Στις 9/1, σε ημερίδα που διοργάνωσε στο Περιστέρι η ΝΕ Δυτικής Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσίασε το «Στρατηγικό Σχέδιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη της Δυτικής Αθήνας». Πρόκειται για ένα κείμενο περίπου 90 σελίδων, με το οποίο προτείνεται ένα«συνεκτικό ολιστικό μοντέλο χωρικής ανάπτυξης της Δυτικής Αθήνας», χαρακτηρίζοντας εισαγωγικά τη Δυτική Αθήνα ως «μια διακριτή χωρική ενότητα», σύμφωνα με τις επιταγές του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας.
Στην εισαγωγή του κειμένου επιχειρείται μια «τεχνοκρατική – επιστημονική» προσέγγιση της Δυτικής Αθήνας, που όμως είναι βαθιά πολιτική. Ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι πολιτικό και όχι τεχνοκρατικό ζήτημα, αναπόσπαστα δεμένο με τις κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής. Γι’ αυτό και πρέπει να κρίνουμε το χωροταξικό σχεδιασμό στη βάση του ερωτήματος: χωροταξικός σχεδιασμός για το λαό ή για τα μονοπώλια;
Το κείμενο είναι διαρθρωμένο σε ενότητες όπως Υγεία, Πρόνοια, Πολιτισμός, Οικονομική Ανάπτυξη κ.τ.λ., όπου αναφέρονται θέσεις και προτάσεις και στο σύνολό του είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικό για τις στοχεύσεις του. Σταχυολογούμε κάποια σημεία:
— Στην ενότητα Χρήσεις Γης αναφέρεται: «Μια παρέμβαση μεγάλης ανάπλασης χρειάζεται στο κέντρο των Αγίων Αναργύρων, ώστε να τονωθεί ο εμπορικός χαρακτήρας της περιοχής». Το κέντρο των Αγίων Αναργύρων είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση υποβαθμισμένης περιοχής, καθώς είναι κυκλοφοριακός κόμβος για τη Δυτική Αθήνα και δέχεται καθημερινά μεγάλο όγκο διερχόμενων οχημάτων. Το γεγονός αυτό, όμως, είναι αιτία που καθημερινά μικροί αυτοαπασχολούμενοι αναγκάζονται να κλείσουν τα καταστήματά τους στην περιοχή ή το ότι δεν τα βγάζουν πέρα;
— Για το πάρκο «Αντ. Τρίτσης»: «Εκπόνηση σχεδίου οικονομικής βιωσιμότητας με στόχο την οικονομική αυτάρκεια. Ωστόσο, θα πρέπει να μην εκφυλιστεί ο χαρακτήρας του καταφεύγοντας στην εμπορευματοποίηση. Για να εξασφαλιστεί κάτι τέτοιο, πρέπει να θεσμοθετηθεί σταθερή χρηματοδότηση (έστω και μικρού ύψους) από τον κρατικό προϋπολογισμό». Για να συνεννοούμαστε, προτείνουν το πάρκο να λειτουργεί με ίδια έσοδα, άρα εμπορικές δραστηριότητες, με θεσμοθετημένη (;) χρηματοδότηση – ψίχουλα ως φερετζέ κρατικής ενίσχυσης, στον αντίποδα της ανάγκης που υπάρχει για πλήρη, σταθερή και αποκλειστική χρηματοδότηση του πάρκου από τον κρατικό προϋπολογισμό.
— Στην ενότητα για την Υγεία: «Είναι πια ευρύτερα αποδεκτό ότι η ανθρωπιστική κρίση μαστίζει την ελληνική κοινωνία». Η χρήση του θολού όρου «ανθρωπιστική κρίση» συσκοτίζει συνειδητά το χαρακτήρα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και τα αποτελέσματά της στα λαϊκά στρώματα, τα οποία πηγάζουν ακριβώς από τον ίδιο το χαρακτήρα της και όχι από τη μορφή διαχείρισής της.
