Με πολύχρωμα ψυγειάκια και πλαστικά μπολ γεμάτα με σπιτικά σάντουιτς, ντομάτες, τυριά και μορταδέλες έχουν «πλημμυρίσει» οι ακτές της Αττικής!
Με πολύχρωμα ψυγειάκια και πλαστικά μπολ γεμάτα με σπιτικά σάντουιτς, ντομάτες, τυριά και μορταδέλες έχουν «πλημμυρίσει» οι ακτές της Αττικής!
Οχι, δεν πρόκειται για τη νέα μόδα του καλοκαιριού αλλά για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, που έχουν αναγκάσει χιλιάδες πολίτες να πηγαίνουν στις παραλίες εφοδιασμένοι με τρόφιμα, καφέδες και νερά προκειμένου να αποφύγουν τα περιττά έξοδα!
Η εφημερίδα «Espresso» έκανε ρεπορτάζ σε μερικές γνωστές πλαζ των νοτίων προαστίων της Αθήνας και διαπίστωσε ότι είναι πολλοί εκείνοι που πηγαίνουν για μπάνιο έχοντας μαζί τους ένα μικρό… νοικοκυριό προκειμένου να αποφύγουν τα παραλιακά καφέ και τις καντίνες!
ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ
Συναντήσαμε τις κυρίες Μαρία, Ξένια και Χριστίνα την ώρα που έστρωναν το μεσημεριανό τους τραπέζι στην άμμο.
Λίγα μόλις μέτρα από τις ξαπλώστρες, τις ομπρέλες και τις ταβέρνες, οι τρεις γυναίκες γευμάτιζαν δίπλα στο κύμα!
«Δυστυχώς, οι εποχές είναι δύσκολες και η επίσκεψη στην παραλία κοστίζει… χρυσάφι» μας είπαν την ώρα που μοίραζαν τη μυρωδάτη σπιτική τυρόπιτά τους.
«Παίρνουμε από τα σπίτια μας ζαμπόν, τυριά, μορταδέλες, ντομάτες, τυρόπιτες, ψωμιά και νερά και ερχόμαστε για μπάνιο. Οταν μας κόβει πείνα, ανοίγουμε τα ταπεράκια και τρώμε. Ετσι ξοδεύουμε περίπου δέκα ευρώ και οι τρεις μας! Αν δεν φέρναμε φαγητά από το σπίτι θα χρειαζόμασταν πάνω από είκοσι ευρώ το άτομο»!
Ο κ. Λευτέρης απολαμβάνει τον καφέ του και μας λέει: «Μένω στη Νέα Φιλαδέλφεια και έρχομαι για μπάνιο καθημερινά. Προσπαθώ να μη χαλάω λεφτά σε καφέδες και φαγητά και γι’ αυτόν τον λόγο δεν ψωνίζω ποτέ από καντίνες, αφού οι τιμές είναι τσουχτερές. Προτιμώ να φέρνω καφέ, νερό και φαγητό από το σπίτι. Τα μόνα χρήματα που ξοδεύω είναι για τη βενζίνη».
Την ίδια τακτική ακολουθεί και ο κ. Πέτρος. «Μερικές φορές νομίζω ότι δεν είμαι σε παραλία της Αττικής αλλά στο Μονακό. Στην παραλιακή υπάρχουν μαγαζιά που πουλάνε τον φραπέ ακόμη και πέντε ευρώ! Μιλάμε για μεγάλη κοροϊδία» μας λέει εξοργισμένος.
Ανεργη εδώ και έναν χρόνο η Χριστίνα, ήρθε στην παραλία παρέα με τον σύντροφό της Γιάννη και προκειμένου να γλιτώσουν χρήματα, μοιράζονται τον ίδιο καφέ: «Τις περισσότερες φορές φέρνουμε… εφόδια από το σπίτι και δεν βάζουμε το χέρι στην τσέπη. Σήμερα μοιραζόμαστε τον καφέ στα δύο! Αν τα αγοράζαμε όλα από έξω θα θέλαμε πάνω από είκοσι ευρώ! Πάντως, εμείς περνάμε καλά! Το χαμόγελο και τη βουτιά δεν μπορεί να μας τα φορολογήσει κανείς!» μας λέει.
Για τα δύο παιδιά της που ζητάνε χυμούς και παγωτά μας μιλάει η κυρία Ελένη: «Ερχομαι για μπάνιο πολύ συχνά μαζί με τα δύο κοριτσάκια μου, τριάμισι και δέκα ετών. Οταν αρχίζουν να ζητάνε χυμούς, παγωτά και σάντουιτς, με λούζει κρύος ιδρώτας! Αν τους αγοράσω ό,τι θέλουν, θα χρειαστώ μια περιουσία! Γι’ αυτό ετοιμάζω καφέ και κολατσιό από το σπίτι. Ακόμη κι έτσι όμως χαλάω τουλάχιστον δέκα ευρώ».
