Αρκετές διατάξεις του νέου συνταξιοδοτικού νομοσχεδίου κρίθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες, αόριστες και ασαφείς από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών.
Αρκετές διατάξεις του νέου συνταξιοδοτικού νομοσχεδίου κρίθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες, αόριστες και ασαφείς από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών. Σύμφωνα με το νέο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο μειώνονται κατά 20% όλες οι κύριες συντάξεις για το ποσό άνω των 1.200 ευρώ, ενώ κατά 40% περικόπτονται οι συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ για τους συνταξιούχους κάτω των 55 ετών, που υπολογίζονται σε 70.000.
Όπως διευκρινίζεται στο νομοσχέδιο, οι διατάξεις του εφαρμόζονται για τους υπαλλήλους του Δημοσίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που διέπονται από το ίδιο με τους δημοσίους υπαλλήλους συνταξιοδοτικό καθεστώς (είτε οι συντάξεις τους βαρύνουν το Δημόσιο, είτε όχι), καθώς και του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Επίσης, καταλαμβάνει και τους υπαλλήλους των ασφαλιστικών Ταμείων του προσωπικού των σιδηροδρομικών δικτύων (Ν.Δ. 3395/1955).
Όπως έλεγαν νομικοί, η διάταξη για συνταξιούχους κάτω των 55 είναι αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τις επιταγές του Συντάγματος, καθώς “παραβιάζει τα προστατευόμενα περιουσιακά δικαιώματα μέσα στην έννοια των οποίων περιλαμβάνεται ο μισθός και η σύνταξη” και εξέφραζαν την εκτίμηση ότι η ρύθμιση θα καταπέσει στα δικαστήρια. Παράλληλα, ανέφεραν ότι το νομοσχέδιο έχει ευνοϊκές διατάξεις για τους στρατιωτικούς, κάτι που δημιουργεί προβλήματα ανισότητας.
Έντονος προβληματισμός υπήρξε στους δικαστές του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου ως προς τον όρο της “διαθεσιμότητας” (σ.σ.: πρόκειται για το καθεστώς της λεγόμενης “εργασιακής εφεδρείας”), καθώς δεν υπάρχει στη συνταξιοδοτική νομοθεσία, παρά μόνο στο πειθαρχικό δίκαιο. Για το λόγο αυτό χαρακτηρίζουν τον όρο της διαθεσιμότητας “ασαφή και αόριστο” και ζητούν από τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο να προσδιορίσει τον όρο.
Ακόμη, από την Ολομέλεια κρίθηκε αόριστη η αναφορά του νομοσχεδίου στο “μισθολόγιο”, καθώς μέχρι στιγμής δεν υπάρχει, εκτός και εάν το συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο συνδυαστεί με άλλο. Πάντως, μόνο από το νομοσχέδιο που έχουν στα χέρια τους οι δικαστές δεν προκύπτει από πουθενά το μισθολόγιο.
Αόριστη κρίθηκε και η διάταξη που αναφέρεται στην ανάκληση πράξεων αναγνώρισης συνταξίμου χρόνου με εξαγορά, ενώ οι δικαστές εξέφρασαν επιφυλάξεις ως προς την αναδρομικότητα της επίμαχης διάταξης (από 1.1.2011).
Προβληματική είναι, καθώς τίθεται θέμα ισότητας, η διάταξη της παραγράφου 10 του άρθρου 1 του νομοσχεδίου που προβλέπει εξαιρέσεις κατά τον υπολογισμό της σύνταξης όσων θα μειωθούν κατά 40%. Συγκεκριμένα, για τον προσδιορισμό του συνολικού ποσού της σύνταξης της κατηγορίας αυτής των συνταξιούχων αφαιρείται η εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων και η εισφορά που προβλέπεται από το άρθρο 2 παράγραφος 2 του Ν. 4002/2011.
Όμως, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, εξαιρούνται από την αφαίρεση των επίμαχων εισφορών “όσοι αποστρατεύθηκαν με πρωτοβουλία της υπηρεσίας”, καθώς και όσοι λαμβάνουν με τη σύνταξη επίδομα ανικανότητας.
