Στην αποκάλυψη ότι η σύζυγός του Δανάη Στράτου βιντεοσκοπούσε τηλεφωνικές συνδιαλέξεις του προχωρά ο Γιάνης Βαρουφάκης στο βιβλίο του «Ανίκητοι Ηττημένοι», δηλαδή την ελληνική εκδοχή του «Adults in the Room».
Στο εισαγωγικό κεφάλαιο «Περί πηγών και αναφορών» ο κ. Βαρουφάκης αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Σ’ ένα βιβλίο όπου τόσο πολλά εξαρτώνται από το “τι είπε ποιος σε ποιον και πότε” κατέβαλα κάθε προσπάθεια να διασφαλίσω την ακρίβεια των αναφορών στα λεγόμενα των πρωταγωνιστών. Για τον σκοπό αυτό κατέφυγα σε διαλόγους ηχογραφημένους με το κινητό μου (από τα Eurogroup και κάποιες επίσημες συναντήσεις εκτός Ελλάδας με εκπροσώπους των δανειστών), σε τηλεφωνικούς διαλόγους μου τους οποίους βιντεοσκοπούσε η Δανάη Στράτου τις μεταμεσονύκτιες ώρες στο σπίτι μας και σε χειρόγραφες σημειώσεις που κρατούσα τον καιρό εκείνο μετά από συνομιλίες, συσκέψεις κτλ».
Ακόμη ξεκαθαρίζει ότι οι ηχογραφήσεις «αφορούν μόνον επίσημες συνομιλίες με εκπροσώπους των δανειστών εκτός Ελλάδας – ποτέ συνομιλίες με συντρόφους, συναδέλφους ή άλλους Έλληνες συνδιαμορφωτές των γεγονότων».
Ο πρωην υπουργός Οικονομικών διευκρίνιζει επίσης τα ακόλουθα:
«Όσον αφορά τη γλώσσα, προφανώς οι διάλογοι με μη Έλληνες γίνονταν στα αγγλικά. Η μετάφρασή τους σε αυτό βιβλίο είναι δική μου. Όμως ο αναγνώστης που θέλει να δει το αρχικό κείμενο στα αγγλικά δεν έχει παρά να συμβουλευτεί την αγγλική έκδοση του παρόντος: Adults in the Room: My Battle With Europe’s Deep Establishment (Λονδίνο: The Bodley Head, Μάιος 2017). Οι μοναδικές συνομιλίες που δεν έγιναν ούτε στα αγγλικά ούτε στα ελληνικά ήταν με τον Γάλλο υπουργό Oικονομικών Μισέλ Σαπέν, τον μοναδικό υπουργό στο Eurogroup που δε μιλούσε αγγλικά. Οι μεταξύ μας επίσημοι διάλογοι διεξάγονταν μέσω διερμηνέων ενώ στους ανεπίσημους διαλόγους μας εκείνος μιλούσε γαλλικά κι εγώ αγγλικά (και οι δυο μας κατανοούσαμε αλλήλους σε ικανοποιητικό βαθμό για να είναι δυνατό κάτι τέτοιο). Οι διάλογοι αυτοί καταγράφηκαν χειρόγραφα στα αγγλικά.
Σε κάθε περίπτωση, οι αναφορές μου στο «τι είπε ποιος σε ποιον και πότε» περιορίζονται αυστηρά σε διαλόγους των οποίων η δημοσιοποίηση, κατά την κρίση μου, εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον στον βαθμό που αφορούν σημαντικές πολιτικές αποφάσεις οι οποίες άγγιξαν, και θα αγγίζουν για καιρό, τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Όλοι οι άλλοι διάλογοι αποκλείστηκαν από τις επόμενες σελίδες, ακόμα και εκείνοι που παρουσίαζαν δημοσιογραφικό ενδιαφέρον».
