Το δίλημμα έχει από καιρό τεθεί: ή θα εξακολουθήσουμε να γονατίζουμε ή θα σηκώσουμε πύργο ατίθασο απέναντί τους
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ Δυτικής Αθήνας
Το δίλημμα έχει από καιρό τεθεί: ή θα εξακολουθήσουμε να γονατίζουμε,
ή θα σηκώσουμε πύργο ατίθασο απέναντί τους
Να ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
Tη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ
Αφού καταδείχθηκε περίτρανα πως η περίφημη «επαναδιαπραγμάτευση» ή «απαγκίστρωση» ήταν μια προεκλογική δημαγωγία των τριών κυβερνητικών εταίρων για την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου, τώρα, ενώ δίνουν εξετάσεις πλήρους προσαρμογής και υποταγής στην πολιτική των μνημονίων για την αποκατάσταση υποτίθεται της περιβόητης «αξιοπιστίας της χώρας», σε συνθήκες όπου η ανεργία καλπάζει, η φτώχεια και η εξαθλίωση απλώνονται σε ευρύτατα λαϊκά στρώματα αποκτώντας εφιαλτικές διαστάσεις, η Παιδεία, το δημόσιο σύστημα Υγείας και το κράτος Πρόνοιας καταρρέουν, η συγκυβέρνηση ετοιμάζει νέα, κολοσσιαία, λαϊκή αφαίμαξη πολλών δις. Στα 11,6 δις της διετίας 2013-2014 αθροίζονται τα 3 δις των συμπληρωματικών μέτρων του περασμένου Μαρτίου, τα 2 δις της λεγόμενης τρύπας του τρέχοντος κρατικού προϋπολογισμού και μύρια όσα, το σύνολο των οποίων θα ξεπεράσει τα 20 δις [και βλέπουμε…].
Oι κυοφορούμενες νέες βίαιες ανατροπές σε όλο το πλέγμα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων του ελληνικού λαού πρέπει μπορεί να αποκρουστούν και να ανατραπούν μόνο με την ανάπτυξη μεγάλων, ενιαίων, μαχητικών εργατικών, παλλαϊκών αγώνων και ο μετασχηματισμός της πλατιάς λαϊκής αντίθεσης και οργής σε οργανωμένη αντίσταση και πάλη προβάλλει όσο ποτέ επιτακτικά αναγκαίος.
Η μνημονιακή κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), ταυτόχρονα, επενδύει στον κοινωνικό αυτοματισμό, ποντάρει στο φόβο και την ανασφάλεια εκτεταμένων κοινωνικών στρωμάτων, ενισχύει την ξενοφοβία και το ρατσισμό με τις επιχειρήσεις του «Ξένιου Δία»(!) και την ανοχή στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.
Ετοιμάζουν, λοιπόν, και θα ψηφίσουν σύντομα πλήρη κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα, επιδόματος αδείας, νέα μείωση του εισαγωγικού μισθού [γεγονός που θα επιφέρει μείωση σε όλα τα μισθολογικά κλιμάκια], στο στόχαστρο τίθεται και ο χρόνος της λεγόμενης μισθολογικής ωρίμανσης η οποία συνδέεται με τη βαθμολογική εξέλιξη, αύξηση από 2 σε 3 χρόνια για τα χαμηλά κλιμάκια και από 3 σε 4 για τα υψηλά) και τα ελάχιστα εναπομείναντα επιδόματα (π.χ. επίδομα παραμεθορίων), ενώ μέσω της εφεδρείας θα απολύσουν 35 – 40 χιλιάδες δ.υ. μέχρι το τέλος του χρόνου, ώστε με τις συνταξιοδοτήσεις και τις απολύσεις να είναι 150.000 δ.υ. λιγότεροι ως το 2015. Ταυτόχρονα η άγρια φοροληστεία, η ακρίβεια σε αγαθά πρώτης ανάγκης, η κατάρρευση των προνοιακών δομών (βλ. παιδικοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι κλπ) και η ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μέσω του ΕΟΠΥΥ, συνθλίβουν ακόμα περισσότερο το εισόδημά μας.
