“Καμπανάκι” κινδύνου για μείωση του αφορολόγητου από το 2019 και όχι από το 2020, έκρουσε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, το Σάββατο.
Ο υπουργός Οικονομικών σημείωσε, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με πληροφορίες:
“Έχουμε δύο κινδύνους. Ο ένας είναι οι τράπεζες. Ο άλλος είναι το ΔΝΤ να ζητήσει να έρθει το αφορολόγητο το ’19. Πώς το αντιμετωπίζεις; Ή με συμμαχίες ή με το να έχεις τη δική σου στρατηγική. Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις και αλλαγές όπως τις ορίζουμε εμείς. Φεύγουμε από μια γραμμή επιτήρησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει επιτήρηση. Αλλά δεν χρειαζόμαστε μνημόνιο γιατί έχουμε το δικό μας πρόγραμμα”.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο κ. Τσακαλώτος τόνισε: «Έχουμε πολλά βραχυπρόθεσμα προβλήματα. Έχουμε και προβλήματα με τους πλειστηριασμούς. Η βασική θέση της Αριστεράς είναι η κοινωνική στέγαση, οποίος θέλει θα πρέπει να μπορεί να παίρνει δάνειο, και οι τράπεζες πρέπει να πάρουν κάποια στιγμή τα χρήματά τους. Όταν υπάρχει κρίση πρέπει να πάρεις μέτρα. Αυτά τα μέτρα θα τα δεις όταν υπάρχει κανονικότητα και προχωρήσουν οι πλειστηριασμοί».
Στο μεταξύ νέο κείμενο παρέμβαση κατέθεσε η ομάδα των 53+, στην οποία ανήκει και ο κ. Τσακαλώτος.
«Χρειάζεται μια επανεκκίνηση με ουσιαστική, ειλικρινή και βαθιά συζήτηση στο κόμμα, στην κυβέρνηση, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Επανεκκίνηση που βασίζεται στις βασικές μας δεσμεύσεις για ανατροπές και όχι για συντήρηση του φαύλου κύκλου, που συνεχίζονταν για δεκαετίες». Αυτό αναφέρει, μεταξύ άλλων, η πρωτοβουλία μελών ΣΥΡΙΖΑ «53+» στο κείμενο που κατέθεσε στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.
«Κάθε απόφαση της κυβέρνησης» -αναφέρουν οι «53+»- οφείλει να είναι συλλογική και σε άμεση σύνδεση με το κόμμα και την Κοινοβουλευτική Ομάδα», και προσθέτουν πως «είναι σημαντικό να πορευόμαστε με βάση ότι οι ρήξεις και οι συμβιβασμοί που θα επιλέξουμε, θα είναι προϊόν συλλογικής απόφασης και όχι ευκαιριακών σχεδιασμών».
Χαρακτηρίζουν υποχρεωτική και σε ορισμένες περιπτώσεις «οδυνηρή τη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ, η οποία όσο διαρκέσει δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για υπαναχωρήσεις σε κρίσιμα για τη φυσιογνωμία μας ζητήματα».
Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρουν, σήμερα πρέπει να αξιολογηθεί αυτή η συγκυβέρνηση, που πολλές φορές μετατρέπεται σε ομηρία από ένα πλήρως υπουργοποιημένο κόμμα που πιέζει για να μπλοκάρει σωρεία ριζοσπαστικών/θετικών μέτρων ή για να υιοθετηθούν συντηρητικές επιλογές.
Μάλιστα, οι «53+» κάνουν λόγο για «παρά φύσιν συμπράξεις». Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Η αναγκαία αριστερή στροφή, ο σχεδιασμός για την επιστροφή στον δρόμο για τα κινήματα που εν πολλοίς έχει εγκαταλειφθεί, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες-τομές, που θα παιδαγωγούν και θα διαμορφώνουν συνειδήσεις, είναι ο δρόμος για τη συγκρότηση, έστω και με δυσκολίες, έστω και βασανιστικά, στέρεων και σε βάθος συμμαχιών, που θα ακυρώνουν στην πράξη δεξιόστροφες παρά φύσιν συμπράξεις».
Οι «53+» διατυπώνουν κριτική και για την εμπλοκή της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στις πολιτικές υποθέσεις της χώρας, κάνοντας λόγο για αμηχανία της κυβέρνησης και του κόμματος μπροστά στις απαιτήσεις της ηγεσίας της Εκκλησίας.
Αναφερόμενοι στην έξοδο από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018, οι «53+» αναφέρουν ότι αποτελεί ασφαλώς μια κρίσιμη καμπή, «αλλά δεν θα οδηγήσει αυτόματα στην ανάκτηση της κυριαρχίας κατά την άσκηση οικονομικής πολιτικής, ενώ η παράλογη επιτροπεία έως ότου αποπληρωθεί το 75% της δανειακής βοήθειας, δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς».
Σε ό,τι αφορά το προσφυγικό, οι «53+» ζητούν την κατάργηση της κράτησης για όλο το προσφυγικό και μεταναστευτικό πληθυσμό, εκτός από τις περιπτώσεις που έχουν αποδεδειγμένα παραβατική συμπεριφορά.
