Τη βαθύτατη οδύνη του εξέφρασε ο πρώην υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής, ξεκινώντας το πρωί την κατάθεσή του. «Ως γονέας σέβομαι τον πόνο τους», τόνισε ο κ. Καραμανλής, επαναλαμβάνοντας ότι νιώθει σε απόλυτο βαθμό την υποχρέωση να μιλήσει με ειλικρίνεια, υπευθυνότητα και σεβασμό στη μνήμη των ανθρώπων που τόσο άδικα χάθηκαν.
«Προσωπικά, είμαι εδώ για να μιλήσω για όλα όπως ακριβώς γνωρίζω ότι είναι», υπογράμμισε ο κ. Καραμανλής και πρόσθεσε απευθυνόμενος στα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής: «Ό,τι έχω να πω, θα το πω κοιτώντας στα μάτια εσάς, τους συναδέλφους μου, αλλά και όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες που θέλουν να μάθουν την αλήθεια».
Ο κ. Καραμανλής ξεκαθάρισε στη συνέχεια ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να με κάνει να ωραιοποιήσω την πραγματικότητα. Αλλά δεν πρόκειται να αφήσω να αιωρούνται αναπάντητες, απόψεις ανυπόστατες». Ξεκαθάρισε επίσης ότι δεν θα τροφοδοτήσει μία στείρα πολιτική, ή ακόμα χειρότερα μικροκομματική αντιπαράθεση, πάνω από ένα τέτοιο θέμα.
«Είμαι εδώ, από την πρώτη στιγμή. Δεν κρύφτηκα. Δεν έπαιξα θέατρο. Και ούτε σκοπεύω να το κάνω τώρα», τόνισε ο κ. Καραμανλής και πρόσθεσε: «Ναι, λοιπόν στην αλήθεια και όχι στην πολιτική καπηλεία.» Σημείωσε επίσης ότι «η απάνθρωπη εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου δεν μπορεί να έχει θέση μέσα σε αυτήν την αίθουσα»
«Δε σκέφτηκα να κρυφτώ πίσω από τις ευθύνες άλλων. Πράξη αυτονόητη ήταν η παραίτηση μου. Δεν με απασχόλησε ούτε λεπτό η μικρότητα ορισμένων πολιτικών αντιπάλων που την αμφισβήτησαν, ενώ οι ίδιοι ουδέποτε είχαν δείξει ευθιξία να παραιτηθούνε από οποιαδήποτε θέση και για οποιοδήποτε λόγο» τόνισε ο κ. Καραμανλής και συνέχισε:
«Παρακολουθώ και εγώ με προσοχή όλες αυτές τις μέρες τις καταθέσεις που έχουν γίνει στην επιτροπή σας. Ακούστηκαν πολλές απόψεις και δόθηκαν διάφορες πτυχές των γεγονότων. Δεν υπήρξε όμως ούτε ένας ειδικός που να αρνήθηκε ότι αν έστω και μία πλευρά είχε τηρήσει τις διαδικασίες του γενικού κανονισμού κυκλοφορίας, το δυστύχημα θα είχε αποτραπεί. Από εργαζόμενους και συνδικαλιστές μέχρι στελέχη οργανισμών όλων των περιόδων αλλά και της διοίκησης της ΡΑΣ.
Ξέρετε καλύτερα από μένα ότι η δικαιοσύνη ήδη διερευνά την υπόθεση σε όλες της τις διαστάσεις και πρόκειται για μία έρευνα που κρατά μεν αρκετά αλλά όπως φαίνεται είναι και δυναμική καθώς προστίθεται ολοένα και νέα στοιχεία. Να είστε βέβαιοι λοιπόν ότι κανείς μέσα σε αυτή την αίθουσα δεν επιθυμεί περισσότερο την πλήρη διελεύκανση αυτής της υπόθεσης από εμένα και το λέω αυτό πιστεύοντας ειλικρινά ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης την αλήθεια θέλετε να μάθετε. Υπάρχουν σίγουρα και ορισμένοι που πριν αρχίσει εξεταστική επιτροπή μπορεί να έχουν ήδη συντάξει τα πορίσματα εναντίον μου.
Οι περισσότερο όμως θέλω να πιστεύω και το πιστεύω ότι επιζητείτε και εσείς αυτό που επιζητούν όλοι οι Έλληνες: Την αλήθεια! Να δούμε τι ακριβώς έγινε εκείνο το μοιραίο βράδυ. Όλο αυτό το καιρό έχω συζητήσει και εγώ με εκατοντάδες συμπολίτες μου και κάποιοι με ρωτούνε “καλά αν για όλα φταίνε οι άνθρωποι τότε γιατί να φέρνουμε αυτές τις νέες τεχνολογίες στο σιδηρόδρομο”. Η απάντηση είναι πως όσο περισσότερο εξελίσσουμε την τεχνολογία και χρησιμοποιούμε αυτή τη τεχνολογία τόσο αναβαθμίζουμε τα επίπεδα ασφαλείας για αυτό άλλωστε και έδωσα την παράταση για ολοκληρωθεί τελικά η περιβόητη σύμβαση 717, γι’ αυτό ξεμπλέξαμε τον γόρδιο δεσμό και επιλέξαμε να προχωρήσουν τα έργα παρά τις πολύ μεγάλες δυσκολίες.
Σε ό,τι αφορά λοιπόν αυτά τα συστήματα θέλω να δηλώσω κάτι και να είμαι ξεκάθαρος: Σαφώς και θα συνέβαλαν στην αύξηση της ασφάλειας αλλά δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι θα απέτρεπαν το δυστύχημα γιατί και τα συστήματα αυτά ανθρώπους χρειάζονται για να τα χειρίζονται, γιατί για να είναι ασφαλή τα τρένα ακόμα πιο σημαντικό και από όλες τις τεχνολογίες είναι να τηρείται ευλαβικά ο κανονισμός κυκλοφορίας. Αυτός ο γενικός κανονισμός κυκλοφορίας, σύμφωνα σχεδόν με όλους τους μάρτυρες που πέρασαν από την επιτροπή σας, παραβιάστηκε κατά συρροή το βράδυ εκείνο. Αυτή είναι λοιπόν η πραγματικότητα και τέτοιες παραβιάσεις του γενικού κανονισμού λειτουργίας καμία ολοκλήρωση της 717 δεν θα μπορούσε να τις υπερνικήσει. Πρέπει επιτέλους, κατά την προσωπική μου άποψη, να ακουστεί και αυτό γιατί ο ελληνικός λαός και ιδίως οι οικογένειες που τις έπληξε τόσο άδικα αυτή τη τραγωδία, έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν».
