Με αφορμή ένα άρθρο του δεύτερου, το οποίο ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ θεώρησε ότι τον θίγει και προσβάλει την προσωπικότητα του.
Το ποσό-μαμούθ του ενός εκατομμυρίου ευρώ αξιώνει με αγωγή ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος, από τον γνωστό σκιτσογράφο-αρθρογράφο Ανδρέα Πετρουλάκη, με αφορμή ένα άρθρο του δεύτερου, το οποίο ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ θεώρησε ότι τον θίγει και προσβάλει την προσωπικότητα του.
Το γεγονός ανακοίνωσε ο ίδιος ο Α. Πετρουλάκης σε άρθρο του στην ιστοσελίδα protagon.gr, εκεί όπου είχε αναρτήσει και το επίμαχο άρθρο που εξόργισε τον Π. Καμμένο.
Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ ζητεί επίσης 1 εκ. ευρώ από τον Σταύρο Θεοδωράκη, μολονότι ο πρόεδρος του Ποταμιού -και ιδρυτής του protagon- είχε παραχωρήσει όλες τις μετοχές του (στην ιστοσελίδα) λίγο πριν προχωρήσει στην ίδρυση του κόμματος.
Ο κ. Πετρουλάκης -στο νεότερο άρθρο του- υποστηρίζει ότι στο επίμαχο άρθρο αναφερόταν σε “αξιολογικές κρίσεις” εναντίον του κ. Καμμένου, οι οποίες είναι “πολύ πιο ήπιες από αυτές που κατά καιρούς έχει εκφράσει ο ίδιος υπουργός Εθνικής Άμυνας”.
Και προσθέτει: “Και μόνο από το εξοντωτικό ποσό που ζητεί ως αποζημίωση δείχνει ότι η αγωγή χρησιμοποιείται για να φιμώσει την κριτική και τον δημόσιο διάλογο”.
Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι στο κείμενο στο οποίο αναφέρεται ο κ. Καμμένος, υποστηρίζει “πολιτικές απόψεις, χρησιμοποιώ πολιτικούς χαρακτηρισμούς για την πρόσφατη και παλαιότερη πολιτεία του, αναφέρομαι δε σε γνωστά σε όλους μας περιστατικά που χαρακτηρίζουν τη θητεία του, όπως έχει αυτονόητη υποχρέωση κάθε δημοσιογράφος να κάνει απέναντι στα δημόσια πρόσωπα. Αλήθεια, δεν έχει βήμα στον δημόσιο λόγο να υπερασπιστεί τον εαυτό του ο υπουργός; Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι δεν θα ακουγόταν ο αντίλογός του και διάλεξε να απαντήσει με αγωγή;”.
Ο γνωστός σκιτσογράφος καταλήγει με την εκτίμηση ότι ο κ. Καμμένος προχώρησε στην κατάθεση αγωγής εναντίον του με σκοπό τον εκφοβισμό και τον παραδειγματισμό των υπολοίπων.
“Πλανάται ο κ. Καμμένος. Δεν σκοπεύουμε να καταθέσουμε τη δημοσιογραφική μας ταυτότητα, οι συνάδελφοί μου και εγώ, επειδή γινόμαστε ενοχλητικοί σε κείνον ή σε άλλους. Κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής, δεν νοείται δημοκρατία χωρίς ελεύθερο διάλογο και καθήκον των δημοσιογράφων είναι ο έλεγχος των δημοσίων προσώπων”, καταλήγει.
