Σε 24ωρη απεργία προχωρούν σήμερα Δευτέρα (11/10) οι εκπαιδευτικοί παρά την εκδίκαση της έφεσης που άσκησε η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, σύμφωνα με την οποία η απεργιακή κινητοποίηση κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική.
Οι εκπαιδευτικοί καλούν σε συγκέντρωση στο Εφετείο στις 11.30 και στη συνέχεια πορεία προς τη Βουλή, ενώ η ΑΔΕΔΥ κήρυξε τρίωρη στάση εργασίας από τις 11.30 μέχρι τις 14.30.
H Α’ ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής έχει εκδώσει την παρακάτω ανακοίνωση:
«Αγαπητέ γονέα, αγαπητέ συμπολίτη εργαζόμενε του Περιστερίου
μας ξέρεις. Πέρυσι άκουγες τη φωνή μας στο σπίτι σου για μήνες. Κάποιες φορές έριχνες κλεφτές ματιές στην οθόνη, κάποιες άλλες πεταγόσουν άθελά σου και έλεγες τη σωστή απάντηση. Αισθανθήκαμε την ανάγκη να απευθυνθούμε σε σένα γιατί ακούς πολλά για μας, τους δασκάλους των παιδιών σου αυτό τον καιρό. Βλέπεις, εμείς οι εκπαιδευτικοί απεργούμε, για την ακρίβεια προσπαθούμε να απεργήσουμε, για τη λεγόμενη “αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας”.
Αν εξηγούσαμε περί τίνος πρόκειται σε δυό γραμμές, θα λέγαμε ότι πρόκειται για μία ατελείωτη συμπλήρωση δεικτών καφκικής έμπνευσης, που αφορούν στη λειτουργία του σχολείου. Δεν είναι ότι βαριόμαστε να το κάνουμε, αν και θα μας αφαιρεί ώρες που θα μπορούσαμε να τις διαθέσουμε σε κάτι ουσιώδες. Πες, για οικονομία της συζήτησης, ότι δε μας νοιάζει αυτό, ούτε ότι έχει ήδη αποτύχει ως μέθοδος ακόμα και στις (κατά κύριο λόγο) αγγλοσαξωνικές χώρες από τις οποίες το αντέγραψαν. Μας νοιάζει, όμως, που σε περίπτωση ελλείψεων καλεί τους εκπαιδευτικούς να βρουν λύση (“Ομάδες Δράσης”)! Άραγε ο εκπαιδευτικός φταίει που ένα μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων υπάρχουν χιλιάδες κενά, που τα παιδιά, εν μέσω πανδημίας, στοιβάζονται σε 27άρια, ακόμα και 30άρια, τμήματα; Που παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι εντελώς αστήριχτα, παρατημένα από το Κράτος; Που τα βιβλία των Πανελλαδικών σε κάποια μαθήματα ήρθαν την προηγούμενη Παρασκευή; Που μόλις προχθές το υπουργείο συγχώνευσε εκατοντάδες τμήματα σε όλη την Ελλάδα, στοιβάζοντας τους μαθητές σε πολυπληθή τμήματα σε καιρό πανδημίας ακόμα και μέσα σε προκάτ αίθουσες, προκειμένου να “εξαφανίσει” 6.000 κενά εκπαιδευτικών;
Η αυτοαξιολόγηση εντάσσεται σε ένα γενικότερο σχέδιο κατηγοριοποίησης των σχολείων (όλα αναρτώνται φάτσα – φόρα στην ιστοσελίδα του σχολείου) σε “καλά” και “κακά”, ώστε εσύ, ο γονέας/”πελάτης”, να διαλέξεις αυτό που σου ταιριάζει. Διατυμπανίζουν το όραμά τους, το “αυτόνομο σχολείο”, άλλο ένα ωραίο όνομα, το οποίο θα είναι όντως αυτόνομο, δηλαδή δε θα χρηματοδοτείται 100% από το κράτος, το ίδιο το σχολείο θα αναζητεί τους χορηγούς. Καταλαβαίνεις ότι ένα σχολείο στον Ασπρόπυργο, στην Αγία Βαρβάρα, στο Περιστέρι, δεν θα μπορεί να είναι στην ίδια κατηγορία με ένα σχολείο στην Κηφισιά. Δε λέω κάτι καινούριο, θυμάσαι ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είχε απευθυνθεί στους “ψυκτικούς από το Περιστέρι”… [είχε την τιμητική του ο Δήμος μας!]
Σε όλα αυτά προστίθεται και το φετινό μακελειό με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, που σύμφωνα με την Υπουργό Παιδείας, “βοήθησε τους νέους μας να μην εγκλωβίζονται στα Πανεπιστήμια”! Βέβαια, είχε προλάβει να αναβαθμίσει τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων, στα οποία μάντεψε ποιος μπορεί να πάει, και στα οποία, μάντεψε πάλι, δεν υπάρχει Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής!
Δεν μπορεί, εξάλλου, να είναι το 90% των εκπαιδευτικών διαταραγμένοι, τεμπέληδες, αντικυβερνητικοί, ταραξίες ή ό,τι άλλο σκαρφίζονται τα φιλοκυβερνητικά παπαγαλάκια. Γιατί τόσοι συμμετέχουν στην απεργία/αποχή. Σκέψου ότι συμμετέχουν εκπαιδευτικοί όλου του πολιτικού φάσματος, όλων των ηλικιών, όλων των ειδικοτήτων, παρ΄ όλη την τρομοκρατία που υφιστάμεθα.
Η Υπουργός αγνοεί τη σχεδόν ομόφωνη απόφαση ενός ολόκληρου κλάδου 160.000 εργαζομένων και το μόνο που κάνει είναι να μας σέρνει στα Δικαστήρια με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, εκμεταλλευόμενη νέους αντιλαϊκούς νόμους, προκειμένου να βγάλει την απεργία μας παράνομη.
Τη Δευτέρα 11/10 απεργούμε και διαδηλώνουμε! Ξέρουμε ότι θα σε δυσκολέψουμε. Να ξέρεις ότι και σε μας δεν είναι εύκολο, μας κόβουν χρήματα σε κάθε απεργία που δεν μας περισσεύουν. Το κάνουμε γιατί πονάμε το σχολείο, γιατί θέλουμε τα παιδιά σου, να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με όλα τα παιδιά. Γιατί δε θέλουμε να πηγαίνουμε με σκυμμένο κεφάλι στο σχολείο και να “συμμορφωνόμαστε με τας υποδείξεις”.
Είναι και αυτό ένα μάθημα: Δάσκαλος σκυφτός, αμόρφωτος λαός.
Κλείσε τα αυτιά σου στα ΜΜΕ και αφουγκράσου τις ανάγκες των παιδιών σου. Σε θέλουμε δίπλα μας γιατί είμαστε στην ίδια πλευρά!».
