Σε επίθεση εναντίον ιστοσελίδων γνωστών τραγουδιστών προέβησαν άγνωστοι.
Σε επίθεση εναντίον ιστοσελίδων γνωστών τραγουδιστών προέβησαν άγνωστοι.
Πιο συγκεκριμένα η επίθεση είχε ως στόχο τις επίσημες ιστοσελίδες των τραγουδιστών και τραγουδοποιών!
Ανάμεσά τους είναι οι ερμηνευτές: Χάρις Αλεξίου, Γιάννης Κότσιρας Σταμάτης Κραουνάκης, Μάνος Χατζηδάκης, Μάνος Λοΐζος, Νότης Σφακιανάκης, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Θέλξη καθώς και τα forums επικοινωνίας του Χρήστου Δάντη και του συγκροτήματος Κίτρινα Ποδήλατα.
Οι άγνωστοι κατόρθωσαν να τοποθετήσουν κώδικα στις ανωτέρω ιστοσελίδες και να αναρτήσουν μήνυμα που δεν είναι άμεσα ορατό.
Το μήνυμα των hackers σύμφωνα με το secnews μπορεί να διαβαστεί όταν επισκεφθούμε συγκεκριμένους συνδέσμους!
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι άγνωστοι δεν προέβησαν σε διαγραφή των ιστοσελίδων ενώ είχαν την δυνατότητα, αλλά ανάρτησαν το προσωπικό τους μήνυμα σε αρχείο index_.html [μετονομασμένο αρχείο ώστε να μην αλλοιώσουν τις κεντρικές ιστοσελίδες των τραγουδιστών].
Οι προθέσεις των hackers φαίνετε ότι ήταν απλά η κοινοποίηση της επίθεσης και όχι η καταστροφή των ιστοσελίδων.
Παραθέτουμε αυτούσιο το πολιτικό μήνυμα που αναρτήθηκε, σχετιζόμενο με την οικονομική κατάσταση της χώρας και είχε πολλαπλούς αποδέκτες:
«Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Όταν το ΔΝΤ «επισκέπτεται» μία χώρα, η διαφορά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, σε σχέση με τη φυσική καταστροφή που θα προκαλούσε ένας βομβαρδισμός εκ μέρους του ΝΑΤΟ το αποτέλεσμα για τη χώρα «υποδοχής» του, είναι σχετικά το ίδιο: η απόλυτη καταστροφή της.
H αλήθεια
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το σχέδιο που εφαρμόζει το ΔΝΤ σε όλες τις χώρες, το πρώτο βήμα που απαιτείται είναι οι ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών εταιριών.
Το δεύτερο βήμα είναι η απελευθέρωση των κεφαλαιαγορών. Η πολιτική αυτή σημαίνει ότι το κεφάλαιο αποκτά πανίσχυρη διαπραγματευτική θέση. Η δυνατότητα του να μπορεί να αποχωρεί όποτε θέλει από την εγχώρια αγορά είναι ο κύριος αποσταθεροποιητικός παράγοντας των αναπτυσσόμενων χωρών.
Το τρίτο βήμα είναι «ο καθορισμός των τιμών από τις δυνάμεις της αγοράς». Η πολιτική αυτή σημαίνει κατακόρυφη αύξηση των τιμών σε μια σειρά από προϊόντα βασικά για την επιβίωση των εργατικών μαζών και παράλληλη άρση οποιωνδήποτε κρατικών επιδοτήσεων σε βασικά προϊόντα.
Το τέταρτο βήμα είναι το ελεύθερο εμπόριο. Ελεύθερο εμπόριο που φυσικά δε σημαίνει ότι τα αγροτικά προϊόντα των αναπτυσσόμενων χωρών συναγωνίζονται επί ίσοις όροις τα αντίστοιχα των πλούσιων χωρών, καθώς οι αναπτυγμένες χώρες δεν εξαλείφουν τις επιδοτήσεις των δικών τους προϊόντων ούτε τους προστατευτικούς δασμούς που κρατούν κλειστές τις οικονομίες τους, ενώ, αντίθετα, έχουν ελεύθερη πρόσβαση στις οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών.
Το μάθημα που πρέπει να μάθουν οι λαοί όλου του κόσμου είναι ότι οι πολιτικές του ΔΝΤ δεν έχουν ως στόχο την ισομερή ανάπτυξη και ούτε πολύ περισσότερο την ευημερία των εργαζόμενων μαζών, αλλά :
α) την κερδοφορία των μεγάλων πολυεθνικών και των μεγάλων εγχώριων επιχειρήσεων που βρίσκουν αφορμή να προχωρήσουν σε μαζικές απολύσεις και να καρπωθούν φτηνά τα μέσα παραγωγής.
β) την καταλήστευση και αλόγιστη εκμετάλλευση του εθνικού πλούτου των αναπτυσσόμενων χωρών.
γ) Την εξάπλωση και γιγάντωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής με την ενδυνάμωση των δομικών δυνατοτήτων του κεφαλαίου στο εσωτερικό των φτωχών κρατών έναντι των εργαζομένων, όπως εξασφαλίζεται με νομοθετικές ρυθμίσεις. Ενώ, επιπλέον εξασφαλίζεται και η δυνατότητα του κεφαλαίου να αποχωρεί ότι ώρα θέλει, ενώ οι εργαζόμενοι απαγορεύεται να μεταναστεύσουν για να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο.
δ) Τέλος, όσον αφορά τα ίδια τα λεφτά από τα δάνεια του ΔΝΤ αποσκοπούν στο να πληρώσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες τους τραπεζίτες πιστωτές τους στο κέντρο του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.
