Γράφει ο Νίκος Ζούτσος
Πριν από οκτώ χρόνια ο ένστολος πολίτης απρόκλητα σήκωσε το όπλο του και κατακεραύνωσε την εφηβική καρδιά του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Το μίσος και η αποστροφή προς την εξεγερμένη νεολαία βρήκε το δρόμο του μέσα από το αίμα.
Μια ολόκληρη γενιά, που έβλεπε τα οράματα της να θολώνουν και να γκρεμίζονται, απείθαρχη και ανένταχτη κυμάτισε την οργή της απέναντι στη γενιά των βολεμένων, των υποταγμένων, εκείνων που παραδοσιακά αποτελούσαν πελάτες των κομμάτων εξουσίας.
Μια αύρα εξέγερσης και ελευθερίας ανδρώθηκε σ όλη τη χώρα καθώς τα νεανικά κορμιά στάθηκαν ατρόμητα απέναντι στις ασπίδες και τα δακρυγόνα.
Η δική τους απαίτηση σε στίχους: «ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΩΡΑ».
Τα δικά τους συνθήματα αγκαλιάστηκαν από ένα ολόκληρο κίνημα που πάλευε ενάντια στη φιλελεύθερη, καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση: «ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ» «ΑΓΩΝΑΣ, ΡΗΞΗ, ΑΝΑΤΡΟΠΗ»
Τα φωτισμένα νεανικά πρόσωπα διεκδικούν ένα καλύτερο κόσμο, δικαιότερο, δημοκρατικό. 2010 η θηλιά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ στραγγαλίζει τον ελληνικό λαό και τον οδηγεί στο κρεματόριο των μνημονίων.
Τα ρήματα μνήμης και λήθης χαράσσουν ανεξίτηλα στη ψυχή της νέας γενιάς τον πόθο της ελευθερίας απέναντι στην απαίτηση της λαϊκής υποταγής. Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν άλλη μια αποτύπωση ενός παρακράτους που φθονεί την νεολαία και απεργάζεται αντιδημοκρατικά σχέδια.
Οι νέοι και σήμερα είναι στους δρόμους διατρανώνοντας την διάθεση της για μια άλλη κοινωνία. Στο δρόμο του Πετρούλα, του Λαμπράκη ιχνηλατούν το μέλλον τους στους δρόμους της Αντίστασης, του Αγώνα απέναντι σ όσους εκπροσωπούν «την σκοτεινιά του κόσμου».
Δεν θα επιτρέψουν τα όνειρα τους να καταντήσουν νεκροταφείο ελπίδων στη λεωφόρο του συμβιβασμού και της παράδοσης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΌΜΑΣΤΕ…
Ήσουν μια φλογερή καρδιά που σκόρπισε ελπίδα και φως σε μια κοινωνία που αναπαυόταν στις δάφνες των ολυμπιακών αγώνων και ηδονιζόταν με τις εύθυμες σειρές πριν τις ειδήσεις των οκτώ.
Με την ψευδαίσθηση εποχής “παχέων αγελάδων” που γρήγορα αποδείχθηκαν εξαιρετικά “ισχνές”.
Η μνήμη σου είναι μια “σφαίρα” στη λήθη , στην υποταγή. Μένουμε όρθιοι διεκδικώντας το δικό μας κομμάτι από τον “ουρανό”.
ΠΕΡΙΣΤΈΡΙ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2016
ΝΙΚΟΣ ΖΟΥΤΣΟΣ
ΑΙΡΕΤΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΤΟ ΠΥΣΔΕ Γ ΑΘΗΝΑΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