-Για τις Υπηρεσίες Πρόνοιας:«Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην ικανοποίηση βασικών αναγκών επιβίωσης και ασφάλειας των ατόμων που βιώνουν συνθήκες ακραίας φτώχειας». Πρόκειται για πλήρη ευθυγράμμιση με την πολιτική της ΕΕ για τη χορήγηση ελαχίστων παροχών στους τελείως εξαθλιωμένους.
— Για την καταπολέμηση της φτώχειας: «Παροχή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, με μεθόδους που δεν προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια» και επίσης πρόταση για «ταμείο αρωγής φτωχών νοικοκυριών που θα ιδρυθούν από τους δήμους και θα λειτουργούν με την υποστήριξη τοπικών χορηγών». Προσβολή για τους ανέργους και τις οικογένειές τους είναι η παρουσίαση της ανεργίας και της φτώχειας ως καιρικά φαινόμενα, από τα οποία δεν μπορούμε να γλυτώσουμε σε καμία περίπτωση, απλά πρέπει να προστατευτούμε.
— Για τις κοινωνικές δομές: «Δημιουργία μητρώου με όλες τις υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα που λειτουργούν το Δημόσιο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η εκκλησία, εθελοντικές και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις». Με άλλα λόγια, θεσμοθέτηση των ΜΚΟ και εξοικείωση με τη λογική που λέει ότι οι κοινωνικές δομές δεν είναι αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη του κράτους.
— Για τη διαχείριση απορριμμάτων: «Προτείνουμε τον καθορισμό συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος για το οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής, το οποίο θα πρέπει να συμβεί με την πληρωμή των κυττάρων της Β’ φάσης που προσδιορίζεται στις αρχές του 2019». Η προεκλογική δέσμευση – σημαία της τότε υποψήφιας περιφερειάρχη Δούρου για άμεσο κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής παραπέμπεται στις καλένδες και προτάσσεται ο …ρεαλισμός.
— Για την εμπορική δραστηριότητα: Στο κεφάλαιο αυτό προτείνεται η δημιουργία «μιας μεγάλης στεγασμένης περιφερειακής αγοράς που στην ουσία θα αποτελεί το χώρο των παζαριών χωρίς μεσάζοντες που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή μας». Προβολή των αγορών που λειτουργούν ως «δούρειος ίππος» για την κυριακάτικη αργία, των οποίων ο χαρακτηρισμός «χωρίς μεσάζοντες» μόνο ως αστεϊσμός μπορεί να εκληφθεί, καθώς είναι κοινό μυστικό ότι γύρω από αυτές τις αγορές κινούνται χονδρέμποροι και εισαγωγείς.
— Για την ενίσχυση της κοινωνικής και συνεταιριστικής οικονομίας: «Μια μορφή εκκίνησης, οργάνωσης και ανάπτυξης δραστηριοτήτων αυτοαπασχόλησης – ιδιαίτερα των πολυάριθμων ανέργων κατοίκων – είναι η κοινωνική οικονομία». Η προβολή της κοινωνικής οικονομίας, που αποτελεί κατεύθυνση της ΕΕ, δεν έχει καμιά σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Είναι σαφές ότι αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως …συλλογικούς ιδιοκτήτες (άρα τα εργασιακά δικαιώματα πάνε περίπατο), λειτουργεί ως όχημα για την επί πληρωμή παροχή υπηρεσιών (που πριν παρέχονταν από το κράτος δωρεάν ή με μικρό τίμημα) και ενσωματώνει τριγμούς που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ριζοσπαστικοποίηση.
— Για τη Δημόσια Διοίκηση και την τοπική δημοκρατία: «Η προοδευτική μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης θα την θέσει στην υπηρεσία των πολλών και όχι των λίγων μεγάλων συμφερόντων».Πλήρης αποπροσανατολισμός για τον ταξικό χαρακτήρα του κράτους, για το ότι δηλαδή το αστικό κράτος είναι εξ ορισμού στην υπηρεσία των λίγων, που κατέχουν τον πλούτο τον οποίο παράγουν οι πολλοί.
