Επιστολή του Δημοτικού Συμβούλου Περιστερίου, Νίκου Ζούτσου, με την οποία δηλώνει την ανεξαρτητοποίηση του από την παράταξη «Ενεργοί Πολίτες». Αναλυτικά:
Η παράταξη των Ενεργών Πολιτών σταδιακά έχει υποστεί μετάλλαξη αναφορικά με τις αρχικές προεκλογικές της εκφωνήσεις και οι εκπρόσωποί της στο Δημοτικό Συμβούλιο εμμονικά γίνονται υπερασπιστές των πιο ακραίων και κοινωνικά άδικων κυβερνητικών αποφάσεων. Η τελευταία τους κίνηση να καταψηφίσουν ένα κοινό κείμενο των παρατάξεων της αντιπολίτευσης του Δήμου για τους συμβασιούχους ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι…
Από το καλοκαίρι του 2015 όταν το περήφανο ΟΧΙ του 62% στραγγαλίστηκε και ο Ελληνικός λαός οδηγήθηκε προδομένος στην κρεμάλα των μνημονίων διαχώρισα πολιτικά τη θέση μου. Παρέμενα όμως στους “ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ” με την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να διατηρήσει την αυτοδιοικητική της αυτοτέλεια και να μη γίνει παρακολούθημα της κεντρικής εξουσίας. Δυστυχώς διαψεύσθηκα… Ακολούθησα το μοναχικό δρόμο της συμπόρευσης με τη Σοφία, το Στέφανο και το Φώτη διατηρώντας το δικαίωμα της κριτικής άποψης και τη διαφωνίας. Έφτασε πια η στιγμή να διαχωρίσω τη θέση μου. Θα συμπορευτώ με όσους πολιτικά και αισθητικά συγκρούονται με τη διοίκηση του Δήμου και με όσους συνεχίζουν να πιστεύουν ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ.
Η χώρα και η κοινωνία βιώνει τις επιπτώσεις μιας ανεπανάληπτης κρίσης, που ξεπερνάει σε μέγεθος, επιπτώσεις και διάρκεια όλες τις προηγούμενες.
Βρισκόμαστε ήδη στον έβδομο χρόνο επιβολής της μνημονιακής πολιτικής που εφαρμόζεται από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, υλοποιώντας τις αποφάσεις της ευρωπαϊκής και διεθνούς επιτροπείας.
Η Αυτοδιοίκηση ως θεσμός, ως συγκρότηση που επηρεάζει τη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών, αποτελεί το κατεξοχήν θύμα της επταετίας των μνημονίων. Τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την κατάσταση της, είναι η οικονομική κατάρρευση των πόρων της, η μη εκπλήρωση των στοιχειωδών κοινωνικών υποχρεώσεων της, η εκπροσώπηση στην πλειοψηφία των διοικήσεων Α΄ και Β΄ βαθμού, από τοπικές εξουσίες συγκεκριμένου προσανατολισμού.
Oι εφαρμοζόμενες πολιτικές έχουν ισοπεδώσει κοινωνία και Αυτοδιοίκηση, οι αλλεπάλληλες συγκυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έβαλαν την Αυτοδιοίκηση στο στόχαστρο δύο αλληλένδετων πολιτικών σχεδιασμών, του «Καλλικράτη» και των μνημονίων, με αποτέλεσμα να υποστεί βαρύτατα πλήγματα τόσο ως προς την οικονομική της αυτοτέλεια, όσο όμως και ως προς την υλική, έμψυχη υπόσταση της και τη δημοκρατική της λειτουργία.
Ωστόσο δύο χρόνια μετά, ιδιαίτερα μετά την μνημονιακή μετάλλαξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η κρίση βάθυνε αφού ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα μνημόνιο.
Πέραν τούτων έχει δημιουργηθεί μια νέα γενιά παρακρατηθέντων που με τις πιο μετριοπαθείς μετρήσεις προσεγγίζουν τα 13 δις ευρώ. Η κυβέρνηση και εδώ, αθετώντας τις προγραμματικές δεσμεύσεις της, αρνείται κάθε διάλογο για αναγνώριση της παρακράτησης καθώς και οποιασδήποτε ρύθμισης για τις οφειλές αυτές, καταπατώντας κάθε συνταγματική της υποχρέωση.
