνεχίζει να επηρεάζει αρνητικά τα πανεπιστήμια και να τα επιβαρύνει. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το έτος 2012-2013 οι ενεργοί φοιτητές ήταν το 38% του συνόλου των εγγεγραμμένων φοιτητών στο ΕΚΠΑ. Το αντίστοιχο ποσοστό για το έτος 2008-2009 ήταν 42,3%. Αξίζει να αναφερθεί πως το συγκεκριμένο ζήτημα δεν φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα την τωρινή κυβέρνηση, καθώς δεν έχει γίνει καμία ενέργεια διαγραφής τους. Τρανό παράδειγμα αιώνιου φοιτητή είναι η περίπτωση του τωρινού Υπουργού Παιδείας (!!), Νίκου Φίλη, που ουδέποτε τελείωσε τις σπουδές του στη Νομική Αθηνών. Ναι, είναι ο άνθρωπος που έχει αναλάβει την τύχη των πανεπιστημίων και όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης της χώρας…