Καλούν σε συμβιβασμό με τη φτώχεια τις λαϊκές οικογένειες
Θα μπορούσε κάποιος να αναφερθεί σε πολλά περισσότερα, αλλά θεωρούμε πως τα προαναφερθέντα είναι απολύτως ενδεικτικά και αποδεικτικά για τη στόχευση του κειμένου.
Είναι προκλητικό σήμερα, που η παραγωγικότητα της εργασίας, η επιστήμη και η τεχνολογία επιτρέπουν μια ανθρώπινη ζωή για το λαό της χώρας μας, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη Δυτική Αθήνα να καλούν τις λαϊκές οικογένειες της περιοχής να συμβιβαστούν με την ανεργία και τη φτώχεια, προτείνοντας μέτρα «πτωχοκομείου».
Στόχος τους είναι ο κατά το δυνατόν μεγαλύτερος εγκλωβισμός λαϊκών στρωμάτων στη λογική ενός λιγότερο «επιθετικού» και «άδικου» καπιταλισμού, δηλαδή περιγράφουν ένα λύκο που θα …συμπαθεί τα πρόβατα.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι στη Δυτική Αθήνα κατοικούν κατά κύριο λόγο εργάτες, φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, που έχουν πληγεί πολύ σκληρά από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Αυτό που πραγματικά τους ανησυχεί, είναι όλος αυτός ο κόσμος να πάρει διαζύγιο από τη μοιρολατρία και το φόβο. Να πάψει να συμβιβάζεται με τη λογική «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω».
Αναμασούν γνωστά και χιλιοπαιγμένα ιδεολογήματα, όπως αυτό της κοινωνικής οικονομίας, του εθελοντισμού, της υγιούς επιχειρηματικότητας και χρησιμοποιούν μια φιλολαϊκή ρητορεία που δεν πρέπει να ξεγελάει κανέναν πια.
Βάζουν πλάτη καθημερινά στις γειτονιές για να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, προσπαθούν να καθαγιάσουν το «αριστερό μνημόνιο», παρουσιάζουν το αντιασφαλιστικό έκτρωμα ως διασφάλιση των συντάξεων. Την ίδια στιγμή, πλασάρουν τη ξαναζεσταμένη σούπα: άλλο κυβέρνηση, άλλο ΣΥΡΙΖΑ!
Θέλουν με κάθε μέσο να αποκρύψουν ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός προς όφελος του λαού απαιτεί ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου η γη και τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και η παραγωγή θα αναπτύσσεται με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο. Οπου κριτήριο δε θα είναι το ποσοστό κέρδους, αλλά η διευρυνόμενη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Στις συνθήκες αυτές, ο χωροταξικός σχεδιασμός θα αντανακλά τις νέες, μη εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής, θα αποτελεί τη «χωρική έκφραση» του οικονομικού κεντρικού σχεδίου προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Θα εκπληρώνει στόχους που στον καπιταλισμό είναι αλληλοαποκλειόμενοι και γι’ αυτό εμφανίζονται από την άρχουσα τάξη ως αντιφατικοί, όπως π.χ. η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η ισόρροπη ανάπτυξη των κλάδων της οικονομίας και των περιοχών της χώρας κ.ά., με ταυτόχρονη αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του συνόλου των εργαζομένων.
Ο λαός της περιοχής μας πρέπει να βγάλει συμπεράσματα και από αυτήν την επεξεργασία του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να πιστέψει στη δύναμή του. Να συμπορευτεί τώρα με το ΚΚΕ!
Θοδωρής ΣΚΟΛΑΡΙΚΟΣ
Μέλος του Γραφείου της Περιφερειακής Επιτροπής Δυτικής Αθήνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