Το ΠΔΕ (ΣΑΤΑ) για τους δήμους από 1,1 δις του 2009 «εξατμίστηκε» στα 180 εκατ, ευρώ. Έτσι οι δήμοι πια αδυνατούν να επιτελέσουν και την πιο στοιχειώδη αναπτυξιακή λειτουργία τους.
Το «Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας» όχι μόνο ζει και βασιλεύει, εντατικοποιεί τη «δουλειά του» αφού το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών προβλέπει και υπερωριακή απασχόληση για τα μέλη του. Δυστυχώς για πρώτη φορά έχουμε δήμους που έχουν υπαχθεί σε αυτό ενώ σφίγγει ο βρόγχος των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών ακυρώνοντας κάθε περιθώριο αυτόνομης δράσης.
Η αποστέρηση των τοπικών κοινωνιών – με την υλοποίηση των όσων προβλέπονται στο 3ο μνημόνιο – από ανεκτίμητα κοινωνικά αγαθά, όπως η ενέργεια, ο αιγιαλός, οι υποδομές, το νερό, η ΜΚΟποίηση της κοινωνικής πρόνοιας και της διαχείρισης του προσφυγικού κ.λ.π., αποτελούν θεμελιώδη επιδίωξη της κυβέρνησης και των δανειστών, που οδηγεί στην ουσιαστική κατάργηση της Αυτοδιοίκησης.
Ακόμα και οι διακηρύξεις για μια άλλη πολιτική στο χώρο της διαχείρισης των απορριμμάτων μετατρέπονται γοργά στη γνωστή από το παρελθόν πολιτική της «μπίζνας», των ΣΔΙΤ, των κερδών των μεγαλοεργολάβων σε βάρος των πολιτών και του περιβάλλοντος. Μαίνεται δε στο παρασκήνιο ο ανταγωνισμός εκπροσώπων πρώτου και δεύτερου βαθμού για τη λεία της πίτας των απορριμμάτων.
Ορισμένοι αιρετοί, που πορευτήκαμε μαζί το προηγούμενο διάστημα, δυστυχώς ανέκρουσαν πρύμναν και αποδέχτηκαν ως αναπόφευκτο πεπρωμένο τη νέα κατάσταση.
Το τελευταίο διάστημα με πρωτοβουλία της κυβέρνησης άνοιξε το θέμα του «νέου θεσμικού πλαισίου για την Αυτοδιοίκηση» και μάλιστα η δέσμευση της ήταν να γίνει νόμος ως τα τέλη Νοέμβρη.
Οι εισηγήσεις κινούνται στο γενικότερο σχεδιασμό εφαρμογής των μνημονίων και ιδιαίτερα του τρίτου (Ν.4336), των δεσμεύσεων της κυβέρνησης για συνεχή και αυξανόμενο περιορισμό των κοινωνικών δαπανών. Δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα αμφισβήτησης του πλαισίου δημοσιονομικής πολιτικής, γεγονός που άλλωστε φαίνεται και από το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού που προβλέπει περαιτέρω μειώσεις για τα οικονομικά της Τ. Α.
Το τελευταίο διάστημα έχουν πληθύνει οι απόψεις και οι αντίστοιχες προτάσεις για «αυτοτέλεια» της Τ.Α. με ίδιους πόρους, αφού το κράτος όπως ισχυρίζονται δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο προτείνεται να δοθεί εξ’ ολοκλήρου ο αντιλαϊκός, αντισυνταγματικός φόρος ΕΝΦΙΑ στην Τ.Α με δικούς της μηχανισμούς είσπραξης. Η πλειοψηφία του Δ.Σ της ΚΕΔΕ, αποδέχεται αυτή τη λογική, με την προϋπόθεση ο φόρος να μην ονομάζεται ΕΝΦΙΑ, μια και αυτός ακούγεται πολύ άσχημα!
Όποια αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Τ.Α προϋποθέτει ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται και στην Τ.Α. Προϋποθέτει συνολικά αντικατάσταση του «Καλλικράτη» μιας και ο συγκεκριμένος νόμος δεν «ατύχησε» απλώς, επειδή συνέπεσε χρονικά με την οικονομική κρίση, αλλά σχεδιάστηκε εξαρχής με άξονα τις νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις για λιτότητα και «λιγότερο Κράτος». Λιγότερο κράτος στις κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες, αλλά περισσότερο κράτος όσον αφορά στον γραφειοκρατικό κεντρικό έλεγχο. Για να προωθηθεί ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που έχει πραγματικά ανάγκη η Τ.Α και οι δημότες, προϋπόθεση είναι η οικοδόμηση ενός κοινωνικού μετώπου αντίστασης, αλληλεγγύης και ανατροπής των μνημονιακών δεσμεύσεων από την αυτοδιοίκηση, τους εργαζόμενους και τις τοπικές κοινωνίες.
