Και φέτος η αναβίωση του εθίμου έγινε με ιδιαίτερη λαμπρότητα, μεταφέροντάς μας σε εκείνον τον ηρωικό Σεπτέμβρη του 1822 που έμελε να σφραγίσει την ιστορία των Σπετσών.
Η «ναυμαχία» αρχίζει…
Ο τουρκικός στόλος, ανάμεσα στο Τρίκερι και τη Σπετσοπούλα, αντιμέτωπος με τον στόλο της Ύδρας, των Σπετσών και των Ψαρών.
Άστραψαν και βρόντηξαν και φέτος τα μπουρλότα στην «Αρμάτα» των Σπετσών, μπροστά στα μάτια χιλιάδων επισκεπτών που κατέκλυσαν το νησί της Μπουμπουλίνας για να παρακολουθήσουν την αναπαράσταση της πυρπόλησης του ομοιώματος της τούρκικης ναυαρχίδας.
Στο φως του φεγγαριού, η φωνή του αφηγητή μας μεταφέρει 189 χρόνια πίσω, τον Σεπτέμβρη εκείνο που ο Ανδρέας Μιαούλης έδωσε εντολή στον ελληνικό στόλο να κινηθεί προς τον αργολικό κόλπο για να εγκλωβίσει εκεί τους Τούρκους.
Οι Σπετσιώτες πλοίαρχοι, όμως, αγνοούν την εντολή, επειδή δεν θέλουν να αφήσουν ανυπεράσπιστες τις Σπέτσες και επιτίθενται κατά των Τούρκων. Τότε, ο πυρπολητής Κοσμάς Μπαρμπάτσης, με τον πυρσό στο χέρι, ανατινάζει την τούρκικη ναυαρχίδα, γράφοντας μια από τις ηρωικότερες σελίδες του απελευθερωτικού αγώνα της Ελλάδας.
Οι καπνοί και οι εκρήξεις μπερδεύονται με τις χαρμόσυνες σειρήνες των πλοίων που δίνουν το σύνθημα για την κορύφωση της εορτής, ενώ απέναντι στον Φάρο στέκει αγέρωχη η εκκλησιά της Παναγιάς της Αρμάτας.
Και φέτος η αναβίωση του εθίμου έγινε με ιδιαίτερη λαμπρότητα, μεταφέροντάς μας σε εκείνον τον ηρωικό Σεπτέμβρη του 1822 που έμελε να σφραγίσει την ιστορία των Σπετσών. Ξαφνικά, το λιμάνι γέμισε τουρκικά και ελληνικά καράβια που διέσχιζαν γοργά το στενό του νησιού.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις για την «Αρμάτα» των Σπετσών άρχισαν την Δευτέρα με συναυλίες, εκθέσεις, χορούς και τραγούδια και ολοκληρώθηκαν την Κυριακή, με κανονιοβολισμούς, δοξολογία στον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικολάου, κατάθεση και ρίψη στεφάνων στον θαλάσσιο χώρο της Ντάπιας.
