Με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή της νέας ρύθμισης για την «προστασία» της α’ κατοικίας, ο Γιάννης Τόλιος, μέλος της ΠΓ της ΛΑΕ και υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής, δήλωσε ότι: «Η κυοφορούμενη ρύθμιση για τα «κόκκινα δάνεια» α’ κατοικίας, επιβεβαίωσε τους φόβους, ότι το νέο καθεστώς θα είναι χειρότερο από αυτό που πρόσφατα είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση με την εκπνοή του ν.Κατσέλη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ & «προθύμων», ακολουθώντας την γνωστή τακτική της …«σκληρής διαπραγμάτευσης», υποχώρησε «κατά κράτος» στις απαιτήσεις των υπερεθνικών αφεντικών, αυστηροποιώντας παραπέρα τους όρους και προϋποθέσεις ένταξης της α’ κατοικίας λαϊκών νοικοκυριών σε καθεστώς προστασίας.
Ειδικότερα, παρ’ ότι στο πλαίσιο «προστασίας» μπαίνουν και επιχειρηματικά δάνεια με υποθήκη α’ κατοικίας, το όριο προστασίας μειώνεται στα 175.000 € αντί 250.000 στα φυσικά πρόσωπα, από 280.000 που ίσχυε γενικά ως τις αρχές του χρόνου. Επίσης το ύψος της ληξιπρόθεσμης οφειλής με όλες τις προσαυξήσεις δεν πρέπει να ξεπερνούν τις 130.000 €, ενώ η αξία των άλλων περιουσιακών στοιχείων (ακίνητα, αυτοκίνητα) να είναι μέχρι 80.000, οι καταθέσεις ως 15.000 € και το ύψος του οικογενειακού εισοδήματος ως 12.500, προσαυξημένο κατά 8.500 για σύζυγο και 5.000 για κάθε παιδί ή εξαρτώμενο μέλος. Τέλος η επιδότηση της δόσης δανείου από το δημόσιο σε «αδύναμους δανειολήπτες», θα εξετάζεται κάθε έτος, ενώ σε κάθε περίπτωση η αποπληρωμή του δανείου πρέπει να εξασφαλίζει το 120% της εμπορικής αξίας με επιτόκιο euribor+2% για 25 χρόνια, κά.
Είναι φανερό ότι το νέο πλαίσιο εξυπηρετεί πολλαπλούς στόχους. Από τη μια την αποπληρωμή του μέγιστου δυνατού ύψους κόκκινων δανείων, ανοίγοντας δρόμους εξυγίανσης των τραπεζών και εξασφάλισης υψηλής κερδοφορίας. Δεύτερον την αρπαγή λαϊκής περιουσίας μέσω ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και διάθεση της σε εγχώρια και ξένα funds. Και τρίτον, ανακατανομή μεριδίων αγοράς με την εκκαθάριση κόκκινων επιχειρηματικών δανείων σε όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων και πολυεθνικών εταιριών. Η συγκεκριμένη πολιτική βρίσκεται σε αντίθεση με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Έχοντας αφετηρία την προστασία της α’ κατοικίας, χρειάζεται πολιτική «σεισάχθειας» στα κόκκινα δάνεια των λαϊκών νοικοκυριών με χαμηλό εισόδημα και περιουσία, καθώς και πέρασμα των τραπεζών στο δημόσιο για παροχή ρευστότητας στην οικονομία και στήριξη της παραγωγικής ανόρθωσης της χώρας, μείωσης της ανεργίας, αύξησης του εισοδήματος κά.
Η «Λαϊκή Ενότητα», με σημαία το αίτημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», θα υπερασπιστεί την λαϊκή περιουσία και θα είναι στο πλευρό όσων αγωνίζονται για αποτροπή αρπαγής της κατοικίας τους από ξένα και εγχώρια funds, καθώς και για την προώθηση φιλολαϊκής πολιτικής εξόδου από την κρίση. Οι επερχόμενες πολλαπλές εκλογές είναι ευκαιρία να αναδειχτεί πιο αποφασιστικά αυτή η αναγκαιότητα.!!
