Ο υπερβολικός αριθμός μαθημάτων και φοιτητών, η διαλυτική παρέμβαση των κομμάτων και η αναντιστοιχία μεταξύ των προγραμμάτων σπουδών και των αναγκών της κοινωνίας είναι ορισμένα από τα μεγάλα προβλήματα των ελληνικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ που καταγράφονται στην ετήσια έκθεση της Αρχής για τη Διασφάλιση της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ).
Ο υπερβολικός αριθμός μαθημάτων και φοιτητών, η διαλυτική παρέμβαση των κομμάτων και η αναντιστοιχία μεταξύ των προγραμμάτων σπουδών και των αναγκών της κοινωνίας είναι ορισμένα από τα μεγάλα προβλήματα των ελληνικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ που καταγράφονται στην ετήσια έκθεση της Αρχής για τη Διασφάλιση της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ).
Η ανεξάρτητη αρχή βαθμολογεί κάτω από τη βάση σημαντικό αριθμό τμημάτων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, ενώ αναφέρεται και στους αργούς ρυθμούς με τους οποίους προχωρά η διαδικασία της αξιολόγησης. Πιο συγκεκριμένα, η ΑΔΙΠ σημειώνει ότι έως τα μέσα Ιουλίου είχε ολοκληρωθεί η εσωτερική αξιολόγηση σε 312 τμήματα και η εξωτερική σε μόλις 87 τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ σε σύνολο 514.
Τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων έδειξαν ότι περισσότερα από τα μισά προγράμματα σπουδών χαρακτηρίζονται από ικανοποιητικά έως πολύ καλά, με ορισμένα να αγγίζουν το «άριστα».
Ωστόσο, στα υπόλοιπα τμήματα παρατηρούνται σημαντικά προβλήματα, όπως ασαφή προγράμματα σπουδών που προκαλούν σύγχυση ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων, υπερβολικά μεγάλος αριθμός απαιτούμενων μαθημάτων για τη λήψη πτυχίου και μαθημάτων επιλογής, και χαμηλό ποσοστό παρακολούθησης θεωρητικών μαθημάτων από τους φοιτητές.
Φυσικά, στα «αγκάθια» της ανώτατης εκπαίδευσης η ΑΔΙΠ περιλαμβάνει και τον «χαλαρό» ρυθμό σπουδών, που έχει ως συνέπεια ο φοιτητικός πληθυσμός πέραν των κανονικών εξαμήνων, οι «αιώνιοι» φοιτητές, να αποτελούν την πλειοψηφία στα ΑΕΙ, και το 30% των φοιτητών να μην ολοκληρώνει ποτέ τις σπουδές του.
Η ΑΔΙΠ κάνει ιδιαίτερη μνεία στη δράση των κομμάτων μέσα στα πανεπιστήμια, για την οποία υποστηρίζει ότι «οδηγεί σε φαινόμενα διαλυτικά της εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας», ενώ χαρακτηρίζει «πολύ μεγάλο» το σύνολο των εισαγόμενων φοιτητών.
Τέλος, στα «αγκάθια» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης περιλαμβάνεται η μεγάλη απόκλιση σε αποφοίτους συγκεκριμένων ειδικοτήτων σε σχέση με τις ανάγκες της κοινωνίας και τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους.
Για παράδειγμα, η ΑΔΙΠ διαπιστώνει ότι η χώρα μας εξακολουθεί να παράγει έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς γιατρών στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα παράγει πολύ μικρό αριθμό υποστηρικτικού νοσηλευτικού προσωπικού.