Στα σχολεία, τα ταμεία είναι κυριολεκτικά άδεια, αδυνατούν επομένως να καλύψουν βασικές λειτουργικές τους ανάγκες (πετρέλαιο, καθαρισμός, γραφική ύλη κ.λπ.), η αύξηση του ειδικού τέλους κατανάλωσης για το πετρέλαιο θέρμανσης χειροτερεύει το πρόβλημα, ώστε οι σχολικές αίθουσες θα μετατραπούν σε «ψυγεία», εκτός εάν … οι γονείς κληθούν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Μπροστά σ’ αυτήν τη λαίλαπα που στοχεύει σε μια πραγματική γενοκτονία του λαού και της νεολαίας, ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ είναι η προετοιμασία και η οργάνωση ενός συντονισμένου αγώνα διάρκειας για την νικηφόρα ανατροπή της πολιτικής των δανειακών συμβάσεων, των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, των μεσοπρόθεσμων, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Απέναντι στη μαύρη προπαγάνδα κυβέρνησης και κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης παλεύουμε για την οργάνωση ενός πολιτικοσυνδικαλιστικού εργατικού κινήματος που θα μπαίνει φραγμός στη βάρβαρη επίθεση, για τη συνολική ανατροπή και το τσάκισμα αυτής της πολιτικής. Ένα κίνημα που θα παλεύει, ταυτόχρονα, για την έξοδο της χώρας μας από την ΟΝΕ, το Ευρώ, την ΕΕ, το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ και κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό σχηματισμό, ένα κίνημα που δεν θα αναγνωρίζει το χρέος και θα παλεύει για τη διαγραφή του. Κόντρα στους χειρισμούς και την υποταγμένη πολιτική της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, να ενώσουμε όλους τους εκπαιδευτικούς και όλους τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οξύνοντας την ταξική σύγκρουση, με συντονισμένους και παρατεταμένους αγώνες, χρησιμοποιώντας όλες τις μορφές πάλης [απεργίες, καταλήψεις, τοπικές δράσεις, επιτροπές αγώνα κλπ]. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει για την επιβίωση τη δική μας, των παιδιών μας, του λαού μας!
Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ στην ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΧΕΥΕΙ στην ΥΠΟΤΑΓΗ, την ΑΠΟΛΥΣΗ, τη ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΘΗΛΩΣΗ και τη ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ του ΣΧΟΛΕΙΟΥ σε ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΚΑΤΕΡΓΟ
- ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ Ή ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ; Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει δημόσια συζήτηση για τα προβλήματα του Ελληνικού σχολείου που να μη θεωρεί ως αυτονόητο, ότι «η κακοδαιμονία του Ελληνικού σχολείου είναι αποτέλεσμα της έλλειψης αξιολόγησης-ελέγχου των εκπαιδευτικών». Οι κυβερνώντες επικαλούνται «την ποιότητα», ενώ ταυτόχρονα με την πολιτική τους κατεδαφίζουν το δημόσιο σχολείο. Αλλά δεν μας λένε ποια ποιότητα προσέφεραν οι «αξιολογήσεις» που χρόνια τώρα γίνονται, δηλ. οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ [με τον κατάλογο των ερωτήσεων πολλαπλών επιλογών και την εξόντωση και εξευτελισμό των συναδέλφων μας] και πολύ περισσότερο οι φοβερές και τρομερές «αξιολογήσεις» των στελεχών της εκπαίδευσης, μέσω των οποίων η κάθε κυβέρνηση βάζει τους δικούς της, έτσι απλά και … αξιοκρατικά! Ποια ποιότητα θα φέρει η αξιολόγηση σε ένα δημόσιο σχολείο με απίστευτες ελλείψεις εκπαιδευτικών, με υποσιτιζόμενους μαθητές, κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς, χωρίς κρατική χρηματοδότηση που αναπαράγει τις κοινωνικές ανισότητες και αδικίες; Την ώρα που οι συνταξιοδοτήσεις των εκπαιδευτικών ανέρχονται