του Μάκη Γιομπαζολιά
Λοιπόν, για τις πασοκικές εξελίξεις, μια σοβαρή απορία, από εμένα, που εναντιώθηκα σαφώς με την μνημονιακή πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου:
– Τι ακριβώς εννοούν οι δελφίνοι της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, πρώην και νυν υπουργοί; Ότι για την προδιαγεγραμμένη αποτυχία του μνημονίου φταίει μόνο ο primus inter pares Γιώργος Παπανδρέου; Και εκείνοι που διαφήμισαν και υλοποίησαν το μνημόνιο δεν έχουν καμιά ευθύνη; Διεκδικώντας δηλαδή την πασοκική ηγεσία θα αντιπαρατεθούν στο μνημόνιο που ψήφισαν και εφάρμοσαν; ΄Η μήπως θέλουν να ρίξουν το ανάθεμα στον ΓΑΠ, για να συνεχίσει, όποιος βγει νέος αρχηγός, την ίδια μνημονιακή πολιτική;
Αυτά τα ερωτήματα, πρέπει οι δελφίνοι να τα απαντήσουν σαφώς, όχι μόνο στο στενοκομματικό εθνικό συμβούλιο του κόμματος. Κυρίως πρέπει να τα απαντήσουν στον κόσμο, τον πολύ κόσμο, που ψήφισε Πα.Σο.Κ. και τώρα νιώθει προδομένος και εξαπατημένος.
Σε αυτόν τον κόσμο πρέπει να απολογηθούν, αυτόν τον κόσμο πρέπει να πείσουν, γιατί χωρίς αυτόν τον πολύ κόσμο, ο επόμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν θα έχει μεγάλο κόμμα αλλά ένα κομματικό μαγαζάκι. Και κυρίως θα έχει τραυματίσει πολύ σοβαρά την δημοκρατική παράταξη στην χώρα. Ας διαλέξουν και ας πάρουν την ευθύνη.
Επειδή συνεχώς μιλάμε για δανειστές, γενικά και αόριστα, θα ήθελα να ρωτήσω
Τα μέχρι πρότινος ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, αυτά τα πολλά δηλαδή που υπάγονται ακόμη στο ελληνικό δίκαιο, είναι δανεισμός ή επενδυτική χρηματοδότηση. Κάτι δηλαδή σαν τις μετοχές του Χρηματιστηρίου.
Που σημαίνει, παίρνω τα ελληνικά ομόλογα, με την προσδοκία ότι μπορώ να κερδίσω, εάν πάει καλύτερα η ελληνική οικονομία αλλά και με το ρίσκο, ότι μπορεί να πάθω και ζημία, εάν δεν πάει καλά η ελληνική οικονομία.
Το λέω αυτό, γιατί, εάν είναι έτσι, τότε τα ελληνικά ομόλογα, οι ελληνικές μετοχές στο διεθνές χρηματιστήριο δηλαδή, έχουν ήδη υποστεί μεγάλη υποχώρηση αξίας. Και την σχετική ζημία οι κάτοχοί τους την έχουν ήδη υποστεί ή την υφίστανται.
Επί πλέον ο εκδότης αυτών των μετοχών, των ομολόγων, δηλαδή το ελληνικό δημόσιο, μπορεί, με όρους διεθνούς χρηματιστηρίου, να κουρέψει τα ομόλογά του όσο θέλει, ας πούμε 80%. Η ζημιά στους κατόχους και το χρέος πάρα πολύ μικρότερο. Ναι ή όχι ;