Αποταμίευση χρημάτων για να πάει διακοπές κάνει η Ολγα και δηλώνει χαρακτηριστικά: «Δεν ανήκω σ’ αυτούς που χαλάνε μια περιουσία για να νοικιάζουν ξαπλώστρες και ομπρέλες, ούτε ξοδεύω λεφτά για κοκτέιλ και ποτά! Προτιμώ να στρώνω την πετσέτα μου στην άμμο και να πίνω καλοφτιαγμένο καφεδάκι που φέρνω από το σπίτι. Κάθομαι εδώ με τις ώρες, διαβάζω τα βιβλία μου και χαλαρώνω. Με αυτόν τον τρόπο εξοικονομώ χρήματα και τα αποταμιεύω, μήπως καταφέρω και πάω διακοπές τον Αύγουστο».
Ακριβές χαρακτηρίζει τις βουτιές στην Αττική η κυρία Λαμπρινή, η οποία μας λέει ότι ξοδεύει τουλάχιστον είκοσι ευρώ για κάθε μπάνιο: «Δυστυχώς, δεν φέρνω τίποτε από το σπίτι μου. Αυτό σημαίνει πως για νερό, καφέ, τοστ και ξαπλώστρα χαλάω γύρω στα είκοσι ευρώ! Αν πήγαινα σε παραλία που έχει είσοδο, τότε θα ήθελα πάνω από τριάντα ευρώ και τα πράγματα θα ήταν δύσκολα. Η αλήθεια είναι πως η παραλία κοστίζει ακριβά αλλά, όταν ζεις στην Ελλάδα και έχει καύσωνα, δεν μπορείς να μην έρθεις για βουτιά».
ΕΛΛΗΝΙΚΟ, ΓΛΥΦΑΔΑ, ΚΑΒΟΥΡΙ…
«Θα φέρνουμε και κατσαρόλα»
Με καφέ και σπιτικό τοστ πηγαίνουν στις παραλίες δεκάδες λουόμενοι. Μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, η κυρία Λίνα, μας λέει πως κάθε φορά που έρχεται χαλάει γύρω στα τριάντα ευρώ: «Αν ήμουν μόνη μου δεν θα νοίκιαζα ομπρέλες και ξαπλώστρες! Ομως, είμαι με τα παιδιά μου, που είναι μικρά και δεν μπορώ να τα αφήνω στον ήλιο. Εχω υπολογίσει πως κάθε φορά που έρχομαι στην παραλία χρειάζομαι γύρω στα τριάντα ευρώ, αφού τα πιτσιρίκια ζητάνε παιχνίδια, αναψυκτικά και παγωτά! Τα έξοδα είναι πολλά και τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Σε λίγο θα φέρνουμε και κατσαρόλα με φαγητό από το σπίτι».
Για περιττά έξοδα που πρέπει να αποφεύγονται κάνει λόγο η κυρία Δώρα: «Τα μαγαζιά δίπλα στις παραλίες είναι ακριβά. Αν ξοδεύεις αλόγιστα, τότε θα σου φύγουν πολλά χρήματα. Αν όμως είσαι προσεκτικός μπορείς να τη βγάλεις οικονομικά. Στην παραλία δεν χρειάζονται περιττά έξοδα. Μια ξαπλώστρα, μια ομπρέλα, ένα νερό κι ένας καφές είναι αρκετά. Με λίγα λόγια, δέκα με δεκαπέντε ευρώ για μια βουτιά. Φυσικά, δεν είναι και λίγα, αλλά δεν γίνεται αλλιώς».
Τις ελεύθερες παραλίες προτιμάει η Εμμανουέλα: «Ερχομαι σχεδόν καθημερινά και επιλέγω ελεύθερες παραλίες που δεν έχουν είσοδο. Στις ιδιωτικές πλαζ πληρώνεις τουλάχιστον δέκα ευρώ για να μπεις κι αλλά είκοσι για να τους καφέδες και τα νεράκια. Αν πηγαίνεις συχνά, δεν συμφέρει με τίποτε! Εγώ κατεβαίνω από τον Κολωνό στη Γλυφάδα κι έρχομαι εδώ γιατί είναι ήρεμα και χαλαρώνω».
Φορητό ψυγείο με ένα σωρό καλούδια φέρνει μαζί του ο κ. Πέτρος, που μας λέει ότι δεν αγοράζει τίποτε από έξω. «Φέρνουμε ψυγειάκι από το σπίτι και τα έχουμε όλα, από σάντουιτς και νερά μέχρι καφέδες και μπίρες! Φαντάσου να ερχόμασταν με άδεια χέρια και να έπρεπε να ψωνίσω για εμένα, τη γυναίκα μου και τα δύο παιδιά μας. Δεν είμαστε για τέτοια! Είπαμε να έρθουμε για μια βουτιά αλλά όχι και να ματώσουμε»!
Φανατική των ελεύθερων ακτών δηλώνει η Ελληνοαυστραλέζα Παναγιώτα: «Θεωρώ απαράδεκτο να πληρώνεις είσοδο για παραλίες που διαφημίζονται ως οργανωμένες αλλά στην ουσία είναι εντελώς ανοργάνωτες! Προτιμώ να κάθομαι με την πετσέτα μου στην άμμο, να πίνω καφέ από το σπίτι και να κάνω ό,τι θέλω χωρίς να πληρώνω κερατιάτικα».
