Στην Ελλάδα του σήμερα και της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που επικρατεί στην χώρα όλοι οι κλάδοι έχουν πληγεί, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Η οικονομική ύφεση που ξεκίνησε στα τέλη του 2008 δημιούργησε πρόβλημα σε πολλές αγορές του λιανικού εμπορίου όπου σιγά σιγά κατέρρεαν η μια μετά την άλλη.
Ένας ακόμη κλάδος ζωτικής σημασίας για την χώρα μας η «οικοδομή» που τις τελευταίες 2 δεκαετίες είχε γνωρίσει ιδιαίτερη άνθιση, άρχισε χρόνο με τον χρόνο την κατηφορική του πορεία. Η Ελλάδα την δεκαετία 2000 γνώριζε μεγάλη ανοικοδόμηση σε πολλές πόλεις της, ιδίως στην Αθήνα. Το αποτέλεσμα από την αύξηση των ακινήτων ήταν μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού να προβεί σε αγορά μόνιμης κατοικίας και να αφήσει πίσω του το ενοίκιο που ήταν ένα μόνιμο και δαπανηρό έξοδο. Σαφώς και η αγορά ενός σπιτιού τους έβαζε σε άλλα έξοδα όπως σε μηναία (σχετικά υψηλή) δόση ενός δανείου αλλά από την άλλη μεριά επένδυαν σε κάτι μελλοντικό το οποίο θα έμενε σ’ αυτούς, και αργότερα στα παιδιά τους. Όσοι είχαν αυτή τη λογική, έψαχναν για πωλήσεις κατοικιών Μαρούσι, πωλήσεις κατοικιών Χαλάνδρι και στις γύρω περιοχές ή όπου αλλού προτιμούσαν, ώστε να εξασφαλίσουν το μέλλον τους.
Δυστυχώς τα πράγματα άλλαξαν αρκετά μετά το 2009, μεγάλες οικονομικές αναταραχές όπως: η αύξηση της ανεργίας, οι μαζικές απολύσεις, το κλείσιμο πολλών εθνικών επιχειρήσεων και η εγκατάλειψη πολλών πολυεθνικών επιχειρήσεων από την χώρα μας δημιούργησαν οικονομικά προβλήματα σε πολλές οικογένειες. Ορισμένες αναγκάστηκαν να πωλήσουν άλλα περιουσιακά στοιχεία (όπως αυτοκίνητα, οικόπεδα, εξοχικά) για να καλύψουν τα υψηλά δάνεια ενώ άλλοι «παρέλυσαν» και δεν κατάφεραν να αποπληρώσουν τα δάνεια τους με σκοπό να προβούν σε διακανονισμούς ή ακόμη και να χάσουν το ακίνητο που είχαν αγοράσει.
Ο κόσμος προσπάθησε να μαζέψει τα χρέη του και το τοπίο άρχιζε να αλλάζει σιγά σιγά. Αρκετοί κατέφυγαν στις ενοικιάσεις κατοικιών ενώ άλλοι προσπάθησαν να συνδυάσουν εξοχική και μόνιμη κατοικία σε ένα σπίτι.
Παρ’ όλα αυτά και στις ενοικιάσεις κατοικιών το τοπίο άλλαξε ριζικά. Τα μεγάλα ποσά που ζητούσαν οι ενοικιαστές έπεσαν πάρα πολύ, ενώ τα μεγάλα σπίτια ήταν πλέον δύσκολο έως ανέφικτο να ενοικιαστούν σε μια συμφέρουσα τιμή.
Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν το 2012 μπήκε ο νέος φόρος το λεγόμενο «χαράτσι» με το οποίο κάθε ιδιοκτήτης ακίνητου είναι υποχρεωμένος να καταβάλει φόρο ανάλογα με τα τετραγωνικά που είναι το ακίνητο το οποίο έχει στην κατοχή του ανεξάρτητα αν το διαθέτει προς ενοικίαση ή όχι.
Το παραπάνω δημιούργησε ακόμη ένα πλήγμα στην οικονομία εφόσον το real estate έχασε μεγάλη δύναμη και πλέον αποδυναμώθηκε ένας ακόμη ισχυρός κλάδος της ελληνικής οικονομίας.
Το σημερινό τοπίο συντηρεί την κατάσταση σε επίπεδο ενοικίασης κατοικιών σε περιοχές λίγο υποβαθμισμένες, με ζήτηση κυρίως μικρομεσαίων κατοικιών από 45-60τμ.
Το μέλλον είναι αβέβαιο και κανείς δεν ξέρει τι μας επιφυλάσσει. Το κράτος συνεχίζει να επιβάλει νέα φορολογία στα ακίνητα με μικρό –φόρους να εισέρχονται σχεδόν κάθε μήνα. Το τοπίο φαίνεται να μένει σταθερό στον τομέα των ακινήτων με μόνη προοπτική μια ενδεχόμενη επένδυση από ξένους επενδυτές.