Ένα νέο Νόμο – Πλαίσιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στον οποίο θα διασφαλίζονται:
- Η χωροταξική αποκλιμάκωση των ΟΤΑ ώστε αφενός να καλυφθεί το τεράστιο σημερινό έλλειμμα πρωτογενούς δημοκρατίας και αφετέρου οι ΟΤΑ να γίνουν πιο αποτελεσματικοί προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας.
- Η αποκέντρωση και ο σαφής επιμερισμός των αρμοδιοτήτων κάθε επιπέδου διοίκησης
- Η επαρκής και επακριβής κατανομή των πόρων
- Ο βαθύς εκδημοκρατισμός της λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
- Χωροταξική αποκλιμάκωση
Στη φάση που βρισκόμαστε σήμερα, χρειάζεται ως προς το σκέλος των εσόδων, η διατήρηση του θεσμού των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων ως βασικής πηγής χρηματοδότησης της αυτοδιοίκησης. Όμως αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο ενός σταθερού και δεσμευτικού δημοσιονομικού συμφώνου μεταξύ κράτους και αυτοδιοίκησης.
Ως προς τις δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, θα πρέπει να ενισχυθεί σημαντικά το μερίδιο που κατευθύνεται στην αυτοδιοίκηση τόσο ως προς το συγχρηματοδοτούμενο από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους τμήμα του όσο και ως προς εκείνο που προέρχεται από αμιγώς εθνικούς πόρους. Οι δαπάνες και τα έσοδα της αυτοδιοίκησης θα πρέπει να ολοκληρώνονται εντός του κρατικού προϋπολογισμού σ’ έναν ενιαίο και διακριτό προϋπολογισμό αυτοδιοίκησης.
Κρίσιμος παράγοντας είναι η εξασφάλιση της οικονομικής επάρκειας και αυτοτέλειας των ΟΤΑ. Γι’ αυτό το λόγο, στο πλαίσιο ενός νέου Νόμου – Πλαίσιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρέπει να διασφαλίζονται:
- Η απρόσκοπτη απόδοση των θεσμοθετημένων πόρων και η αποκατάσταση των θεσμικών αναιρέσεων και υφαρπαγών (ΠΟΕ, Τέλος Παρεπιδημούντων κ.λ.π.).
- Η κατάργηση του Οικονομικού Παρατηρητηρίου ΟΤΑ.
- Η απλοποίηση και ουσιαστικοποίηση των διαδικασιών ελέγχου νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας με στόχο την πραγματική πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής και του πελατειακού κράτους.
- Η σαφής αποτύπωση στον Κρατικό Προϋπολογισμό των εσόδων και δαπανών των ΟΤΑ που θα συνοδεύεται από μία γενναία και δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
- Η ανακατανομή των δημοσίων πόρων και δαπανών που να βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία προς μια ανακατανομή ρόλων, έργων, αρμοδιοτήτων μεταξύ κράτους και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το Κεντρικό Κράτος και η Τ.Α. χρειάζονται ένα «νέο πολιτικό συμβόλαιο», στο οποίο θα προσδιορίζονται ως δύο διακριτοί ισότιμοι πόλοι ενός ενιαίου πολιτικού και διοικητικού συστήματος. Η άρρηκτη σχέση ανάμεσα στους πόρους και στις αρμοδιότητες πέρα από εχέγγυο θεσμικής αυτοτέλειας και οικονομικής βιωσιμότητας των ΟΤΑ, λειτουργεί και ως δικλείδα ασφαλείας απέναντι στα σχέδια μετατροπής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε αποκεντρωμένο φοροεισπρακτικό μηχανισμό.