σε 5.000, οι προσλήψεις στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι μόλις 225 [προ Μνημονίων οι προσλήψεις κυμαίνονταν από 6 έως 7 χιλιάδες]! Ταυτόχρονα, λόγω συγχωνεύσεων, με 1.100 περίπου σχολεία λιγότερα ξεκίνησε η σχολική χρονιά 2011/12 και έπεται συνέχεια. Την ίδια ώρα που τα σχολεία αδειάζουν από εκπαιδευτικούς, η χρηματοδότηση για τις λειτουργικές ανάγκες περιορίζεται δραστικά και οι δαπάνες φορτώνονται στις πλάτες των γονιών. Οι πενιχρές κρατικές δαπάνες για την εκπαίδευση είναι χρόνια πληγή. Την τελευταία δεκαπενταετία (1995-2010), κυμαίνονται μεταξύ 3,14 και 3,61 % του ΑΕΠ. Πέρυσι στον προϋπολογισμό του 2011, σημειώθηκε μείωση – ρεκόρ και για πρώτη φορά το ποσοστὀ των δαπανών διαμορφώθηκε κάτω από το 3% του ΑΕΠ και συγκεκριμένα στο 2,96%. Ακόμα πιο δραματική είναι η φετινή μείωση στο 2,75% του ΑΕΠ. Συν τοις άλλοις όλα αυτά σημαίνουν οικονομική αφαίμαξη των οικογενειών και όξυνση των κοινωνικών και εκπαιδευτικών ανισοτήτων, υψηλότερα εμπόδια δηλαδή για τα παιδιά από τις φτωχότερες τάξεις και στρώματα. Έτσι ανοίγονται ακόμα πιο πολύ οι δρόμοι της απομόρφωσης και της εγκατάλειψης του δημόσιου σχολείου.
- ΠΕΝΤΕ ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ: ΠΟΙΟΣ, ΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ; Για να «μιλήσει» κανείς για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού πρέπει να απαντήσει στο βασικό ερώτημα: ποιος αξιολογεί, ποιον αξιολογεί, γιατί τον αξιολογεί. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού ή/και του εκπαιδευτικού έργου είναι ο βασικός μηχανισμός άσκησης τυπικού κοινωνικού ελέγχου στο ζωντανό στοιχείο της εκπαίδευσης, στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Η αξιολόγηση έχει ως βασικό σκοπό να ελέγξει αν και κατά πόσο οι εκπαιδευτικοί εξυπηρετούν και υπηρετούν το βασικό σκοπό της εκπαίδευσης. Με άλλα λόγια, η αξιολόγηση είναι ο μηχανισμός επιτήρησης των εκπαιδευτικών από την πλευρά του κράτους. Είναι ο μηχανισμός που διασφαλίζει ότι ο εκπαιδευτικός εργάζεται στο «πνεύμα» και το «γράμμα» του σχολείου ως ιδεολογικού μηχανισμού του κράτους. Παράλληλα, η «αξιολόγηση» εξακολουθεί ν’ αποτελεί κεντρικό μηχανισμό για την άσκηση ενός τεχνογραφειοκρατικού ελέγχου πάνω στο εκπαιδευτικό σύστημα και αντιστοιχεί με το νέο μοντέλο εργασιακών σχέσεων, το μοντέλο της ευλύγιστης και ανασφαλούς εργασίας, που είναι απόρροια της αποδόμησης του «κράτους – πρόνοιας» και την επιστροφή σε μεσαιωνικού τύπου ρυθμίσεις για το εισόδημα, τη σύνταξη, τις εργασιακές σχέσεις, την πλήρη καταστροφή όλων των εργατολαϊκών κατακτήσεων του εικοστού αιώνα, πράγμα που επιχειρείται τώρα στη χώρα μας με τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και την πολιτική κυβέρνησης – Τρόικας – Ε.Ε. Οι αποδοχές των εκπαιδευτικών ήταν πριν τις περικοπές πολύ κατώτερες των ευρωπαίων συναδέλφων τους των κυριοτέρων χωρών της ΕΕ. Και οι περικοπές έχουν μειώσει τους μισθούς τους μέχρι και 40%! Χιλιάδες νέοι εκπαιδευτικοί αμείβονται από 300 έως 650 ευρώ! Η συρρίκνωση των πενιχρών αποδοχών των εκπαιδευτικών κάτω από τα όρια της φτώχειας είναι μια θλιβερή πραγματικότητα που υπονομεύει και τον παιδαγωγικό τους ρόλο. Σε καθεστώς μνημονίων, η αξιολόγηση μόνο ως διαδικασία νομιμοποίησης απολύσεων και στασιμότητας των εκπαιδευτικών μπορεί να λειτουργήσει. Είναι ο κεντρικός μηχανισμός για την υπονόμευση της μονιμότητας, την τρομοκράτηση και τις μαζικές απολύσεις. Υπενθυμίζουμε ότι πάνω από 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι θα απολυθούν μέχρι το 2015.
- ΤΑ ΝΕΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ. Δίπλα στις «εκθέσεις υπηρεσιακής ευδοκιμότητας» έρχονται να προστεθούν πιο περίπλοκα μοντέλα αξιολόγησης, που προσπαθούν να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση των εκπαιδευτικών ως επιστημονικά, αντικειμενικά, δίκαια, χρήσιμα για τη βελτίωση τους. Η «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου», η «διαφορική επίδοση», η «αυτο-αξιολόγηση», η «αξιολόγηση της σχολικής μονάδας», «οι δείκτες ποιότητας της εκπαίδευσης», η «αξιολόγηση για τη βελτίωση του σχολείου» είναι το νέο εννοιολογικό οπλοστάσιο του εκσυγχρονισμένου επιθεωρητισμού. Ο νεοεπιθεωρητισμός είναι ελκυστικότερος από τον παλιό. Όμως, αν ξύσουμε με προσοχή τις νέες μορφές αξιολόγησης θα βρούμε από κάτω τον παλιό επιθεωρητή. Από το όλο εγχείρημα της βελτιωτικής αξιολόγησης / αυτοαξιολόγησης απουσιάζουν δύο βασικά στοιχεία προβληματισμού: ότι το σχολείο δε λειτουργεί για το «κοινό καλό», αλλά στον καπιταλισμό έχει μια έντονη επιλεκτική λειτουργία, άρα εκ των προτέρων γνωρίζουμε ότι δεν μπορούν «να πάνε όλοι καλά στο σχολείο» και ότι η σχολική γνώση δεν είναι «ουδέτερη», καθώς εγγράφει συγκεκριμένες ιδεολογικές επιλογές των πολιτικά κυριάρχων ομάδων και τάξεων. Από τη συζήτηση της αυτοαξιολόγησης εξοβελίζεται το ερώτημα «ποιος έχει την εξουσία» στην εκπαίδευση και την κοινωνία, ποιος καθορίζει τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία, ποιος οργανώνει τις εξετάσεις, ποιος φτιάχνει την εκπαιδευτική νομοθεσία, ποια είναι η συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε όλα αυτά. Ουσιαστικά η αυτοαξιολόγηση δημιουργεί την εντύπωση ότι η κυβέρνηση δεν γνωρίζει τα προβλήματα της εκπαίδευσης και οι καθηγητές θα τις τα γνωστοποιήσουν [!] μέσα από τις φόρμες που θα συμπληρώσουν. Η αυτοαξιολόγηση δεν θέτει κριτικά ερωτήματα «γιατί διδάσκουμε αυτή τη γνώση», αλλά μόνο «πως το σχολείο θα λειτουργήσει σαν ένα καλολαδωμένο γρανάζι στην υπηρεσία του συστήματος». Όποιος διαφωνεί με το σύστημα θα …κατεβαίνει από το τρένο, όχι απλώς με τη βούλα ενός επιθεωρητή, αλλά πλέον με τη «συλλογική» απόφαση του συλλόγου διδασκόντων…
- ΔΕΙΚΤΕΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ISO 9000. Ο προσδιορισμός των «δεικτών ποιότητας» είναι προϊόν μιας τεχνοκρατικής και ακραίας οικονομίστικης αντίληψης για την εκπαίδευση. Κάτω από την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού και αγοραίων αντιλήψεων σχεδιάζεται και υλοποιείται μια εκπαιδευτική πολιτική σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που επιδιώκει να «βιομηχανοποιήσει» το σχολείο προσδίδοντάς του τα βασικά χαρακτηριστικά μιας ανταγωνιστικής επιχείρησης. Οι επιδόσεις των υποκειμένων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων χρησιμοποιούνται ως μονάδες μέτρησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Η λογική αυτή οδηγεί στην εφαρμογή μοντέλων αξιολόγησης και ελέγχου με «πιστοποιητικά ποιότητας», σύμφωνα με τα πρότυπα της βιομηχανίας και του εμπορίου. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα ορισμένων σχολείων της Μ. Βρετανίας που χρησιμοποιούν το διεθνές εμποροβιομηχανικό πρότυπο ISO 9000 ως πιστοποιητικό ποιότητας για την ικανοποίηση των μαθητών και των γονέων που αντιμετωπίζονται ως «καταναλωτές», «πελάτες». Στο νέο πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί “χρεώνονται” την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους σε προτυποποιημένα τεστ και η διοίκηση του σχολείου “χρεώνεται” με τη σειρά της την επιτυχία και την αποτυχία όλων. Δεν είναι, βέβαια, τυχαίο ότι από την επίσημη αξιολόγηση ουσιαστικά «αγνοούνται» ή καταγράφονται τυπικά οι αμέτρητοι κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες που επηρεάζουν και συνδιαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το εκπαιδευτικό έργο. Κοινωνική προέλευση, οικογενειακή κατάσταση, συνθήκες διαβίωσης και κατοικίας, υλικοτεχνική υποδομή σχολείου, τύπος εξετάσεων, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό κλίμα, παιδαγωγικές μέθοδοι, τα πάντα γίνονται καπνός. «Αγνοούνται» οι κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες που διαμορφώνουν αντίξοες συνθήκες για την εκπαίδευση των μαθητών από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Παραλείπονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν στον Καιάδα της εγκατάλειψης του σχολείου και του αναλφαβητισμού.
- Ο Ο.Ο.Σ.Α. ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Με την πρόσφατη έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α προτείνεται ένα τέτοιο μοντέλο αξιολόγησης και για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ένα ενιαίο σύστημα αξιολόγησης που θα στηρίζεται σε δύο πυλώνες, την αυτοαξιολόγηση και τον εξωτερικό έλεγχο. Η διαδικασία της αξιολόγησης πρέπει να συνδεθεί με τα αποτελέσματα μάθησης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η έκθεση. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω ενός τυποποιημένου σε εθνικό επίπεδο εξετάσεων, από τ’ αποτελέσματα της οποίας θα εξαρτάται η δημόσια κατάταξη των σχολικών μονάδων, μέσω της δημοσίευσης των αποτελεσμάτων, και η εργασιακή και μισθολογική κατάσταση των εκπαιδευτικών.
- Ο ΝΕΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ. Το «νέο σχολείο» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση είναι ένα σχολείο που χρειάζεται άμεσα να θωρακιστεί ιεραρχικά και αυταρχικά για να περάσει η αγοραία του αντίληψη, για να περάσουν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, για να περάσουν οι χορηγοί και να εφαρμοστεί το μισθολόγιο – βαθμολόγιο σφαγείο μέσω της αξιολόγησης. Ο διευθυντής, λοιπόν πρόκειται να είναι ο πειθαρχικός και διοικητικός προϊστάμενος για το προσωπικό της σχολικής μονάδας που μπορεί να επιβάλει οποιαδήποτε ποινή, μετέχει στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού του σχολείου, δηλαδή αξιολογεί και βαθμολογεί, άρα συνδέεται και με τη μισθολογική εξέλιξη του εκπαιδευτικού με βάση το νέο μισθολόγιο – βαθμολόγιο σφαγείο που ισχύει από 1/11/2012, έχει την ευθύνη για την οργάνωση της αυτοαξιολόγησης – κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων, επιβάλλει την αναπλήρωση εκπαιδευτικών που λείπουν στέλνοντας στη θέση τους εκπαιδευτικούς στα κενά τους, παραβιάζοντας άρα το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών. Μάλιστα δηλώνεται ευθύς εξ’ αρχής ότι η άρνηση αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα. Επίσης, ο διευθυντής μπορεί να ορίσει υποχρεωτικές υπερωρίες για να καλυφθούν τα κενά. Οι σύλλογοι διδασκόντων περιορίζονται σε συμβουλευτικό ρόλο, αφού πλέον δεν αποφασίζουν και δε μετέχουν στο σχολικό συμβούλιο [εκτός από έναν εκπρόσωπό τους]. Το σύλλογο διδασκόντων συγκαλεί ο Δ/ντής για συνεδριάσεις εκτός διδακτικού ωραρίου της σχολικής μονάδας, [άρα μετά τις 4.30μ.