«Δεν βγαίνουν οι αριθμοί» ήταν η συχνότερη οικονομικής φύσεως φράση της περασμένης δεκαετίας. Όλα αυτά τα χρόνια όμως υπάρχει ένας άνθρωπος στην πόλη που επαναλαμβανόμενα δηλώνει εφόσον καλείται: «Οι αριθμοί βγαίνουν».
Ο Αλέξης Σταυρούλιας δεν είναι ένας κλασικός αντιδήμαρχος Οικονομικών. Έχει δική του οικονομική θεωρία, γνωρίζει την αγορά διότι διευθύνει μια μεγάλη εταιρία του χώρου και περνάει τις ώρες του ανάμεσα σε πραγματικά προβλήματα αναζητώντας να βρει πραγματικές λύσεις. Το PeristeriNews.gr έκανε έρευνα, συνάντησε τον Αντιδήμαρχο και έχει αποκλειστική συνέντευξη.
Κύριε Σταυρούλια ο κόσμος πιστεύει ότι οι αριθμοί δεν τον υπηρετούν και ότι είναι εναντίον του ή ότι χρησιμοποιούνται εναντίον του. Ισχύει;
Ο κόσμος έχει βαθιά πληγωθεί από μια πρωτόγνωρη οικονομική κρίση στο διάστημα της οποίας, δεν μιλούσε κανείς για τις ανάγκες του αλλά για τις ανάγκες των αριθμών. Δικαιολογημένα λοιπόν σκέφτεται έτσι όπως περιγράφετε. Αν συμβαίνει ωστόσο αυτό πρέπει να βρούμε και τις εξαιρέσεις. Να βρούμε ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα στον αδύναμο και αναζήτησαν τρόπους να τον προστατεύσουν.
Θεωρείτε ότι εσείς το κάνατε αυτό;
Κοιτάξτε, το κύριο στοιχείο της πόλης μας ήταν πάντα οι δημότες μας. Στην πόλη δεν μπορείς να σταθείς αν πας απέναντι στον κόσμο. Δεν μπορείς να διοικήσεις αν δεν καταλαβαίνεις τα προβλήματα της πλειοψηφίας. Κοιτάξτε τον κόσμο, έχει στα μάτια την απάντηση που αναζητάτε. Ο δημότης ξέρει, αντιλαμβάνεται, κατανοεί. Υπάρχει απεριόριστη εμπιστοσύνη στην δική του άποψη.
Εσείς πως χειριστήκατε τις περικοπές του κράτους και όλες τις οικονομικές του περιπέτειες;
Μερικές φορές δεν ζούμε, απλά επιβιώνουμε. Χρειάζεται να οχυρώσουμε την άμυνα μας. Έτσι κινηθήκαμε και εμείς. Δημιουργήσαμε στα δύσκολα χρόνια ένα πλατύσκαλο, ανασυγκροτηθήκαμε, πήραμε τις ανάσες μας και συνεχίσαμε ανοίγοντας βήμα. Δεν μπορούσαμε σε περίοδο χρεοκοπίας να ρισκάρουμε και να διακινδυνεύσουμε την οικονομική μας επάρκεια. Χειριστήκαμε με ευθύνη τα δύσκολα χρόνια. Με επικεφαλής τον Δήμαρχο της πόλης μας, Ανδρέα Παχατουρίδη και μία ομάδα εκλεκτών και ικανών συνεργατών νομίζω πως κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε. Η πόλη μας έχει την δική της ιστορία. Οι κάτοικοι της πόλης αυτής μας έμαθαν πως γίνεται από το τίποτα να δημιουργήσουμε κάτι. Αυτή η στάση ζωής είναι το DNA της πόλης μας. Αυτό μας έδειξαν να κάνουμε οι προηγούμενες γενιές. Αυτό χρειάζεται να κάνουμε εμείς και οι επόμενες γενιές. Κάναμε ότι κάνει ένα νοικοκυριό που βιώνει κακές εμπειρίες αλλά διαθέτει σπουδαία όνειρα.
Μπορείτε δηλαδή να πείτε ότι σε αυτό το περιβάλλον δημιουργήσατε και ότι αυτά τα δέκα χρόνια ήταν ωφέλιμα για το Περιστέρι;
Αυτό θα το κρίνει ο κόσμος. Εμείς αφιερώσαμε τις προσπάθειες μας στο να σηκώσουμε ένα τοίχος προστασίας στους αδύναμους. Δωρεάν σχεδόν πολιτισμός και αθλητισμός, δωρεάν εκδηλώσεις, καθαριότητα, αναβάθμιση παιδικών χαρών, εξασφάλιση γης, μείωση δανεικών, αύξηση αποθεματικού, προσπάθεια αντιμετώπισης σοβαρών προβλημάτων όπως το δημογραφικό και το αδιέξοδο νέων ανθρώπων.
Με ποιον τρόπο αντιμετωπίζετε τα προβλήματα των νέων;
Εμείς διατηρούμε την πόλη καθαρή, φωτεινή και φιλόξενη για να υπάρχει ένα περιβάλλον που αντανακλά αισιοδοξία. Για να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη πόλη ανοιχτή σε αναζήτηση των ιδεών, της εξέλιξης και της καινοτομίας. Έχουμε ετοιμάσει μελέτη -που θα παρουσιάσουμε σύντομα- για να εξετάσουμε όλες τις μορφές ανάπτυξης. Διερευνούμε όλες τις πιθανότητες που έχουμε να φιλοξενήσει η πόλη μας ένα Πανεπιστημιακό Ίδρυμα ή έστω ένα τμήμα ενός Πανεπιστημιακού Ιδρύματος. Διερευνούμε όλες τις πιθανότητες για την φιλοξενία μεταπτυχιακών σπουδών. Αναζητούμε ιδέες νέων ανθρώπων για να τις προωθήσουμε στον βαθμό που μπορούμε, ώστε να έρχονται στην πόλη μας και άλλοι και να μην φύγουν και αυτοί που ήδη βρίσκονται εδώ. Γιατί οι άνθρωποι που φεύγουν δεν παίρνουν μαζί τους μόνο τις βαλίτσες τους αλλά και τις ιδέες τους. Κάθε μέρα φεύγουν οι ιδέες μαζί με τα παιδιά μας. Στα δελτία ειδήσεων καθημερινά παρακολουθούμε και μια επιτυχημένη ιστορία ενός ξενιτεμένου μας. Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε όλοι είναι ποιος ήταν ο λόγος που ο επιτυχημένος Έλληνας σε μια ξένη χώρα δεν κατάφερε να διακριθεί στον τόπο του και να προσφέρει σε αυτόν.