Η Αυτοδιοίκηση, ιδιαίτερα οι Δήμοι, νοείται ως ένας γνήσιος λαϊκός θεσμός, όπου η άμεση δημοκρατία και η συλλογική ευθύνη πρέπει να είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, και όχι οι μονοπρόσωπες, συγκεντρωτικές εκτελεστικές εξουσίες. Στην κατεύθυνση αυτή ο νέος Νόμος – Πλαίσιο για την Τ.Α. θα πρέπει να προβλέπει:
(α) Συμμετοχικούς θεσμούς και παρεμβάσεις ως αναπόσπαστο και δομικό συστατικό μέρος της θεσμικής και πολιτικής τους λειτουργίας της ΤΑ. Οι θεσμοί αυτοί συμπεριλαμβάνουν και τις λαϊκές συνελεύσεις, τον συμμετοχικό προϋπολογισμό και τα τοπικά δημοψηφίσματα αλλά και ενδιάμεσους θεσμούς πολιτικής καινοτομίας όπως η τοπική λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία, η πλατιά τοπική διαβούλευση και ο θεσμός των διερευνητικών επιτροπών.
Στόχοι είναι:
- ο περιορισμός των δημαρχοκεντρικών χαρακτηριστικών του συστήματος
- η μείωση της εσωτερικής συγκέντρωσης της πολιτικής ισχύος στους ΟΤΑ,
- η μεταφορά αρμοδιοτήτων από ολιγομελή διευθυντικά όργανα της πλειοψηφίας, όπως η υφιστάμενη Εκτελεστική Επιτροπή, σε πιο αντιπροσωπευτικές δομές
- Η Θέσπιση διαδικασιών πλατιάς κοινωνικής διαβούλευσης για την υλοποίηση μεγάλων τοπικών έργων και επενδύσεων με παράλληλη θέσπιση Διερευνητικών Επιτροπών που θα εξασφαλίζουν την άρτια, τεχνικά τεκμηριωμένη και αμερόληπτη ενημέρωση των δημοτών. Η διαβούλευση θα μπορεί να καταλήγει και σε δημοψήφισμα.
- Η ενίσχυση και αναδιοργάνωση των αρχών για την καταπολέμηση α) της κακοδιοίκησης εις βάρος των δημοτών και β) της οικονομικής κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς.
(β) Την απλή αναλογική σε όλα τα επίπεδα εκλογής και αντιπροσώπευσης των Ο.Τ.Α., διότι το υφιστάμενο εκλογικό σύστημα που αποδίδει τα 3/5 των εδρών στον συνδυασμό που πλειοψήφησε αλλοιώνει την αναλογική αντιπροσώπευση.
(γ) Την ουσιαστική και τυπική αναβάθμιση όλων των συλλογικών οργάνων των Ο.Τ.Α, που πρέπει να είναι οι χώροι επεξεργασίας και λήψης όλων των αποφάσεων και ελέγχου της υλοποίησής τους, αντί των Δημάρχων και των Περιφερειαρχών που αποφασίζουν και ελέγχουν στο σημερινό σύστημα.
(δ) Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του προσωπικού των ΟΤΑ, το οποίο θα πρέπει να είναι πλήρους και μόνιμης απασχόλησης, με διασφάλιση των εργασιακών και μισθολογικών κατακτήσεων του.
Επιμένουμε στην απόρριψη των μνημονίων και των απορρεόντων αντιλαϊκών πολιτικών.
Επιμένουμε στην ριζική ανατροπή του θεσμικού πλαισίου «Ν 3852/10».
Απορρίπτουμε τη λογική της «Τριετούς Στρατηγικής Μεταρρυθμίσεων», η οποία αφορά το Δημόσιο και την Αυτοδιοίκηση.
Απορρίπτουμε την θεσμοθέτηση νέων φοροεισπρακτικών βαρών και επιβαρύνσεων των πολιτών, με οποιαδήποτε ονομασία κι αν φέρουν αυτοί.
Απορρίπτουμε τις πολιτικές που οδηγούν τις υπηρεσίες των δήμων στην ιδιωτικοποίηση τους.
Σήμερα ο μόνος δρόμος είναι, η συγκρότηση ενός μετώπου των εργαζομένων, δημοτών και αιρετών, που θα οργανώσει την αντίσταση στις μνημονιακές πολιτικές, οι οποίες καταστρέφουν τη χώρα, την Αυτοδιοίκηση και τους εργαζόμενους.
Περιστέρι 20/06/2017
Νίκος Ζούτσος
Δημοτικός Σύμβουλος Περιστερίου