μ στα δημοτικά και μετά τις 2.15 μμ για γυμνάσια – λύκεια – ΕΠΑΛ. Η άρνηση συμμετοχής ή η αδικαιολόγητη απουσία αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα, και οι έχοντες στο μητρώο τους πειθαρχικά παραπτώματα θα απολύονται σύμφωνα με τα νέα μέτρα της τρόϊκας εσωτερικού
- ΠΩΣ και ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Σύμφωνα με το ίδιο προσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, η αξιολόγηση δασκάλων και καθηγητών θα γίνεται υποχρεωτικά κάθε δύο ή τρία ημερολογιακά έτη (ανάλογα με το βαθμό των εκπαιδευτικών), ενώ ενδεχόμενη άρνησή της θα αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα γίνεται από το διευθυντή της σχολικής μονάδας και το σχολικό σύμβουλο και θα περιλαμβάνει ακόμη και επιτόπια επίσκεψη του αξιολογητή για την παρατήρηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι εκθέσεις αξιολόγησης θα γνωστοποιούνται στο διάστημα από 1ης Ιανουαρίου μέχρι τέλος Φεβρουαρίου του επόμενου μετά την περίοδο αξιολόγησης έτους, ενώ πριν από τη σύνταξή τους θα πραγματοποιείται υποχρεωτικά συνέντευξη μεταξύ του αξιολογητή και του αξιολογούμενου. Η αξιολόγηση θα καλύπτει δύο θεματικά πεδία που αναλύονται σε είκοσι δείκτες. Η συνολική βαθμολογία τους θα κυμαίνεται από 0 έως 100 βαθμούς. Ειδικότερα, θα αξιολογούνται: 1. Η απόδοση του εκπαιδευτικού στο διδακτικό έργο του. Περιλαμβάνονται τρεις κατηγορίες (σχεδιασμός – προγραμματισμός και αξιολόγηση, διδασκαλία και μαθησιακό περιβάλλον) με 14 δείκτες που εξετάζουν, π.χ., αν καλύφθηκαν οι στόχοι του προγράμματος σπουδών, εάν επελέγησαν οι κατάλληλες μέθοδοι διδασκαλίας και εάν τεκμηριώνονται τα μαθησιακά αποτελέσματα. 2. Οι ικανότητες και ο επαγγελματισμός του εκπαιδευτικού. Για παράδειγμα, αξιολογείται η ικανότητα του εκπαιδευτικού να εγκαθιστά σχέσεις συνεργασίας μεταξύ σχολείου και κοινωνίας, να ενδυναμώνει τις σχέσεις συνεργασίας με τους γονείς, να συνεργάζεται με τους συναδέλφους του, αλλά και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν στην πρόοδο των μαθητών. 3. Για τους δόκιμους εκπαιδευτικούς θα συντάσσονται κατά τη διάρκεια της διετούς δοκιμαστικής υπηρεσίας τους δύο εκθέσεις αξιολόγησης. Η πρώτη, που θα ονομάζεται «διαμορφωτική-συμβουλευτική έκθεση αξιολόγησης», θα συντάσσεται μετά το τέλος του πρώτου διδακτικού έτους και θα έχει ως στόχο την υποστήριξη και την ενίσχυση του νεοδιοριζόμενου. Η δεύτερη θα συντάσσεται μετά το τέλος του δεύτερου διδακτικού έτους και θα αποτελεί την τελική έκθεση αξιολόγησής του. Η «επιτροπή σοφών» [τρομάρα τους…] που συνέστησε η σημερινή ηγεσία του υπουργείου [Παιδείας και λοιπών ενασχολήσεων] δεν αναμένεται να αλλάξει δραματικά όσα έχουν ήδη εγγραφεί στα προσχέδια που ήδη γνωρίζουμε, παρ’ όλες τις «καθησυχαστικές»[!] δηλώσεις Αρβανιτόπουλου ότι αρνητική αξιολόγηση δεν θα σημαίνει απόλυση αλλά … μισθολογική καθήλωση. Άλλωστε οι δηλώσεις των διαφόρων κυβερνητικών υπαλλήλων δεν έχουν καμιά απολύτως αξία, διότι με την ταχύτητα του φωτός αναιρούν καθημερινά δηλώσεις, υποσχέσεις, προεκλογικές δεσμεύσεις τους κλπ.
- ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ. Άμεσος στόχος, που αποκρύπτεται επιμελώς, είναι καταρχήν η εξεύρεση πόρων για την εκπαίδευση έξω από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτό οδηγεί στην προσαρμογή του επιπέδου της παρεχόμενης εκπαίδευσης, στις οικονομικές δυνατότητες της τοπικής κοινωνίας, ενώ ταυτόχρονα μειώνει ακόμη πιο πολύ την κρατική επιχορήγηση και καταργεί σταδιακά τον όποιο ενιαίο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Δηλαδή, ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για ένα πιο φτωχό και διαφοροποιημένο περιεχόμενο σπουδών και αναλυτικό πρόγραμμα (ιδιωτικοποίηση-κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών). Βασικά κλειδιά του αποκεντρωμένου εκπαιδευτικού μοντέλου, όπου αυτό έχει εφαρμοστεί, είναι: α) η επιλογή σχολείου από τους γονείς, β) ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα σχολεία για να εξασφαλίσουν μαθητές και χρηματοδότηση (αποκέντρωση), γ) το άνοιγμα του σχολείου στις επιχειρήσεις και την αγορά, ώστε τόσο τα αναλυτικά προγράμματα όσο και η εργασία των εκπαιδευτικών να μην έχουν ως σκοπό να καλλιεργήσουν οι μαθητές κριτική σκέψη, αλλά να εκγυμνάζονται σε ληξιπρόθεσμες δεξιότητες άμεσα χρηστικές στην αγορά εργασίας, δ) αξιολόγηση των σχολείων με βάση την επίδοση των μαθητών σε εθνικές (ή περιφερειακές) εξετάσεις, γεγονός με άμεση επίπτωση στις κρατικές και ιδιωτικές επιχορηγήσεις και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εσωτερική ζωή των σχολείων.
- ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Χωρίς ψευδαισθήσεις για το ρόλο της αξιολόγησης, οικοδομούμε μέτωπο αντίστασης – απόρριψης της αξιολόγησης. Με συλλογικές αποφάσεις των συνδικαλιστικών μας οργάνων [ΕΛΜΕ και ΟΛΜΕ] και με αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων κανένα σχολείο να μη συμμετέχει σε προγράμματα αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης. Δεν αναγνωρίζουμε το ρόλο του επιθεωρητή-μάνατζερ-τιμωρού για τους νέους διευθυντές και παλεύουμε για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της παιδαγωγικής ελευθερίας στο σχολείο. Oι εκπαιδευτικοί έχουν δικαίωμα και καθήκον να αντισταθούν στον ασφυκτικό έλεγχο του νεο-επιθεωρητισμού γιατί «ο δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να καταπνίξει τη σκέψη του θα γίνει διπλά σκλάβος ή θα καταντήσει ένας ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους» (Δ. Γληνός). Παράλληλα μπορούμε και πρέπει να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός μορφωτικού κοινωνικού κινήματος που θα διεκδικεί ένα διαφορετικό ρόλο για τον εκπαιδευτικό και την εκπαίδευση.
- ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΚΑΘΑΡΗ ΣΚΕΨΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!
3/9/2012 – ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ Δυτικής Αθήνας
6974438720, 6973497770, 6938853981, 6944967951
