Επιστολή του Αλ. Γιωτόπουλου, στην οποία – μεταξύ άλλων – ο καταδικασθείς για την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» ισχυρίζεται ότι υπάρχει ασύλληπτος πυρήνας της οργάνωσης, δημοσιεύει η εφημερίδα «Έθνος». Σύμφωνα με όσα αναφέρει, ορισμένοι από την ομάδα αυτή είχαν συμμετοχή σε ανθρωποκτονίες, αλλά και σε «βίαιες ενέργειες» που «προκάλεσαν τραυματισμούς».
Ειδικότερα, στην επιστολή του από τις φυλακές Κορυδαλλού, ο Αλ. Γιωτόπουλος, υποστηρίζει ότι στο σπίτι-γιάφκα της οργάνωσης που αποκαλύφθηκε το 2002, υπήρχε «ένα όπλο που ‘έκαιγε’ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο». «Το όπλο αυτό δεν βρέθηκε. Ποιος το εξαφάνισε; Οι Μυστικές Υπηρεσίες; Κάποιος απ’ τους συλληφθέντες που συνεργάστηκε με τις Αρχές;», διερωτάται, ισχυριζόμενος ότι δεν βρέθηκαν επίσης «σημαντικά χειρόγραφα του ίδιου προσώπου».
Ο Αλ. Γιωτόπουλος σημειώνει ότι υπήρξαν επιβαρυντικές καταθέσεις εναντίον του ίδιου ατόμου «και εναντίον άλλων δύο κολλητών του» από συλληφθέντες που συνεργάστηκαν με τις Αρχές και διερωτάται «ποιος έδωσε εντολή να αγνοηθούν» οι καταθέσεις αυτές και να μπουν στο αρχείο.
Όπως υποστηρίζει, τα τρία παραπάνω άτομα συνδέονταν με άλλα πέντε και «από αυτήν την ομάδα των τουλάχιστον οκτώ, ορισμένοι είχαν άμεση συμμετοχή σε ανθρωποκτονίες» και άλλοι σε «βίαιες ενέργειες» που «προκάλεσαν τραυματισμούς». Ισχυρίζεται παράλληλα ότι «η δραστηριότητα των πιο ασήμαντων ήταν πιο ουσιαστική και πιο συνειδητή απ’ αυτήν ορισμένων που καταδικάστηκαν στη Δίκη σε σχετικά μικρές ποινές και εξέτισαν πραγματική ποινή άνω των 5 χρόνων». «Κανένας απ’ αυτούς δε συνελήφθη. Σε κανένα δεν ασκήθηκε δίωξη. Γιατί;», διερωτάται στην επιστολή του.
Αναφερόμενος τέλος τους λόγους για τους οποίους δημοσιοποιεί τώρα την επιστολή του, ο Αλ. Γιωτόπουλος εξηγεί: «Στις 18 Μαρτίου κατέθεσα τη δεύτερη αίτηση για την αποφυλάκισή μου υπό όρο. Τρεις μήνες μετά, στα τέλη Ιουνίου, δεν μου έχουν απαντήσει ακόμη. Ενώ στην πρώτη μου αίτηση, η πρόταση (απορριπτική) του κ. Εισαγγελέα έγινε σε μόλις ένα μήνα. Αποφάσισα λοιπόν να συντάξω το παρακάτω κείμενο, αναμένοντας παράλληλα για τη δημοσίευσή του, άλλους τρεις μήνες μήπως και δεήσουν να μου απαντήσουν. Επαναλαμβάνεται δόλια τακτική που εφάρμοζαν το ‘12 και το ‘13, όταν έκανα αιτήσεις για άδεια. Ενώ όφειλαν να μου απαντήσουν σε δύο μήνες, μου απαντούσαν μια βδομάδα πριν συμπληρωθεί ένα έτος απ’ την κατάθεση της αίτησης, καταστρατηγώντας έτσι το νόμο».
